I znowu się nie zawiodłam, a wręcz przeciwnie - potwierdza się powoli teza, że im dalej w cykl tym autorka pisze coraz lepiej. Brak tutaj co prawda dynamiki z "Planety wygnania", ale nie wydaje się też, aby miała to być opowieść z założenia szybka i emocjonująca w prosty sposób. Możemy sobie bez zbędnego pośpiechu obserwować narodzenie osobowości bohatera, konfrontację tożsamości ukształtowanej przez kulturę z głębokimi korzeniami i filarami moralnymi z dopiero kiełkującym, niemal dziecięcym naiwnym umysłem. Podane z sosem ładnie zawiązanej intrygi i ciągłego zachęcania do stawiania sobie pytań - bo jedyne istoty na planecie stroniące całkowicie od zabijania są jednocześnie najbardziej bezwzględne, bo ich polityka bardzo przypomina współczesną politykę zagraniczną, a to wszystko jest wypunktowane na tle człowieka-białej kartki. Ten i jeszcze kilka prostych, ale trafnych pomysłów nie tylko ciągnie opowieść, ale też wynosi ją ponad poziom przygodowej paplaniny. Oczywiście nie przesadzajmy, bo nie jest to powiastka filozoficzna ani głęboka analiza socjologiczna, ale nawet takie mądrzenie się na tle dobrego tekstu bywa przyjemne w odbiorze. Podoba mi się bardzo, że od początku byłam tak samo zagubiona jak główny bohater i razem z nim mogłam doznawać stopniowo oświecenia, na czym stoi świat wykreowany przez autorkę, a postawiona na końcu kropka nie podsunęła mi wcale żadnej prawdy objawionej- stanowiła właściwie znak zapytania.

I znowu się nie zawiodłam, a wręcz przeciwnie - potwierdza się powoli teza, że im dalej w cykl tym autorka pisze coraz lepiej. Brak tutaj co prawda dynamiki z "Planety wygnania", ale nie wydaje się też, aby miała to być opowieść z założenia szybka i emocjonująca w prosty sposób. Możemy sobie bez zbędnego pośpiechu obserwować narodzenie osobowości bohatera, konfrontację...