Seria krótkich (lub bardzo krótkich) komiksów o trójce znajomych - Wiedźmie (która jest w związku ze swoim kotem),Wilkołaku i Sowie. Są totalną patologią, wiecznie zjarani,
naćpani, pijani. Historie cały czas jadą mocno po bandzie, humor jest tu dość specyficzny, pełno w nim seksu, zboczeń, patologicznych postaw. Czasem jest śmiesznie, czasem nie, niekiedy
dość smutno i refleksyjnie. Momentami jest to zwyczajnie głupie, ale czasami pod płaszczykiem żartu z patoli kryje się trochę głębsze, analityczne dno.
Zdecydowanie komiks dla osób z dystansem, zdecydowanie nie do czytania na raz, a jakiegoś dawkowania, bo mimo wszystko żarty są na jedno kopyto.
Ma swój urok, ale nie dla każdego

Seria krótkich (lub bardzo krótkich) komiksów o trójce znajomych - Wiedźmie (która jest w związku ze swoim kotem),Wilkołaku i Sowie. Są totalną patologią, wiecznie zjarani,
naćpani, pijani. Historie cały czas jadą mocno po bandzie, humor jest tu dość specyficzny, pełno w nim seksu, zboczeń, patologicznych postaw. Czasem jest śmiesznie, czasem nie, niekiedy
dość smutno i...

Nie poleciłbym "Czarów" nikomu przed trzydziestką. Nie polecam również czytania ciągiem, bo prawdopodobnie zmuli lub straci swą intensywność. Dawkowane małymi porcjami kopie tak jak jedynka, a może bardziej. Z wierzchu to zbiór śmiesznych lub nieśmiesznych gagów z przekroczeniem wszelkich norm dobrego smaku. Pod tą pokrywą kryje się smutna historia o depresji i braku możliwości wyjścia z szamba, w jakim się tkwi. Mocne

Nie poleciłbym "Czarów" nikomu przed trzydziestką. Nie polecam również czytania ciągiem, bo prawdopodobnie zmuli lub straci swą intensywność. Dawkowane małymi porcjami kopie tak jak jedynka, a może bardziej. Z wierzchu to zbiór śmiesznych lub nieśmiesznych gagów z przekroczeniem wszelkich norm dobrego smaku. Pod tą pokrywą kryje się smutna historia o depresji i braku...

I MADE THIS COMIC BOOK BECAUSE I GOT HIGH

Nie wierzę w to, że początek się kończy
Nie wierzę, że śmierć nas rozłączy
Nie wierzę, że wypada i należy
Nie wierzę tym którzy zawsze lepiej wiedzą
Nie wierzę w przemoc, w lewicę i prawicę,
Że wszystko da się określić i policzyć
Nie znoszę fałszu mody i dogmatów
Sztucznych ludzi i sztucznych kwiatów

Ja nie wierzę w żadne czary mary
- Hurt

Tak kilka lat temu śpiewał kolejny z niesłusznie zapomnianych już zespołów, Hurt, i trudno mi było wyrzucić w trakcie lektury z głowy ten kawałek. Choć właściwie w tym miejscu należałoby już raczej zacytować coś z „Because I Got High” Afromana. Bo „Czary zjary” to komiks, który wygląda, jakby powstał, kolokwialnie mówiąc, na haju właśnie. Sens i logika gubią się tu co chwila, spójność nie istnieje, a wszystko to sprawia wrażenie wymyślanego na bieżąco pod wpływem narkotycznych wizji i zaserwowanego językiem czerpanym gdzieś z rynsztoków ulic. O rysunkach, kolorowanych kredkami i flamastrami, jakby to jakiś przedszkolak dorwał się do psychotropów babci nawet nie wspomnę. Czyżby pojawiło się komiksowe dno, które tylko przypadkiem zyskało kultowy status? Nie, bo „Czary zjary” mają swój urok – urok koszarowych dowcipów i napisów wyrytych zardzewiałą igłą albo wymalowanych dziwną brązową cieczą na ścianach publicznej toalety – i czytają się naprawdę dobrze. To bezkompromisowa, olewająca wszelką poprawność polityczną lektura, która potrafi rozbawić. Oczywiście nie czytelników, którym słowo pruderia mówi cokolwiek pozytywnego.

Fabuła? Całość można rzec, opiera się na luźno ze sobą powiązanych epizodach. Głównymi bohaterami są tu wiedźma Megg (wiecznie naćpana),jej gadający kot Mogg (zwierzę też jest nawalone, nie myślcie sobie),wilkołak Jones (w tym wypadku również nie szukajcie oznak trzeźwości),jego dzieci – cytując blurba z okładki – zarzygane i obsrane (a przy okazji psotne i uspokajające się tylko, kiedy są naspawane, chociaż od narkotyków wypada im już futro) i marząca o spokoju sowa, której życie to pasmo ciągłych wypadków. Wszyscy oni ćpają, imprezują i aplikują sobie wszystko, co tylko może ich sponiewierać. I to właściwie tyle o treści.

Całość mojej recenzji na portalu Sztukater: https://sztukater.pl/komiksy/item/29220-megg-mogg-and-owl-tome-2-magical-ecstasy-trip.html

I MADE THIS COMIC BOOK BECAUSE I GOT HIGH

Nie wierzę w to, że początek się kończy
Nie wierzę, że śmierć nas rozłączy
Nie wierzę, że wypada i należy
Nie wierzę tym którzy zawsze lepiej wiedzą
Nie wierzę w przemoc, w lewicę i prawicę,
Że wszystko da się określić i policzyć
Nie znoszę fałszu mody i dogmatów
Sztucznych ludzi i sztucznych kwiatów

Ja nie wierzę w żadne czary...