Odczucia jakie żywię po przeczytaniu drugiej części Trylogii ciężko wyrazić słowami. "Potop" pokazał mi, że Sienkiewicz dobrym pisarzem był i potrafił oczarować czytelnika. Można wiele zarzucać autorowi ale bezsprzecznie trzeba się zgodzić, że miał wielki talent do kreowania charakterystycznych bohaterów i nie chodzi tu tylko np. o Kmicica, Zagłobę czy Wołodyjowskiego. To co przyciąga najbardziej do tej książki to właśnie przygody bohaterów, może i czasami lekko niesamowite ale w jakiej współcześnie książce rozrywkowej tego nie ma. Przygody, postacie występujące w tej powieści i język jest dla mnie mistrzowski, choć zdaje sobie sprawę, że wielu nie podzieli mego zdania, ale cóż... mnie Trylogia oczarowała i jeszcze pewnie będzie zważywszy na to, że jeszcze czeka do przeczytania ostatni tom. Co jeszcze warto dodać to, że książka nie jest historyczna wbrew pozorom, owszem cała fabuła dzieje się na tle historycznym w czasie najazdu szwedzkiego na Rzeczpospolitą ale głównie jest to opowieść patriotyczno-przygodowa o zdradzie, miłości, wierności i przemianie człowieka. Fikcja tu występująca zaś nic nie ujmuję z tej klasycznej już pozycji naszej literatury. Warto dać jej szansę i.. się oczarować.

Odczucia jakie żywię po przeczytaniu drugiej części Trylogii ciężko wyrazić słowami. "Potop" pokazał mi, że Sienkiewicz dobrym pisarzem był i potrafił oczarować czytelnika. Można wiele zarzucać autorowi ale bezsprzecznie trzeba się zgodzić, że miał wielki talent do kreowania charakterystycznych bohaterów i nie chodzi tu tylko np. o Kmicica, Zagłobę czy Wołodyjowskiego. To...