"TO" nie czytałam, natomiast skojarzenia z "Podpalaczką"- tutaj muszę się zgodzić z hasłem krzyczącym z okładki - faktycznie są dość mocne; przy czym w moim odczuciu powieść ta, dokładnie tak jak opiniowany "Instytut", nie jest horrorem.
Wiek, zdolności jakimi dysponują bohaterowie oraz bezwzględność państwa wobec jednostki, to główne elementy wspólne. Myślę, że przez to  znajdą się tacy, którzy stwierdzą, że Autor zrobił się wtórny, powiela schematy, albo nazwą rzemieślnikiem...mam nadzieję, że jeżeli już tak się stanie, będą to osoby, które CZYTAŁY prozę Mistrza.
Bajarz z Maine napisał powieść o wykorzystywaniu dzieci przez rząd(y), nie pozbawioną elementu paranormalnego, którą czyta się bardzo przyjemnie, mimo jej nieprzyjemnej wymowy. Nie jest to najlepsza jego powieść jaką czytałam, jednak i tak mocno daje do myślenia - kiedy spojrzeć na problem globalnie i wielopłaszczyznowo - problem z wykorzystaniem potencjału dzieci i młodych ludzi nie jest niczym nowym, a jeżeli ktoś zbywa go machnięciem ręki - pojawia się kolejny, także poruszany przez Autora w "Instytucie" - znieczulica, obojętność, bierność...a w konsekwencji zgoda na zło wyrządzane najmłodszym, bezbronnym, niewinnym.

Nie mogłam doczekać się premiery tej książki, starałam się bardzo dawkować sobie ją po troszkę, aby starczyło na dłużej - i tak dokładnie było. Pierwszego wieczoru.
Później nie udało mi się oderwać od lektury.
Polecam.

"TO" nie czytałam, natomiast skojarzenia z "Podpalaczką"- tutaj muszę się zgodzić z hasłem krzyczącym z okładki - faktycznie są dość mocne; przy czym w moim odczuciu powieść ta, dokładnie tak jak opiniowany "Instytut", nie jest horrorem.
Wiek, zdolności jakimi dysponują bohaterowie oraz bezwzględność państwa wobec jednostki, to główne elementy wspólne. Myślę, że przez to ...