Tematem pierwszej części drugiego tomu Sin Duet są niestandardowe zachowania Matthiasa lub, jak mówi on sam, sytuacje gdy staje się potworem. Tak było, kiedy poznał prawdę o Gemmie, o jej misji. Diagnozę stawia psychiatra zaprzyjaźniony z ORUS i Blake Security. Trudno oczekiwać, aby w powieściowym romansie problem został pogłębiony. Zresztą także w ambitniejszych dziełach literackich, gdzie poruszane są podobne kwestie, na przykład syndrom PTSD bądź dzieci tresowane na żołnierzy przez afrykańskich kacyków, więcej mówi się o konsekwencjach niż o mechanizmach powstawania tego typu zaburzeń osobowościowych. Nie można zarzucić autorkom by trywializowały dolegliwości Matthiasa, choć dość gładko od choroby przechodzą do rekonwalescencji, w której najważniejsze lekarstwo to bez wątpienia miłość i seks.

Ale oczywiście syndykat zbrodni Familia, na czele z jej bossem zwanym Ojcem, musi zapłacić za swoje grzechy, a przyjaciółka Gemmy, Sabine, powinna jak najszybciej zostać uwolniona. Zemsta będzie krwawa lecz bynajmniej nie z morderczych pobudek, żartuje wyleczony z traumatycznych obciążeń Matthias. Jeszcze jako agent ORUS dzięki swoim hakerskim umiejętnościom przeprowadzał operacje niweczące działania tej przestępczej organizacji. Teraz, czyli w drugiej części Sinful, rzeczywiście krwawo jest, ale trochę chaotycznie. W zasadzie kolejne etapy walki są reakcją na akty wrogości i prowokacje ze strony Familii. Na szczęście ludzie z Blake Security są po prostu niepokonani.

Nie wiem, czy serial pań Malone, składający się dotychczas z trylogii i trzech dylogii, dobiegł końca. Fuzja romansu i sensacji nie we wszystkich tomach jest logiczna i dopracowana. Jednak zamysł całości jest ciekawy, postacie w większości wyraziste, styl nie najgorszy, no i na brak seksu narzekać nie można. Choć z drugiej strony, można mieć wątpliwości., czy romansowo-erotyczna obudowa rażąco nie spłyca czasem takich kwestii jak pranie mózgów, tresura dzieci, zniewolenie kobiet, handel ludźmi czy sponsorowana przez rząd organizacja czyścicieli. No cóż, moim zdaniem tzw. współczesne romanse dla dorosłych - taką nomenklaturę stosują wydawcy i recenzenci amerykańscy - bez jakiegokolwiek szerszego społeczno-psychologicznego kontekstu, najlepiej zresztą z domieszką sensacji, najczęściej są jedynie nudną miękką pornografią.

Autorski duet Malone wykonał dość przyzwoitą robotę, choć dzieła naprawdę poważnej rangi nie stworzył. Czy w warunkach rynkowej(?) presji na taśmową nadprodukcję tego typu czytadeł w ogóle jest to możliwe?

Tematem pierwszej części drugiego tomu Sin Duet są niestandardowe zachowania Matthiasa lub, jak mówi on sam, sytuacje gdy staje się potworem. Tak było, kiedy poznał prawdę o Gemmie, o jej misji. Diagnozę stawia psychiatra zaprzyjaźniony z ORUS i Blake Security. Trudno oczekiwać, aby w powieściowym romansie problem został pogłębiony. Zresztą także w ambitniejszych dziełach...