Ilu z nas, w kwiecie naszego dzieciństwa, choć przez chwilę nie pragnęło zostać piratem? Pływać po morzach i oceanach, odkrywać nieznane dotąd lądy, zdobywać wszelakie bogactwa – choćby „na udawająco” w swoim pokoju? I choć dzisiaj „piracenie” kojarzy się przede wszystkim z kontrowersyjną działalnością większości internautów, miło od czasu do czasu przypomnieć sobie tą bardziej (?!) szlachetną definicję, by powrócić do czasów beztroskich zabaw. Pozwólcie zatem, że zabiorę Was dziś w podróż prawdziwym pirackim szkunerem „Nieustraszonym Krwawym Mścicielem, Pogromcą i Postrachem” (z masztami w kwiatki) w towarzystwie najsławniejszego pirata, jakiego wydała polska ziemia. Tylko zabierzcie duuużo prowiantu dla siebie, bo może go wnet zabraknąć. Poznajcie wszyscy Rabarbara!
Kiedy jakiś czas temu (pierwsza część na spotkaniu blogerskim Zwykłej Matki!), dzięki wydawnictwu BIS, wpadła w moje ręce pierwsza część przygód niezwykłego pirata, pt. „Burzliwe dzieje pirata Rabarbara”, w mej głowie zabiły kościelne dzwony, ale nie potrafiłem ustalić z której parafii dochodzi dźwięk. Po krótkich poszukiwaniach w pamięciowych szufladkach doznałem olśnienia. Toż to kultowa postać z czasów mojego dzieciństwa, stworzona przez niezwykłego człowieka, pana Wojciecha Witkowskiego. A tych ilustracji nie mógł stworzyć nikt inny jak niepowtarzalny Edward Lutczyn! No to jestem w domu... Przy okazji niedawnych Targów Książki w Poznaniu udało mi się zdobyć pozostałe dwie części owej trylogii, przez co możecie uznać mnie teraz za eksperta w kwestii piractwa morskiego a’la Rabarbar. Bo z tym piraceniem to do końca nie jest tak jak nam się zdaje...
http://zwyklejmatkiwzlotyiupadki.blogspot.com/2016/05/fajka-i-grochowka-czyli-jak-dobrze-byc.html

Ilu z nas, w kwiecie naszego dzieciństwa, choć przez chwilę nie pragnęło zostać piratem? Pływać po morzach i oceanach, odkrywać nieznane dotąd lądy, zdobywać wszelakie bogactwa – choćby „na udawająco” w swoim pokoju? I choć dzisiaj „piracenie” kojarzy się przede wszystkim z kontrowersyjną działalnością większości internautów, miło od czasu do czasu przypomnieć sobie tą...