Czytałem wiele opinii na temat tej książki zanim po nią sięgnąłem. Ponoć arcydzieło, ponoć zaskakująca, ponoć masakryczna do granic możliwości.
Przeczytałem i stwierdzam, że jej poziom jest jedynie powyżej średniej. Prawdą jest, że fabuła wciąga. Masterton pisze bardzo lekkim i intuicyjnym piórem. Wszystko dzieje się szybko ale nie chaotycznie.
Natomiast niestety większość faktów jest przewidywalna, no może po za finałem, który jednak nie był jakiś niezwykle spektakularny. Nie wiem może to wina minimalnego rozwinięcia całego rytuału.
Kilka spraw jest też nielogicznych. Na przykład prawo ojca do odebrania syna. Tutaj nie chodzi o wolną wolę młodego człowieka ale o prawną opiekę ojca nad synem. Tak więc wydaje mi się, że póki Martin nie ukończyłby pełnoletności to tacy celestynowie nie mieli by nic do gadania. Inaczej gdyby był dorosły.
Kolejna sprawa to miłość jaka rozgorzała między Charlim a dziennikarką. Rozumiem po tygodniu, dwóch, ale po jednym spotkaniu wiedzieli że to miłość do końca życia?
Trochę było niedociągnięć, jednak przyznaję, że książkę czytało się lekko, szybko i przyjemnie. I zajęło mi to ok 10 godzin.

Czytałem wiele opinii na temat tej książki zanim po nią sięgnąłem. Ponoć arcydzieło, ponoć zaskakująca, ponoć masakryczna do granic możliwości.
Przeczytałem i stwierdzam, że jej poziom jest jedynie powyżej średniej. Prawdą jest, że fabuła wciąga. Masterton pisze bardzo lekkim i intuicyjnym piórem. Wszystko dzieje się szybko ale nie chaotycznie.
Natomiast niestety większość...