Klimat tajemnicy, głęboka psychologia postaci, piękne, obrazowe opisy. Doskonała literatura.

Klimat tajemnicy, głęboka psychologia postaci, piękne, obrazowe opisy. Doskonała literatura.

„Kobieta ze szkła” / "The glass woamn" autorstwa Caroline Lea zabiera czytelników w mroczną podróż do Islandii XVII wieku, gdzie surowy krajobraz odzwierciedla nieprzystępną naturę samego życia. Rósa, nasza główna bohaterka, znajduje się w gwałtownym małżeństwie z Jónem Eiríkssonem, mężczyzną otoczonym tajemnicą i podejrzeniem.

Podczas gdy poznaje tajemniczą wioskę Stykkishólmur, Róse prześladuje cień pierwszej żony Jóna, Anny, który zdaje się być w każdym kącie. Lea mistrzowsko snuje opowieść, która łączy w sobie elementy romansu, opowieści o duchach i thrilleru, trzymając czytelników na skraju swoich miejsc od początku do końca.

Atmosferyczny styl prowadzi cię w ponury i klaustrofobiczny świat Rósy, gdzie najmniejszy szept i krok wysyła ciarki po plecach. Postacie są bogato wykreowane, każda dodaje głębi i intrygi do narracji. Od enigmatycznego Jóna po tajemniczego Pétura, każda interakcja pozostawia cię z pytaniami o motywacje i lojalność.

Sama Rósa jest fascynującą bohaterką, rozdartą między tradycją a własnym poczuciem ciekawości i niezależności. W miarę jak historia się rozwija, Lea sprawnie wplata zwroty akcji, które trzymają cię w niepewności aż do samego końca. Właśnie wtedy, gdy myślisz, że już wszystko rozgryzłeś, autorka rzuca kolejną kłodę pod nogi, zostawiając cię bez tchu i pragnącego więcej.

„Kobieta ze szkła” to więcej niż tylko gotycka opowieść osadzona w odległym kraju; to mroczne zanurzenie się w miłość, zdradę i ciemność, która czai się w każdym z nas. Z hipnotyzującym stylem i przekonującymi postaciami, ta debiutancka powieść jest lekturą obowiązkową dla fanów literatury historycznej i thrillerów. Caroline Lea udowodniła swoje zdolności jako utalentowana pisarka, i z niecierpliwością czekam na jej kolejną literacką ofertę.

Tagi: literatura historyczna, thriller, gotyk, mystery, atmosferyczne, debiut, polowania na czarownice

„Kobieta ze szkła” / "The glass woamn" autorstwa Caroline Lea zabiera czytelników w mroczną podróż do Islandii XVII wieku, gdzie surowy krajobraz odzwierciedla nieprzystępną naturę samego życia. Rósa, nasza główna bohaterka, znajduje się w gwałtownym małżeństwie z Jónem Eiríkssonem, mężczyzną otoczonym tajemnicą i podejrzeniem.

Podczas gdy poznaje tajemniczą wioskę...

Bardzo klimatyczna książka, pełna mrocznych zagadek, tchnąca lodowatym islandzkim wiatrem. Akcja toczy się dosyć leniwie, ale to tylko podsyca grozę i wrażenie niesamowitości. Powieść będzie gratka dla wielbicieli historii osadzonych wśród małych, zamkniętych społeczności. Polecam.

Bardzo klimatyczna książka, pełna mrocznych zagadek, tchnąca lodowatym islandzkim wiatrem. Akcja toczy się dosyć leniwie, ale to tylko podsyca grozę i wrażenie niesamowitości. Powieść będzie gratka dla wielbicieli historii osadzonych wśród małych, zamkniętych społeczności. Polecam.

Świetna książka. Czyta się ją lekko. Akcja toczy się na Islandii w XVII wieku. Rosa po śmierci ojca aby zapewnić byt sobie i schorowanej matce decyduje się wyjść za mąż za sporo od niej starszego, majętnego mężczyznę. Przeprowadza się do jego osady, i wtedy zaczynają na jaw wychodzić różne tajemnice.
Książka naprawdę wciąga od pierwszych stron. Zdecydowanie warta przeczytania.

Świetna książka. Czyta się ją lekko. Akcja toczy się na Islandii w XVII wieku. Rosa po śmierci ojca aby zapewnić byt sobie i schorowanej matce decyduje się wyjść za mąż za sporo od niej starszego, majętnego mężczyznę. Przeprowadza się do jego osady, i wtedy zaczynają na jaw wychodzić różne tajemnice.
Książka naprawdę wciąga od pierwszych stron. Zdecydowanie warta przeczytania.

Opowieść zauroczyła mnie od pierwszych stron. Islandia, o której niewiele wiem, a co dopiero Islandia XVII wieku, bo w tym czasie dzieje się akcja tej powieści. Atmosfera tajemnicy wciąga od pierwszego zdania. Młodziutka Rosa zostaje drugą żoną bogatego mężczyzny i opuszcza rodzinny dom. Z momentem przekroczenia mężowskiego domu postanawia zbadać niedostępne jej piętro oraz próbuje dowiedzieć się, co stało się z pierwszą żoną męża. Oddzielona od matki musi sama stawić czoła lokalnej społeczności, mężowi i jego wiernemu słudze. Jest również w tej historii miejsce na prawdziwe, skrywane uczucie. Polecam.

Opowieść zauroczyła mnie od pierwszych stron. Islandia, o której niewiele wiem, a co dopiero Islandia XVII wieku, bo w tym czasie dzieje się akcja tej powieści. Atmosfera tajemnicy wciąga od pierwszego zdania. Młodziutka Rosa zostaje drugą żoną bogatego mężczyzny i opuszcza rodzinny dom. Z momentem przekroczenia mężowskiego domu postanawia zbadać niedostępne jej piętro oraz...

Nie czytałam wielu książek, których miejscem akcji jest Islandia, dlatego było to dla mnie coś świeżego. Nie ma w niej dużo akcji, autorka skupia się bardziej na bohaterach i ich historiach. Przemówiła do mnie klimatem i relacjami międzyludzkimi w małych islandzkich osadach. Dużym plusem były wplecione wątki z różnych islandzkich sag. Zakończenia niektórych wątków troszkę mnie zawiodły, ale czyta się tą powieść szybko i, przez pewną tajemniczość, z zaintrygowaniem. Dla osób, które czytają literaturę skandynawską lub powieści osadzone w tych krajach, nie będzie to nic nowego, ale dla tych, którzy dopiero chcą zacząć, myślę, że będzie to coś dobrego na początek.

Nie czytałam wielu książek, których miejscem akcji jest Islandia, dlatego było to dla mnie coś świeżego. Nie ma w niej dużo akcji, autorka skupia się bardziej na bohaterach i ich historiach. Przemówiła do mnie klimatem i relacjami międzyludzkimi w małych islandzkich osadach. Dużym plusem były wplecione wątki z różnych islandzkich sag. Zakończenia niektórych wątków troszkę...

Jest ciekawie, mrocznie, tajemniczo i melancholijnie. Polecam.

Jest ciekawie, mrocznie, tajemniczo i melancholijnie. Polecam.

Zaczyna się tajemiczo, klimatycznie. Islandia, mróż, śnieg i XVII w. Przyznam, że początek mnie zaintrygował, wciągnął. I tylko dlatego dobrnęłam do końca bo generalnie potem 3/4 powieści jest strasznie nuudna, rozwleczona a pewne opisane zjawiska ( uwaga mikro spojler) mają wywoływać nastrój grozy ale jak czyta się kilkanascie razy jak to bohaterka się bała w nocy bo coś tam słyszała na strychu to już zaczynamy mieć to w nosie.
Akcja przyspiesza na koniec ale splot tych kulminacyjnych zdarzeń jest nielogiczny a pewne wyjaśnienia tajemniczych zdarzeń tak banalne że aż żal.
Autorka piszać to budowała napięcie, rozciągała fabułę, nic się nie dzieje przez 350 stron i nagle odechciałao jej się dłużej nad tym ślęczeć. Rach ciach- krew się leje, misz masz. Ten zostaje, ten wyjeżdza., Ten umiera, ten żyje. KONIEC.
Trochę szkoda czasu.

Zaczyna się tajemiczo, klimatycznie. Islandia, mróż, śnieg i XVII w. Przyznam, że początek mnie zaintrygował, wciągnął. I tylko dlatego dobrnęłam do końca bo generalnie potem 3/4 powieści jest strasznie nuudna, rozwleczona a pewne opisane zjawiska ( uwaga mikro spojler) mają wywoływać nastrój grozy ale jak czyta się kilkanascie razy jak to bohaterka się bała w nocy bo coś...

Wciągająca, pełna tajemnic polecam

Wciągająca, pełna tajemnic polecam

„Kobieta za szkła” Caroline Lea. Islandia w roku 1686. Jaka mogła być? Zimna, skostniała, trudna, i jakby wrogo nastawiona do każdej niewiasty, która jeśli tylko na chwilę pozwoli sobie na odstępstwo od normy, na czytanie, na smutny wzrok, to już bywa!, już jest! oskarżana, izolowana, społecznie osądzana. I teraz, co taka niewielka osada, jest w stanie zaoferować młodej kobiecie? Dziewczynie, której życiowa sytuacja (nagła śmierć ojca, jedynego żywiciel rodziny) „zmusza” do poślubienia dużo starszego mężczyzny. Opuszcza chorą matkę, w nadziei, że zwarty małżeński kontrakt, czyli jednym słowem – pieniądze – pozwolą jej wrócić do zdrowia i przetrwać kolejne mroźne zimy. Wyrusza do męża, do jego osady, do jego ciemnych stron. Dręczą ją obawy i plotki o nagłej i tajemniczej śmierci pierwszej żony. Czy aby to tylko plotki? Dlaczego nie nosi żałoby? I dlaczego tak szybko znalazł sobie nową żonę? W tym musi tkwić sekret.
.
Życie z mężem nie należy do łatwych. Ale Rósa wierzy, że „(…) może to wystarczy? Może dobre małżeństwo polega na umiejętności pogodzenia się z naturą własnego rozczarowania”. Mimo wszystko się stara. Czasami to zbyt mało. A wtedy już krok, dzieli ją od szaleństwa. Potęguje to samotność, społeczna izolacja, niechęć męża, jego alienacja i wyobcowanie. A na dodatek w domu, w którym przyszło jej zamieszkać, wie, że nie jest sama. Te głosy o tym świadczą. Doprowadzają ją do obłędu.
.
„Wewnątrz każdego człowieka tli się nadzieją, że dzień jutrzejszy zaspokoi jego potrzebę miłości. W niektórych sercach ten żar jest tak zachłanny, że staje się burzą ognia i zamienia wszystko w proch. Ale ciepła, które wtedy daje - ciepła i światła - nie sposób z niczym porównać”.
.
Wspaniała historia, która trzyma w napięciu do ostatniego zdania. Islandzki chłód, strach i szaleństwo są nieodzownym elementem towarzyszącym naszym bohaterom. Opisy przyrody, są tak realistyczne, tak bardzo skostniałe, mroczne oraz trudne do zaakceptowania. Polecam!

„Kobieta za szkła” Caroline Lea. Islandia w roku 1686. Jaka mogła być? Zimna, skostniała, trudna, i jakby wrogo nastawiona do każdej niewiasty, która jeśli tylko na chwilę pozwoli sobie na odstępstwo od normy, na czytanie, na smutny wzrok, to już bywa!, już jest! oskarżana, izolowana, społecznie osądzana. I teraz, co taka niewielka osada, jest w stanie zaoferować młodej...