Na myśl przychodzą mi do głowy słowa piosenki ,,To już jest koniec, nie ma już nic [...]" tylko w przypadku zakończenia III tomu, Sagi Nadmorskiej ,,nic" ma ogromne znaczenie. Oprócz żalu, że za sprawą trzech fanatycznych kobiet już nie wrócę do Ustronia Morskiego to czuję literackie spełnienie. ,,Znany szum morza" jest wspaniałą historią, która zamyka dla mnie pewien etap. Nie będzie już momentów oczekiwania na kolejną premierę, wielu wzruszeń, łez i refleksji. Zostaną za tą wspomnienia naprawdę wartościowych książek, które mimo, że pokazują dobitnie, że życie to nie piękna bajka, a czasami walka o samego siebie. Za to cenię twórczość autorki, że nie patyczkuje się ze swoimi bohaterami, doświadcza ich licznymi tragediami ale zarazem ukazuje jak podnoszą się po każdym ciosie i idą w zaparte do wymierzonych celów.
,,Znany szum morza" opowiada o losach Jagody, córki Gabrieli. Młoda dziewczyna poznaje bolesną historią swojej rodziny, słuchając i rozmawiając ze swoja babcią Marcjanną. Nie mając na sobie piętna wojny, pragnie spojrzeć na wszystko trzeźwym spojrzeniem. Jednak sama musi mierzyć się z trudną miłością, która wielokrotnie wywróciła jej świat do góry nogami.
Akcja toczy się w czasach, które są mi już znane, dzięki temu łatwiej mi było wszystko sobie wyobrazić.
Znając już obraz trzech bohaterek sagi, Jagoda jest mi najbliższa jeśli chodzi o sposób postępowania. Imponował mi jej upór i to, że nigdy się nie poddawała. Potrafiła zadbać o samą siebie, a jednocześnie nie brakowało jej wrażliwości. Podobał mi się szczególnie moment kiedy stanęła w obronie matki i uświadomiła ojcu jakim był człowiekiem.
Saga Nadmorska to trzy tomy niezwykłych historii o niesamowitych kobietach. Poturbowane przez życie, udowodniły swoją wolę walki i ogrom determinacji ukazania swoich wartości.
To książki pełne emocji, wywołujące łzy wzruszenia ale także pomagają uwierzyć, że po najgorszej burzy, słońce znów się do nas uśmiechnie za chmur.
Jeśli szukacie wartościowych książek z przesłaniem to Saga Nadmorska jest dla Was.
Pośród trzech tomów, szczególne miejsce w moim sercu ma ,,Obcy powiew wiatru" od niej wszystko się zaczęło...

Na myśl przychodzą mi do głowy słowa piosenki ,,To już jest koniec, nie ma już nic [...]" tylko w przypadku zakończenia III tomu, Sagi Nadmorskiej ,,nic" ma ogromne znaczenie. Oprócz żalu, że za sprawą trzech fanatycznych kobiet już nie wrócę do Ustronia Morskiego to czuję literackie spełnienie. ,,Znany szum morza" jest wspaniałą historią, która zamyka dla mnie pewien...