Bardzo podobało mi się lekkość pióra autorki. Czytając tą książkę miałam wrażenie, że nie ubywa mi stron książki w pozytywnym znaczeniu. Czytając tą książkę i będąc na końcówce odniosłam wrażenie, że w tej książce tyle się wydarzyło, a ona się skończyła i jeszcze tyle jej zostało. Gdzie normalnie jak czytam książki to mam niedosyt, że nie poznaliśmy dalszych losów bohatera to właśnie mnie urzekło. Mamy tutaj książkare, która czyta (strona 76) i nie wyobraża sobie być z chłopakiem, który nie lubi czytać (było to w liceum jakby coś ;P strona 22). Mamy tutaj licealną miłość, dosyć burzliwą (str. 33) oraz przyjaźń Olgi i Marty. Wraz z wyjazdem na studia Olga poznaje kolejnego chłopaka i to przy zepsutym kranie (strona 70). Wróżka przepowiedziała jej przyszłość czy prawdziwą (strona 87)? Byłam zakochana w sarkazmie i humorze Oliwiera (strona 94). Adam moim zdaniem był toxik (strona 96 i 105). No i oczywiście mamy perspektywę Michała jego decyzja była dla mnie zaskoczeniem (strona 147),ale przynajmniej był dla tej dziewczyny kochany (strona 149). A na stronie 151 mamy spotkanie Marty i Michała po latach. Co wydarzy się dalej? Co zrobią główni bohaterowie? Podziwiałam główna bohaterkę (na stronie 205) cool babka, potem troszkę to zepsuła, ale była tylko człowiekiem. A zakończenie było dla mnie najgorsze płakałam jak bóbr (od strony 311). Nie wiem co będzie się ze mną działo w drugim tomie tej książki. Mam złamane serduszko po przeczytaniu tej książki, życie bywa niesprawiedliwe.

Bardzo podobało mi się lekkość pióra autorki. Czytając tą książkę miałam wrażenie, że nie ubywa mi stron książki w pozytywnym znaczeniu. Czytając tą książkę i będąc na końcówce odniosłam wrażenie, że w tej książce tyle się wydarzyło, a ona się skończyła i jeszcze tyle jej zostało. Gdzie normalnie jak czytam książki to mam niedosyt, że nie poznaliśmy dalszych losów bohatera...

Książkę czytało się lekko i przyjemnie, jednak nie mogłam się doczekać kiedy dwójka przeznaczonych sobie ludzi w końcu się spotka :)

Książkę czytało się lekko i przyjemnie, jednak nie mogłam się doczekać kiedy dwójka przeznaczonych sobie ludzi w końcu się spotka :)

„Następnym razem” to kolejna książka, która przyciągnęła mnie do siebie okładką. Skuszona jej wyglądem, przeczytałam notę wydawcy i wiedziałam, że chcę ją przeczytać.
Olga i Michał to młodzi ludzie, których drogi na chwilę przecinają się we Włoszech i gdzie zrodzi się młodzieńcze uczucie. Po powrocie do kraju kończą szkoły, zakładają rodziny i rozwijają się zawodowo. Wciąż jednak o sobie pamiętają i co jakiś czas wymieniają wiadomości.
„Następnym razem” Karoliny Winiarskiej to książka o wyborach i ich konsekwencjach. O wszystkim co składa się na zwykłą, codzienną normalność. O ludziach, których spotykamy na swojej drodze i dzięki którym nasz los może się odmienić.
To też książka o kruchości życia i przypomnienie, że szczęście może nam być dane tylko na chwilkę i ważne jest, abyśmy umieli je docenić i nim się cieszyć.
To książka o zwyczajnych ludziach, takich jak my, czy nasi bliscy lub znajomi.
Prosty, ale bardzo przyjemny język, którym posługuje się autorka, sprawia, że książkę czyta się szybko.
Czym zaskoczyła mnie autorka? Zdecydowanie zakończeniem. Nie sądziłam, że pokieruje akcją książki w tym kierunku.

„Następnym razem” to kolejna książka, która przyciągnęła mnie do siebie okładką. Skuszona jej wyglądem, przeczytałam notę wydawcy i wiedziałam, że chcę ją przeczytać.
Olga i Michał to młodzi ludzie, których drogi na chwilę przecinają się we Włoszech i gdzie zrodzi się młodzieńcze uczucie. Po powrocie do kraju kończą szkoły, zakładają rodziny i rozwijają się zawodowo. Wciąż...

Wspaniałą historia. Zaskakuje i bawi. Powieść ta traktuje o tym, jak ważne są w życiu szanse, które dostajemy od losu i dlaczego należy je wszystkie wykorzystywać. Polecam z całego serca!

Wspaniałą historia. Zaskakuje i bawi. Powieść ta traktuje o tym, jak ważne są w życiu szanse, które dostajemy od losu i dlaczego należy je wszystkie wykorzystywać. Polecam z całego serca!

"Następnym razem" to pierwszy tom z serii "Po drugiej stronie", autorstwa Karoliny Winiarskiej.

Olga i Michał poznają się na włoskiej ziemi. Jednak po powrocie do Polski, każde z nich wraca do swojego życia, a ich znajomość powoli umiera w natłoku codziennych spraw. Mijają lata, a Olga i Michała rozwijają się zawodowo, zakochują się, zakładają rodziny. Jednak nie do końca czują się szczęśliwi, bo gdzieś w głębi serca tęsknią za niespełnioną miłością, która narodziła się we Włoszech...

"Następnym razem" to powieść o uczuciach i tęsknocie, a szczególności o niespełnionej młodzieńczej miłości. Historia dwojga ludzi, których drogi przypadkiem krzyżują się na wakacjach. Oni sami są jeszcze nastolatkami, którzy dopiero małymi kroczkami wkraczają w dorosłe życie i nie zdają sobie sprawy, że ta z pozoru mało znacząca znajomość rzutuje na ich przyszłość. Dlaczego? Bo w dorosłym już życiu często wracają wspomnieniami do niewinnego uczucia, a w ich związkach brakuje iskry, która zapłonęła dawno temu, pamiętnego lata w słonecznej Italii. Poznajemy perypetie Olgi i Michała, którzy idą przez życie osobno. Ale czy tak będzie zawsze? W końcu wszystko zapisane jest w gwiazdach. Warto zwrócić uwagę na godną postawę Michała, który w jakiś sposób walczył o miłość, choćby takimi drobnymi gestami jak pocztówki - pokazuje, że pamięta o sympatii. Niestety Olga ze swojej strony nie robiła nic, a może gdyby sama zawalczyła o to uczucie... to finał byłby inny? Jednak ona trwała przekonaniu, że Michał zniknie z jej życia, bo w końcu "wakacyjne znajomości tyle nie trwają". Przejdźmy do zakończenia, no właśnie. Nie ukrywam, że takiego finału się nie spodziewałam! Trochę jestem zła na autorkę,😅 ale nie mogę Wam napisać dlaczego, bo nie chce spoilerować. Tak więc muszę to jakoś przełknąć...🤷‍♀️ ale wiecie co? Z drugiej jestem jeszcze bardziej ciekawa, jak w zaistniałej sytuacji, która miała miejsce pod koniec książki, autorka wybrnęła i jak potoczą się dalej losy naszych bohaterów w drugiej części. Lekka i przyjemna lektura na niedzielnie popołudnie.🌷

"Następnym razem" to pierwszy tom z serii "Po drugiej stronie", autorstwa Karoliny Winiarskiej.

Olga i Michał poznają się na włoskiej ziemi. Jednak po powrocie do Polski, każde z nich wraca do swojego życia, a ich znajomość powoli umiera w natłoku codziennych spraw. Mijają lata, a Olga i Michała rozwijają się zawodowo, zakochują się, zakładają rodziny. Jednak nie do końca...

Typowe babskie czytadło w których nie gustuję, więc książka do mnie nie trafiła. Historia jak dla mnie jest mocno naciągana, owszem w życiu zdarzają się dramaty opisane w książce, nawet uczucie łączące głównych bohaterów, ale wyraźnie wyczuwa się to, iż autorka na siłę przedłuża moment spotkania się Olgi i Michała.

Typowe babskie czytadło w których nie gustuję, więc książka do mnie nie trafiła. Historia jak dla mnie jest mocno naciągana, owszem w życiu zdarzają się dramaty opisane w książce, nawet uczucie łączące głównych bohaterów, ale wyraźnie wyczuwa się to, iż autorka na siłę przedłuża moment spotkania się Olgi i Michała.

Smutna,słodko-gorzka historia miłości Olgi i Michała.
Oczarowana jestem książką,zachwyciła mnie,wycisnęłam łzy czytając tą powieść.
Przepiękne,bajeczne Włochy w Rimini,gdzie narodziło się między tych dwojgiem prawdziwe,głębokie uczucie i miłość.
Z zainteresowaniem czytałam tą lekturę,urzekła mnie.
Po przeczytaniu kac książkowy mam,warto było sięgnąć po książkę a było to powieść obyczajowa,miłosna bardzo mądra,ciepła i przecudna.

Smutna,słodko-gorzka historia miłości Olgi i Michała.
Oczarowana jestem książką,zachwyciła mnie,wycisnęłam łzy czytając tą powieść.
Przepiękne,bajeczne Włochy w Rimini,gdzie narodziło się między tych dwojgiem prawdziwe,głębokie uczucie i miłość.
Z zainteresowaniem czytałam tą lekturę,urzekła mnie.
Po przeczytaniu kac książkowy mam,warto było sięgnąć po książkę a było to...

Kolejny debiut trafił w moje ręce i niestety tym razem mocno się zawiodłam. Piórem autorki zostałam zaciekawiona już jakiś czas temu, a dokładnie podczas premiery „Nic więcej”. Książka wychwalana pozytywnymi opiniami, więc zapisałam ją nawet na swoją listę „do przeczytania”.
Gdy otrzymałam propozycje zrecenzowania dylogii „Po drugiej stronie życia”, zgodziłam się bez zastanowienia. Miałam ochotę rzucić wszystko i po prostu czytać, poznać i dołączyć do tych zachwytów.
.
Niestety nie mogę. Ta historia mnie nie porwała. Nie poruszyła. Nie wciągnęła. Nie zarwałam z nią nocy. Czułam za to znużenie. Była prosta, bez wyrazu, wrażeń i emocji. Myślałam, że otrzymam historię, w której emocje będą ogromne, sama fabuła ma momenty, w której powinno zrobić mi się bohaterów żal, powinnam poczuć cokolwiek: rozczarowanie, radość, ciepło... Ja nie czułam nic, przeczytałam od deski do deski i tyle 🤷‍♀️. Jeszcze ten motyw rozstania, miłości na odległość, jest mi tak bliski.. Niesamowicie wyczekiwałam, na ten moment spotkania. Ponownego zejścia się bohaterów iii.. ten moment należy do moich największych rozczarowań. Tu nie zadziało się nic. Nie było tego emocjonalnego bum, miłości, uczuć. Wszystko wyszło takie papierowe, na kartkach pisane.
Czasami miałam wrażenie, że czytam przydługi życiorys jakiejś pary, a nie miłosną historię. Autorka na 300 stronach streściła nam siedemnaście lat życia Olgi i Michała, więc pewnie domyślacie się, że luk jest sporo. Do tego wszystkie rozterki, problemy są opisane bardzo zdawkowo. W sumie cała historia opiera się na ogółach. Mało dialogów, szczegółów i emocji bohaterów. Myślę, że to jest główny problem, jaki mam z tą historią.
.
Pomysł na fabułę to jeden z najlepszych aspektów tej książki. Wszystko rozpoczyna się we Włoszech, gdzie bohaterowie się poznają. Doświadczają zauroczenia i to właśnie tam rodzi się ich miłość. Po wakacjach ich kontakt się urywa, a oni sami wkraczają w studenckie, a później dorosłe życie. Zakochują się, zakładają rodziny, ale wciąż nie dają myślom zapomnieć o niezapomnianych wakacjach. Całe ich osobne życie poznajemy z dwóch stron. A gdy wkraczamy w moment „wspólny”.

Kolejny debiut trafił w moje ręce i niestety tym razem mocno się zawiodłam. Piórem autorki zostałam zaciekawiona już jakiś czas temu, a dokładnie podczas premiery „Nic więcej”. Książka wychwalana pozytywnymi opiniami, więc zapisałam ją nawet na swoją listę „do przeczytania”.
Gdy otrzymałam propozycje zrecenzowania dylogii „Po drugiej stronie życia”, zgodziłam się bez...

"-Na tym właśnie polega różnica między nami. Dla mnie miłość nie jest najważniejsza. Tym nie zdobędziesz świata.
-Ale ja nie chcę zdobywać świata, chce być dla kogoś całym światem."

Olga i Michał poznali się na wakacyjnym obozie we Włoszech. To właśnie pod gorącym słońcem po raz pierwszy poczuli wzajemne przyciąganie. Jednak w kraju nie są w stanie utrzymać kontaktu. Przez dobrych kilka lat nie wiedzą co się u nich dzieje, układają sobie życie z innymi osobami chcąc pójść do przodu i zostawić przeszłość za sobą. Ale i tak co jakiś czas o sobie myślą. Pytanie tylko czy posłuchają głosu własnego serca i zbudują coś razem? Czy pierwsze uczucie może zostać z kimś przez całe życie?

"Następnym razem" to debiutancka książka Karoliny Winiarskiej, ale w żaden sposób nie mogę tego odczuć. Autorka stworzyła przewspaniałą i niezwykle poruszającą historię. To opowieść o dwójce bliskich sobie ludzi, którzy wchłonięci przez codzienność i obowiązki porzucają odnalezienie swojego "ja" i zatracenie się w pięknym uczuciu. Zarówno Olga jak i Michał nie byli od razu gotowi się z nikim wiązać, jednak życie zweryfikowało ich plany stawiając przed nimi inne osoby. Choć próbowali żyć dalej, nie potrafi o sobie zapomnieć. Jednak czy zatraceni dniem codziennym zdołają się zobaczyć zanim będzie za późno?

Oj jak podobała mi się ta książka! Jest przepiękna, tak zwyczajnie dobra, wzruszająca i pełna ciepła. To idealna historia na spokojny wieczór, kiedy pragniemy ukojenia. Pióro Karoliny Winiarskiej zdecydowanie je nam zapewni. Zakończenie ścisnęło mnie za gardło i choć się go nie spodziewałam, to gdzieś w głębi czułam, że tak to może być. Dlatego pamiętajcie, radujcie się każdym dniem, życia nie da się zaplanować, ale można czerpać z niego całymi garściami.

"-Na tym właśnie polega różnica między nami. Dla mnie miłość nie jest najważniejsza. Tym nie zdobędziesz świata.
-Ale ja nie chcę zdobywać świata, chce być dla kogoś całym światem."

Olga i Michał poznali się na wakacyjnym obozie we Włoszech. To właśnie pod gorącym słońcem po raz pierwszy poczuli wzajemne przyciąganie. Jednak w kraju nie są w stanie utrzymać kontaktu. Przez...

Niestety ale jak dla mnie bardzo dołującą książka. Czytając czułam ogromny smutek i rozczarowanie, że tyle musiało się zdarzyć żeby w końcu dwoje bohaterów się spotkało, a cały czas o sobie myśleli.

Niestety ale jak dla mnie bardzo dołującą książka. Czytając czułam ogromny smutek i rozczarowanie, że tyle musiało się zdarzyć żeby w końcu dwoje bohaterów się spotkało, a cały czas o sobie myśleli.