Clara Usón w swojej powieści wychodzi od wspólnotowego doświadczenia Hiszpanów -zyskaniu nagłej i upragnionej wolności odzyskanej po śmierci dyktatora Franco. Wspominając o okresie tzw. "Otwarcia", pisze o gwiazdce filmów erotycznych z tamtego czasu, Sandrze Mozarovski, domniemanej kochance króla Jana Karola. Z czasem jednak okazuje się, że to, co naprawdę istotne to jednostkowe doświadczenie narratorki-autorki, która dzieli się swoimi, i nie tylko, przemyśleniami na temat sensu istnienia, samobójstwa, walki pomimo wszystko, upadku i ponownego odrodzenia. Jest to książka ukazująca złożoność ludzkiego losu, zagrożenia napływające zewsząd, mroczną stronę wolności, a także sławy... Niezwykle wyważona, niepopadająca w patos, gorzka, choć momentami zabawna. Zdecydowanie warta poświęconego jej czasu.

Clara Usón w swojej powieści wychodzi od wspólnotowego doświadczenia Hiszpanów -zyskaniu nagłej i upragnionej wolności odzyskanej po śmierci dyktatora Franco. Wspominając o okresie tzw. "Otwarcia", pisze o gwiazdce filmów erotycznych z tamtego czasu, Sandrze Mozarovski, domniemanej kochance króla Jana Karola. Z czasem jednak okazuje się, że to, co naprawdę istotne to...

Historia życiowa i prawdziwa poruszyła mnie głęboko,to opowieść o aktorce filmów erotycznych Sandry Mozarowski rozegrała się w Hiszpanii była rzekomą kochanką króla Jana Karola. Piękną historię napisała pisarka w lekkim i ciekawym stylu,pióro świetne.
Wciągnęła mnie książka pełna gorzkiego humoru,ironii,czułości, tragedii i komedii było w książce.
To odważna,piękna,zaskakująca i rewelacyjna powieść kryminalną.
Spedziłam miło czas z książką.
Znakomita lektura.

Historia życiowa i prawdziwa poruszyła mnie głęboko,to opowieść o aktorce filmów erotycznych Sandry Mozarowski rozegrała się w Hiszpanii była rzekomą kochanką króla Jana Karola. Piękną historię napisała pisarka w lekkim i ciekawym stylu,pióro świetne.
Wciągnęła mnie książka pełna gorzkiego humoru,ironii,czułości, tragedii i komedii było w książce.
To...

Książkę rozpoczyna samobójstwo na torach dwójki młodych ludzi. Potem jest analiza nad życiem i śmiercią. Dużo cytatów różnych pisarzy i ciągłe rozważania dlaczego warto żyć czy też lepiej umrzeć i mieć z głowy. Poruszane są bardzo głębokie tezy w tym temacie.

Książkę rozpoczyna samobójstwo na torach dwójki młodych ludzi. Potem jest analiza nad życiem i śmiercią. Dużo cytatów różnych pisarzy i ciągłe rozważania dlaczego warto żyć czy też lepiej umrzeć i mieć z głowy. Poruszane są bardzo głębokie tezy w tym temacie.

Filozoficzna powieść, która skłania odbiorcę do rozmaitych refleksji, do stawiania pytań i poszukiwania odpowiedzi, często wieloznacznych. Wplecione w historię wypowiedzi znanych myślicieli XX wieku, takich jak Albert Camus, Ludwig Wittgenstein czy Bertrand Russell są ogniwem łączącym poszczególne wątki i pomagają czytelnikowi zrozumieć opisywane wydarzenia, ich sens i znaczenie. Powieść jest trudna pod względem tematyki, ale prosty, plastyczny język autorki czyni książkę przystępną w odbiorze. Niemęcząca narracja z odrobiną ironii sprawia, że czytelnik chętnie zanurza się w opowieść. Realizmu dodają opisane przez autorkę fakty historyczne. "Nieśmiały zabójca" to opowieść tak samo wielowątkowa, jak samo życie. Porusza kwestie, które są nieodłączną częścią ludzkiej egzystencji.

Filozoficzna powieść, która skłania odbiorcę do rozmaitych refleksji, do stawiania pytań i poszukiwania odpowiedzi, często wieloznacznych. Wplecione w historię wypowiedzi znanych myślicieli XX wieku, takich jak Albert Camus, Ludwig Wittgenstein czy Bertrand Russell są ogniwem łączącym poszczególne wątki i pomagają czytelnikowi zrozumieć opisywane wydarzenia, ich sens i...

Życie i śmierć Sandry Mozarovski, nastoletniej gwiazdki filmów erotycznych z l. 70., rzekomej kochanki króla Juana Carlosa I, plotki, domysły, Historia, historia; w tle Camus, Wittgensten, Pavese.
Uwielbiam takie pisanie!

Trzeba...

Życie i śmierć Sandry Mozarovski, nastoletniej gwiazdki filmów erotycznych z l. 70., rzekomej kochanki króla Juana Carlosa I, plotki, domysły, Historia, historia; w tle Camus, Wittgensten, Pavese.
Uwielbiam takie pisanie!

Trzeba...

Nie zostanę fanką tej pozycji. Zawsze najważniejszym aspektem jest fakt, czy taka książka coś wnosi do mojego życia. Ta niestety jest o wszystkim i o niczym. Najbardziej podoba mi się wątek rodzinny samej Clary i korelacji z matką. Reszta jest w moim odczuciu jakby zbędna. Porównywanie się do młodej aktorki Sandry Mozarovski nawet trochę dziwne. Nie jestem w stanie mimo przykładów powiedzieć, że Clara z Sandrą mają coś wspólnego. Tak naprawdę wszyscy mamy ze sobą coś wspólnego. Nie jest to jakaś rzecz totalnie nadzwyczajna. Może w tamtych czasach jej śmierć była dla Hiszpani tragedią, tak jak w naszych czasach śmierć znanych nam aktorów, piosenkarzy i innych sławnych osób. Może przez to, że kompletnie jej nie znam, nie budzi ona we mnie większych emocji. Może brakuje mi jakiejś formy empatii, żeby zrozumieć przekaz autorki. Bardziej poruszyło mnie samobójstwo dwójki młodych ludzi, których poznajemy na początku książki. Dla mnie mogła by powstać sama forma krótkiej historii o Clarze i jej mamie. Wtedy była by naprawdę dobra. Fajnym zabiegiem są rozważania filozoficzne nad sensem życia, wiary, śmierci. Lubię czytać o takiej tematyce. Na szczęście książka jest krótka. Gdyby była dłuższa, to pewnie bym ją porzuciła. Miłego dnia.

Nie zostanę fanką tej pozycji. Zawsze najważniejszym aspektem jest fakt, czy taka książka coś wnosi do mojego życia. Ta niestety jest o wszystkim i o niczym. Najbardziej podoba mi się wątek rodzinny samej Clary i korelacji z matką. Reszta jest w moim odczuciu jakby zbędna. Porównywanie się do młodej aktorki Sandry Mozarovski nawet trochę dziwne. Nie jestem w stanie mimo...

Myślałam, że to będzie o „faktycznym” zabójcy… Z resztą, co ja sobie myślałam? Na pewno nie zdawałam sobie sprawy, że to niezwykle ambitna literatura. Choć minęła się z moimi oczekiwaniami, nie zawiodła mnie i tu nasuwa się myśl o książce i okładce.

Autorka opowiada o tragicznym zdarzeniu, które jest o tyle interesujące, że dotyczy młodej gwiazdy kina, Sandry Mozarovski oraz jej domniemanego romansu z królem. Wokół tego wydarzenia autorka układa historię pełną rozważań (dość filozoficznych) na temat sensu życia. Na zasadzie porównań własnego życia z tymi znanych postaci teoretyzuje o samobójstwie, traumach z dzieciństwa, trudnych relacjach rodzinnych.

Cennym aspektem lektury jest nakreślone tło historyczne omawianych wydarzeń (lata dyktatury Franco) oraz elementy autobiograficzne autorki. Może brak tu jakiejkolwiek dynamiki, wartkiej akcji, ale jest coś co sprawia, że chcemy zgłębić przemyślenia i poznać relacje autorki w tym mocno osobliwym stylu. W między czasie poczucie naszej wartości nieco spada i ogarnia nas dziwne uczucie zagubienia spowodowane wymagającym tekstem, aczkolwiek nie widzę w tym problemu, bo nie jest powiedziane, że trzeba znać refleksje tych bardziej czy mniej znanych filozofów, aby wysnuć swoje własne z przytoczonych słów. To intensywna próba sił dla naszego intelektu.

Niełatwe w odbiorze są specyficzna struktura i pozorny nieporządek w relacji więc, choć to nie zbyt obszerna pozycja, potrzebne są skupienie i zredukowane tempo czytania, a wszystko celem właściwego odbioru najcenniejszych przemyśleń i ukrytego gdzieś pomiędzy wierszami przekazu.

Książki nie potrafię jednoznacznie zaklasyfikować do jednego konkretnego gatunku; mogę natomiast z całą pewnością wykluczyć kryminał mimo licznych takich wątków. Gatunkowy melanż hiszpańskiej autorki do końska dawka literatury pięknej gwarantująca wzruszenie, autentyczne zainteresowanie i zaangażowanie tym, co miało miejsce w życiu Clary Usón i kilku innych postaci.

Myślałam, że to będzie o „faktycznym” zabójcy… Z resztą, co ja sobie myślałam? Na pewno nie zdawałam sobie sprawy, że to niezwykle ambitna literatura. Choć minęła się z moimi oczekiwaniami, nie zawiodła mnie i tu nasuwa się myśl o książce i okładce.

Autorka opowiada o tragicznym zdarzeniu, które jest o tyle interesujące, że dotyczy młodej gwiazdy kina, Sandry Mozarovski...

„Nieśmiały zabójca” to książka zupełnie inna od tej, którą spodziewałam się przeczytać. Sądziłam, że sięgam po powieść z dynamicznymi punktami zwrotnymi i szybkim tempem akcji. Kiedy teraz czytam opis wydawcy, chce mi się śmiać z samej siebie. Nie jestem w stanie zrozumieć, dlaczego spodziewałam się właśnie takiej historii. Przekaz był zupełnie inny i obiecywał inteligentny, podszyty gorzkim humorem, zaskakujący utwór literacki. Nic więcej. To chyba trochę jest tak, że rzadko sięgamy po tak ambitną prozę w sposób świadomy, wiedząc, że pochłonie nas ona bez reszty i obnaży wszelkie braki w edukacji. Wymaga ona od nas zupełnie innego zaangażowania intelektualnego i nie znosi żadnej konkurencji. Czytając „Nieśmiałego zabójcę” musiałam skupić się tylko na nim, nie zostało już nawet kawałka miejsca na inne emocje i przemyślenia. Nie jestem pewna, czy gdybym wiedziała, co kryje się za tą eteryczną okładką, chciałoby mi się poświęcić czas, by ją przestudiować. Szczerze muszę stwierdzić, że rozleniwiłam się i przyzwyczaiłam, by lektura byłą głównie przyjemnością i rozrywką, a nie źródłem wiedzy i głębokich dysput o celu życia, przemian społeczno-politycznych i miejsca jednostki w społeczeństwie.

„Nieśmiały zabójca” jest powieścią wysokich lotów, jednak pragnę zaznaczyć, z trudem przychodzi mi nazwanie przyjętej przez Autorkę konwencji „powieścią” w takim rozumieniu z jakim zwykłam się spotykać.

„Ja także obawiam się abstrakcji i jako dawną adwokatkę odrzucają mnie normy, nie wierzę na przykład w JEDNOŚĆ powieści, myślę, jak Cervantes, że powieść jest „nieskrępowanym pismem” i że zmieści się w niej wszystko, nawet nieporządek, jeśli ma jakiś cel (...)”

Swobodnie przepływające myśli Clary Usón łączą się z odniesieniami do Ludwiga Josefa Johanna Wittgensteina, Alberta Camusa i Cesarea Pavesego tworząc spójną i logiczną całość. Bazując na własnym życiu i odnosząc się do swojej rodziny buduje niepowtarzalną prawdę o sensie istnienia. Niesztampowa, oryginalna książka świadcząca o dojrzałości Autorki, która patrzy na rzeczywistość z dystansem i czułą ironią. Nie dla tych, którzy się spieszą i pragną tylko eksplorować rzeczywistość. Polecam czytelnikom poszukującym, wciąż znajdującym siły, by zadawać od nowa pytanie: DLACZEGO?

„Nieśmiały zabójca” to książka zupełnie inna od tej, którą spodziewałam się przeczytać. Sądziłam, że sięgam po powieść z dynamicznymi punktami zwrotnymi i szybkim tempem akcji. Kiedy teraz czytam opis wydawcy, chce mi się śmiać z samej siebie. Nie jestem w stanie zrozumieć, dlaczego spodziewałam się właśnie takiej historii. Przekaz był zupełnie inny i obiecywał...

Jest kilka takich wydawnictw, których książki mogę brać bez większego zachwalania, ufam, że sygnują swoim imieniem literaturę godną uwagi i interesującą. Należy do nich Rebis, którego nakładem ukazał się ostatnio „Nieśmiały zabójca” Clary Usón – hiszpańskiej pisarki, która za swoją powieść została wyróżniona nagrodą Sor Juana Inez de la Cruz, przyznawaną kobietom piszącym po hiszpańsku. Książka dosyć mnie zaskoczyła, bo całkowicie rozminęła się z tym, czego mogłabym oczekiwać po obejrzeniu okładki i przeczytaniu rekomendacji wydawnictwa.
Młoda gwiazda kina erotycznego, Sandra Mozarovski, ginie w niewyjaśnionych okolicznościach. Pikanterii temu wydarzeniu dodaje podejrzenie, że była kochanką króla. Wokół tego wydarzenia autorka snuje swoje rozważania o życiu. To właśnie jest tak zaskakujące w książce, że wydaje się, że będziemy rozwiązywać zagadkę śmierci bohaterki, borykać się ze sprawą kryminalną, a otrzymujemy filozoficzne rozważania o wielu aspektach życia – dyktaturze generała Franco, życiu i poglądach Ludwiga Wittgensteina, odniesienia do twórczości Alberta Camusa, wiele wątków autobiograficznych autorki. Szuka ona powiązań, jak również ukazuje przeciwieństwa, jakie zauważa między życiorysami tych sławnych postaci, a swoim. Te porównania prowadzą do rozważań o życiu i śmierci, samobójstwie, życzliwości, traumatycznych wspomnieniach związanych z życiem w rodzinie pozbawionej miłości i zainteresowania sprawami dzieci, trudnych relacjach i decyzjach determinujących całe życie.
Egzystencjalna problematyka nie utrudnia odbioru książki. Została ona napisana z lekkością, domieszką ironii i poczucia humoru. Trzeba też zauważyć, że nie narzuca jednego słusznego sposobu interpretacji, wersji wydarzeń. Pozwala na samodzielność w ocenie myśli i działań opisywanych postaci. Wymaga jednak refleksji, niespiesznego czytania, przyjrzenia się wydarzeniom i emocjonalnej uważności, aby uchwycić cała mądrość z niej płynącej. Fabuła książki nie jest liniowa, autorka wychodzi od krótkiej i burzliwej kariery Sandry i wraca do niej pomiędzy fragmentami dotyczącymi jej samej i wielkich nazwisk filozofów.
Książka jest cenna ze względu na kilka kwestii. Po pierwsze, ukazuje tło historyczne. Przedstawia, jak żyło się w Hiszpanii w latach dyktatury Franco, realia ówczesnej władzy i ich wpływ na życie codzienne zwykłych ludzi. Po drugie, porywające wątki autobiograficzne. Clara Usón opisuje swoją młodość naznaczoną trudnościami, emocjonalną huśtawką, szukaniem własnej osobowości. Jest zatem książką osobistą, próbą nazwania wszystkiego tego, co spotkało ją, jak i jej pokolenie. Po trzecie, warto po nią sięgnąć, by w filozoficznych poglądach, kształtowanych przez odrębne, osobiste doświadczenia myślicieli, odszukać sposób na życie, a nawet odkryć, czy tez nadać jemu sens.
Kim jest tytułowy nieśmiały zabójca? Autorka to wyjaśnia i to wcale nie pod koniec książki, wypadałoby mi chyba nie zdradzać tajemnicy, by jeszcze bardziej podsycić zainteresowanie ewentualnych czytelników. Jego tożsamość jest powiązana z głównym zagadnieniem książki, czyli rozważaniom o życiu i śmierci, granicach ludzkiej wytrzymałości, odporności na ciosy, jakie dostajemy od życia, okoliczności, historii, a przede wszystkim od najbliższych.
To jedna z tych książek, która poszerza horyzonty, kształtuje czytelnika, obnaża człowieka jako takiego. Pokazuje, że życie nie jest proste, że kierujemy się w nim naprawdę zaskakującymi pobudkami i często zrozumienie pewnych decyzji wymaga poznania losów człowieka całościowo, razem z jego ukrytymi emocjami, głębokimi ranami. Prawdę mówiąc, każdy czytelnik wyczyta z powieści coś innego, co będzie przemawiało prosto do niego. Warto po nią sięgnąć, żeby sprawdzić, co autorka ma każdemu z nas do powiedzenia.

Jest kilka takich wydawnictw, których książki mogę brać bez większego zachwalania, ufam, że sygnują swoim imieniem literaturę godną uwagi i interesującą. Należy do nich Rebis, którego nakładem ukazał się ostatnio „Nieśmiały zabójca” Clary Usón – hiszpańskiej pisarki, która za swoją powieść została wyróżniona nagrodą Sor Juana Inez de la Cruz, przyznawaną kobietom piszącym...

Ta książka jest jednym z największych tegorocznych zaskoczeń dla mnie. Po pierwsze nie powinno oceniać się książki po okładce, hehe, ale w wypadku tej ksiażki w życiu nie wzięłabym jej w bibliotece lub księgarni do ręki zakładając, że jest to jakieś thillero-romansidło, coś czego po prostu nie czytam. A jest to dla mnie bardzo ciekawa opowieść o opresyjności dyktatury Franco, o stłumionej i reglamentowanej seksualności tamtego czasu. Jest tam dużo Camusa i Wittgensteina i zupełnie nie znanej w Polsce gwiazdki hiszpańskiego kina erotycznego Sandry Mozarovski. Bardzo mi się ta książka podobała.

Ta książka jest jednym z największych tegorocznych zaskoczeń dla mnie. Po pierwsze nie powinno oceniać się książki po okładce, hehe, ale w wypadku tej ksiażki w życiu nie wzięłabym jej w bibliotece lub księgarni do ręki zakładając, że jest to jakieś thillero-romansidło, coś czego po prostu nie czytam. A jest to dla mnie bardzo ciekawa opowieść o opresyjności dyktatury...