Tajemnicza, nieodgadniona i fascynująca – Afryka od zawsze intrygowała i przyciągała rzesze żądnych przygód podróżników. Kontynent ten jawi się nam jako dziki i niebezpieczny, taki gdzie lepiej nie zapuszczać się samemu, a i będąc z grupą lepiej mieć uszy i oczy szeroko otwarte. Tym bardziej szokuje opowieść głównej bohaterki, Annah, która tak bardzo pokochała „czarny ląd”, że oddała mu całą siebie i swoje życie. Początkowo lekko rozpuszczona dwudziestokilkulatka z dobrego domu, przybywa do Tanzanii wyposażona w markowe rzeczy i jako pielęgniarka na misji chce spełniać marzenia o ratowaniu biednych, brudnych i zacofanych Murzynów. Szybko dociera do niej, że Afryka w rzeczywistości nie wygląda tak jak jej się wydawało, a Afrykańczycy, choć nie mają pieniędzy są o wiele bogatsi, bo potrafią się cieszyć z tego co mają, nie narzekają, żyją chwilą obecną i zawsze się wspierają w potrzebie.
Jest to cudowna opowieść o przyjaźni, miłości, poświęceniu i stracie. Piękne, plastyczne sceny, rzetelne i wiarygodnie oddane opisy oraz trzymająca w napięciu fabuła – książka wciąga i pozwala poczuć jakby się przemierzało Tanzanię na własnych nogach. Wielkie brawa dla autorki za tę historię.

Tajemnicza, nieodgadniona i fascynująca – Afryka od zawsze intrygowała i przyciągała rzesze żądnych przygód podróżników. Kontynent ten jawi się nam jako dziki i niebezpieczny, taki gdzie lepiej nie zapuszczać się samemu, a i będąc z grupą lepiej mieć uszy i oczy szeroko otwarte. Tym bardziej szokuje opowieść głównej bohaterki, Annah, która tak bardzo pokochała „czarny ląd”,...