Fajny powrot do krainy lodu, tylko.tym razem siostry zostaly rozdzielone...praktycznie odzwierciedlenie bajki, ale przyjemnie spedzony czas

Fajny powrot do krainy lodu, tylko.tym razem siostry zostaly rozdzielone...praktycznie odzwierciedlenie bajki, ale przyjemnie spedzony czas

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Historia nie różni się za bardzo od tej oryginalnej, mam nadzieję, że pozostałe z tej serii będą miały coś więcej do zaoferowania...

Historia nie różni się za bardzo od tej oryginalnej, mam nadzieję, że pozostałe z tej serii będą miały coś więcej do zaoferowania...

Cudowna baśń o krainie lodu

Cudowna baśń o krainie lodu

No cóż, nie tego się spodziewałam, bo ta "mroczna baśń" jest po prostu alternatywną wersją tych samych wydarzeń. Co też jest ciekawe, bo nasuwa się wniosek, że co ma się wydarzyć, wydarzy się i tak, tylko albo w innej kolejności, albo w innych okolicznościach. Ogólnie można poprzyglądać się charakterom bohaterek -czy inny splot wydarzeń miał na nie jakiś wpływ, jakie cechy znane nam już z filmu miały wrodzone, a jakie wykształciło w nich przystosowanie - to może być ciekawa obserwacja. Mimo to, spodziewałam się raczej czegoś w stylu "coś poszło nie tak", może nawet niekoniecznie szczęśliwego zakończenia. Mam wrażenie, że to wersja z filmu jest dużo mroczniejsza niż to, co tutaj powstało :D Nie mówiąc o tym, że jest dużo logiczniejsza pod względem psychologicznym.

Tak czy siak, całkiem satysfakcjonująca rozrywka dla fanów! Duży plus za styl pisania, książkę czyta się szybko i z przyjemnością.

No cóż, nie tego się spodziewałam, bo ta "mroczna baśń" jest po prostu alternatywną wersją tych samych wydarzeń. Co też jest ciekawe, bo nasuwa się wniosek, że co ma się wydarzyć, wydarzy się i tak, tylko albo w innej kolejności, albo w innych okolicznościach. Ogólnie można poprzyglądać się charakterom bohaterek -czy inny splot wydarzeń miał na nie jakiś wpływ, jakie cechy...

Elsa nigdy nie pomyślałaby, że tak szybko może stracić wszystko. Gdy jej rodzice giną na morzu, księżniczka zostaje sama na świecie. W dodatku na wierzch wychodzą tajemnice, na które tylko król i królowa znali odpowiedzi: tajemnicza ,,ona" i... moce Elsy. Moce, które odkrywa dopiero wraz z ich śmiercią.

Anna całe swoje życie spędziła w górskim Harmon. I choć kocha to małe miasteczko, jego mieszkańców, piekarnię i przybranych rodziców, od lat ciągnie ją do Arendelle i wielkiego świata. Kiedyś marzyła, że Freja zabierze ją ze sobą. Teraz jednak jej nie ma...

Trzy lata później Elsa wciąż usiłuje opanować swoją moc, izolując się od reszty świata. Zbliża się koronacja, jednak przyszła królowa ma zamęt w głowie. W pewnym momencie zaczyna przypominać sobie fragmenty dzieciństwa, a wraz z nimi twarz małej dziewczynki... jej siostry. Dlaczego zostały rozdzielone? Dlaczego rodzice nic jej nie powiedzieli? I dlaczego nie pamiętała swojej siostry... i tego, że ma tę moc? Ten wir pytań bardzo szybko może zamienić się w burzę śnieżną, a Elsa nie zamierza porzucić kwestii swojej siostry - Anny.

Czytałam różne opinie o tej książce, większość osób twierdziła, że jest to średnia książka i nudna. Ja jednak nie twierdzę, że była średnia.

,,Z dala od siebie" przedstawia losy Anny i Elsy, które zostały rozdzielone jako dzieci i nie pamiętają o swoim istnieniu. Elsa dodatkowo nie wie, że ma moce. Starsza siostra wychowuje się w zamku jako samotna jedynaczka, przygotowując się do roli królowej. Młodsza siostra nie wyściubia nosa poza swoją górską wioskę, gdzie mieszka w piekarni z przybranymi rodzicami, a jej jedynym kontaktem z wielkim światem jest przyjaciółka jej mamy. Wszystko to doprowadza do tego, że mam wrażenie, jakby ta książka była trochę lepszą wersją oryginalnej ,,Krainy Lodu". Lubię tę bajkę, a drugą część kocham, jednak ta pierwsza nigdy jakoś nie porwała mnie do tego stopnia, co większość świata. Książka ta toczyła się mniej więcej tak, jak animacja, jednak z pewnymi różnicami.

W książce dziewczynki nie zostały odseparowane od siebie dlatego, że Elsa się bała i nie kontrolowała swoich mocy, a z powodu, który byłby spoilerem. Rodzice nie próbują zamknąć Elsy, robi to ona sama. Anna nie zachowuje się tak naiwnie i (nieco) irytująco, zakochując się w pierwszym księciu z bajki na jej drodze. Jej radosny, zwariowany i otwarty styl bycia idealnie pasuje do dziewczyny, która wychowywała się poza zamkiem i nie musiała zachowywać jak księżniczka.

Owszem, były tu elementy, które powinny mieć wyjaśnienie... Serio, skoro Elsa ,,szła kilka dni", to co ona jadła? Gdzie spała? To zawsze zastanawiało mnie w animacji (Elsa, czy ty jadłaś lód w tym zamku?) i teraz w tej książce. Podejrzewam, że nigdy się nie dowiem.

Jestem z tej książki zadowolona, jej fabuła nie była może bardzo zaskakująca, bo od początku wiadomo było, do czego wszystko zdąża, ale czytało się dobrze.

~ Jednorozec_czyta

Elsa nigdy nie pomyślałaby, że tak szybko może stracić wszystko. Gdy jej rodzice giną na morzu, księżniczka zostaje sama na świecie. W dodatku na wierzch wychodzą tajemnice, na które tylko król i królowa znali odpowiedzi: tajemnicza ,,ona" i... moce Elsy. Moce, które odkrywa dopiero wraz z ich śmiercią.

Anna całe swoje życie spędziła w górskim Harmon. I choć kocha to...

Uważam, że sam zamysł na książkę, jak i w przypadku innych pozycji z tej serii, był bardzo dobry. Jednakże poza wprowadzeniem całej historii, że Anna i Elsa się nie znają, a raczej nie pamiętają, miałam wrażenie jakbym "czytała film". Dosłownie przed oczami miałam sceny z filmu, scena po scenie. Nie było to złe, ale też nie wprowadziło w całą historię prawie niczego nowego.
Książka dobra, ale nie aż tak, jak inne z tej serii.

Uważam, że sam zamysł na książkę, jak i w przypadku innych pozycji z tej serii, był bardzo dobry. Jednakże poza wprowadzeniem całej historii, że Anna i Elsa się nie znają, a raczej nie pamiętają, miałam wrażenie jakbym "czytała film". Dosłownie przed oczami miałam sceny z filmu, scena po scenie. Nie było to złe, ale też nie wprowadziło w całą historię prawie niczego...

Moja relacja z tą serią jest specyficzna. Serię jako serię uwielbiam (i mówię to od przeczytania pierwszej książki z niej),choć te książki właściwie nie rzucają na kolana. Niemniej jednak uwielbiam bajki Disneya i ich wszelkie możliwe wersje alternatywne.
Historię Anny i Elsy znają już chyba wszyscy. Ta wersja w zasadzie nie jest o wiele mroczniejsza niż oryginał ;) Poznajemy Elsę, gdy ma 18 lat i wiedzie samotne życie księżniczki-jedynaczki... 15-letnia Anna tymczasem pomaga przybranym rodzicom prowadzić piekarnię. Dziewczyny nie mają o sobie pojęcia. Wszystko się zmienia, gdy król i królowa Arendelle giną na morzu.
Od samego początku czytałam z zainteresowaniem, bo ciekawa byłam, jak autorka w tej wersji poprowadzi losy sióstr. Uwielbiam tę historię, bajkę Disneya znam na pamięć – choć to mogę zrzucić na córkę ;) To, co rzuciło mi się w oczy, to fakt, że wiele scen jest słowo w słowo jakby przepisanych jakby z filmu. Czasem kontekst i sceneria są inne, ale nadal są to kalki.
Fabuła jest ciekawa, choć oczywiście wiadomo, do czego prowadzi. W pewnym momencie się nawet wzruszyłam – ale to ja, na filmie też zawsze ryczę ;) Język i ogólnie cała zawartość książki sprawia, że jest to pozycja odpowiednia właściwie dla każdej grupy wiekowej. Myślę, że odłożę tę książkę i za parę lat sięgnie po nią moja córka, w tej chwili 4-latka.

Moja relacja z tą serią jest specyficzna. Serię jako serię uwielbiam (i mówię to od przeczytania pierwszej książki z niej),choć te książki właściwie nie rzucają na kolana. Niemniej jednak uwielbiam bajki Disneya i ich wszelkie możliwe wersje alternatywne.
Historię Anny i Elsy znają już chyba wszyscy. Ta wersja w zasadzie nie jest o wiele mroczniejsza niż oryginał ;)...

Słysząc, że powstała alternatywna wersja "Frozen" w postaci książki, nie czekałam długo i czym prędzej ją kupiłam.
Czy była dobra? Niezła, ale nie wybitna
Może miałam zbyt wielkie wymagania, może liczyłam na coś innego, sama nie wiem, ale nie jestem do końca usatysfakcjonowana alternatywą, która przedstawiła Jen Calonita.
Elsa i Anna dorastają w różnych środowiskach, nie wiedzą kompletnie o tym, że coś je łączy, ale ich siostrzana więź nie pozwala o sobie zapomnieć. Anna bardzo chce wyjechać do Arendelle, Elsa odnajduje dowody na to, iż nigdy nie była jedynaczką. Oczywiście pojawiają się takie postacie jak Kristoff, Olaf, trolle, Sven czy Hans (fani Helsy mogą się cieszyć, hehe),autorka czerpie garściami z oryginału i zmienia poszczególne sceny pod własne dyktando, często w sposób zaskakujący.
Co więc w tej książce jest nie tak? Moim zdaniem styl zapisu. Nie jest on najgorszy, ale starszych czytelników nie zachęci. O gustach się nie dyskutuje, lecz sytuacje przedstawiane są w sposób bardzo uproszczony, sam język również nie poczuwa się do większego wysiłku, dlatego też książka ta bardziej przemówi do osób w przedziale 12-15 lat, niż dla kogoś po 18-stce.
Mimo wszystko, jest to dobra, niewymagająca lektura na podróż czy po prostu na chwilowe zatracenie się w baśniowym świecie, tak innym od rzeczywistego :)

Słysząc, że powstała alternatywna wersja "Frozen" w postaci książki, nie czekałam długo i czym prędzej ją kupiłam.
Czy była dobra? Niezła, ale nie wybitna
Może miałam zbyt wielkie wymagania, może liczyłam na coś innego, sama nie wiem, ale nie jestem do końca usatysfakcjonowana alternatywą, która przedstawiła Jen Calonita.
Elsa i Anna dorastają w różnych środowiskach, nie...

“Z dala od siebie. Mroczna baśń”, której autorstwem jest Jen Calonita to alternatywna historia do animowanego filmu “Kraina lodu”. Opowiada o tym, co by było gdyby główne bohaterki- Elsa i Anna, się nie znały. Co by było gdyby to jedno z moich ulubionych rozważań, dlatego możecie wyobrazić sobie moją ekscytację, gdy wydawnictwo Egmont wprowadziło do księgarni serię “Mroczna baśń”.

Książka napisana jest przyjemnym ale nie dziecinnym językiem. Ukazuje nam narracje oczami czterech postaci: Elsy, Anny oraz epizodycznie Kristoffa i Hansa. Wszystko zaczyna się gdy dziewczynki są małe. W wyniku klątwy muszą zostać rozdzielone. Ta pierwsza jako następczyni tronu zostaje w Arendelle z rodzicami. Druga z dziewczynek trafia do rodziny zastępczej.

Siostry są dopełniającymi się nawzajem przeciwieństwami- gdzie Elsa wprowadza smutek, tam Anna daje radość, przyszła królowa jest rozwagą na beztroskę swojej siostry. Łączy je osoba o imieniu Freja, oraz pojawiający się adoratorzy płci przeciwnej- tu pojawia się pewien zaskakujący wątek. Akcja cały czas idzie do przodu, czasem pojawiają się chwile, które można kojarzyć z filmu, jednak całość jest raczej nowa. Wszystko to się dzieje w towarzystwie magii i mrocznych intryg.

Pojawia się pytanie: kim tak właściwie jest docelowy odbiorca tej książki? Czy jest ona kierowana do dzieci? A może młodzieży i dorosłych? Wydaje mi się, że raczej to ta druga opcja jest prawidłowa, historia ta jest jak dla mnie nieco zbyt mroczna i tajemnicza dla najmłodszych, a przynajmniej tych co wrażliwszych. W książce nawet uwielbiany przez dzieci bałwanek Olaf jest nieco dojrzalszy niż kiedykolwiek ktokolwiek zakładał, że będzie.

Czy są jakieś minusy w tej książce? Ja ich nie widzę. Długość historii jest jak dla mnie idealna, zakończenie perfekcyjnie zamyka wszelkie otwarte wątki. Cały mrok pojawiający się w książce, odkrywanie rodzinnej zagadki przez Elsę pasuje do jej charakteru. Jedyne co mi pozostaje to zaproszenie was do przeczytania “Z dala od siebie”.

“Z dala od siebie. Mroczna baśń”, której autorstwem jest Jen Calonita to alternatywna historia do animowanego filmu “Kraina lodu”. Opowiada o tym, co by było gdyby główne bohaterki- Elsa i Anna, się nie znały. Co by było gdyby to jedno z moich ulubionych rozważań, dlatego możecie wyobrazić sobie moją ekscytację, gdy wydawnictwo Egmont wprowadziło do księgarni serię “Mroczna...