Zastanawiam się od czego by tu zacząć.
Odyseja 2010 jest zupełnie inna od Odysei 2001.
Pierwsza podróż kosmiczna podzielona była na trzy części, każda z nich była ciekawa i powoli prowadziła do zaskakującej kulminacji.
Odyseja kosmiczna 2010 to inna książka. Na samym początku rzuca się w oczy niestety słaba strona obyczajowa. Miałem wrażenie, że była ona upchana tak jakby na siłę i nic tak naprawdę nie wnosiła do rozwoju akcji powieści. Ten wątek jest tutaj raczej niepotrzebny.
Jednak musimy przez to przebrnąć aby móc skupić się na tym czego oczekujemy czyli porządnym s-f. I tak też się dzieje bo takie s-f dostajemy.
Clark i tym razem nie zawodzi czytelnika i przedstawia nam kolejną zaskakującą historię poznawania kosmosu i odkrywania jego zagadek. Widać, że w tematyce kosmosu autor czuje się jak ryba w wodzie i ma wiele pomysłów na ciekawe poprowadzenie akcji.
Pisarz nie ujawnia jednak wszystkiego, zasiewa ziarnko niepokoju (wiedz że coś się zdarzy ale nie powiem ci co) i tajemnicy. I tak koniec pozostawia nas nieco zagubionych bo tak naprawdę jeszcze nic nie wiemy. Książka pozostawia po sobie wiele tajemnic czekających na odkrycie przez czytelnika.
Czyta się szybko a zakończenie jak pisałem znowu zaprasza do kolejnego tomu po który już wkrótce pewnie sięgnę. Kosmiczna przygoda w takim wydaniu jak najbardziej może trwać dalej.

Zastanawiam się od czego by tu zacząć.
Odyseja 2010 jest zupełnie inna od Odysei 2001.
Pierwsza podróż kosmiczna podzielona była na trzy części, każda z nich była ciekawa i powoli prowadziła do zaskakującej kulminacji.
Odyseja kosmiczna 2010 to inna książka. Na samym początku rzuca się w oczy niestety słaba strona obyczajowa. Miałem wrażenie, że była ona upchana tak jakby...