Ze względów sentymentalnych.

Ze względów sentymentalnych.

"Mały zakurzony czlowieczek, w małym zakurzonym pokoju " . Tak zaczyna się i kończy ta książka . Nie będę zdradzal treści. Powiem krótko: rewelacyjnie napisana , nierewelacyjna historia . Czyta się jednym tchem , a zakończenie zaskakuje . Polecam

"Mały zakurzony czlowieczek, w małym zakurzonym pokoju " . Tak zaczyna się i kończy ta książka . Nie będę zdradzal treści. Powiem krótko: rewelacyjnie napisana , nierewelacyjna historia . Czyta się jednym tchem , a zakończenie zaskakuje . Polecam

Tak się złożyło, że Alistair MacLean, pisarz już za mojego dzieciństwa popadający stopniowo w zapomnienie, ukształtował moje oczekiwania wobec całego gatunku powieści sensacyjno-przygodowych. "Mroczny krzyżowiec" to zaś MacLean odcedzony ze wszystkiego, co najbardziej w jego pisarstwie cenię: brak suspensu uwidacznia absurd wydumanej szpiegowskiej intrygi i teatralną sztuczność dialogów, a zwroty akcji w znacznej większości zwyczajnie nie działają. Dynamika relacji między maczo-protagonistą a plączącą mu się pod nogami damulką w opałach jest tragiczna, a co gorsza - zajmuje w tej przeciętnej długości książce dziwnie dużo miejsca. Przez całą pierwszą połowę "Mrocznego krzyżowca" wydarzenia ledwie łączą się ze sobą w całość, i choć wiadomo, że MacLean prędzej czy później ujawni spajające je nici, moje zainteresowanie intrygą w okolicach 150 strony znajdowało się na mulistym dnie i zdawało się, że się już stamtąd nie podniesie. Pod koniec natomiast absurdy sypały się lawinowo, toteż dojmujące uczucie pustki zastąpiła gniewna irytacja. Pisarstwo MacLeana jako takie na zapomnienie z pewnością nie zasługuje, ale akurat "Mroczny krzyżowiec" nie wzbił się nawet do poziomu przysłowiowej lektury do pociągu.

Tak się złożyło, że Alistair MacLean, pisarz już za mojego dzieciństwa popadający stopniowo w zapomnienie, ukształtował moje oczekiwania wobec całego gatunku powieści sensacyjno-przygodowych. "Mroczny krzyżowiec" to zaś MacLean odcedzony ze wszystkiego, co najbardziej w jego pisarstwie cenię: brak suspensu uwidacznia absurd wydumanej szpiegowskiej intrygi i teatralną...

Stary, dobry MacLean. Chyba jedna z najkrótszych, ale zarazem... najlepszych książek tego autora. Naprawdę ciekawie opisane, jak to (nie)zwyczajny człowiek radzi sobie w niezwykłych sytuacjach. Czytając nieraz ma się wrażenie, że przecież i ja... mógłbym tego dokonać 😉
Oprócz sensacyjnego jest też miły dla oka wątek romantyczny. I to nieśmiertelne:" Nigdy -to dużo czasu. Zostało mi tylko nigdy. Zawsze już będzie nigdy...".

Stary, dobry MacLean. Chyba jedna z najkrótszych, ale zarazem... najlepszych książek tego autora. Naprawdę ciekawie opisane, jak to (nie)zwyczajny człowiek radzi sobie w niezwykłych sytuacjach. Czytając nieraz ma się wrażenie, że przecież i ja... mógłbym tego dokonać 😉
Oprócz sensacyjnego jest też miły dla oka wątek romantyczny. I to nieśmiertelne:" Nigdy -to dużo czasu....

JEST TO WRĘCZ ARCYDZIEŁO,
wzór konspekt jak powinno się pisać powieść sensacyjno-szpiegowską i na tamte czasy gdy ona wychodziła stanowiła perłę w każdej bibliotece.
Akcja, jej zwroty, analityczny i genialny umysł autora który w perfekcyjny sposób wszystko ze sobą wiąże (wiem że współcześni autorzy po szkołach i kursach uczynili by to może lepiej),fabuła i temat tworzą w/g mnie genialną książkę od której nie można się oderwać i która ani na moment nie przynudza.

JEST TO WRĘCZ ARCYDZIEŁO,
wzór konspekt jak powinno się pisać powieść sensacyjno-szpiegowską i na tamte czasy gdy ona wychodziła stanowiła perłę w każdej bibliotece.
Akcja, jej zwroty, analityczny i genialny umysł autora który w perfekcyjny sposób wszystko ze sobą wiąże (wiem że współcześni autorzy po szkołach i kursach uczynili by to może lepiej),fabuła i temat tworzą w/g...

Jedna w ciekawszych pozycji autora. Podobało mi się miejsce rozgrywania akcji. Trzymała w napięciu. Szybko ją "połknęłam".

Jedna w ciekawszych pozycji autora. Podobało mi się miejsce rozgrywania akcji. Trzymała w napięciu. Szybko ją "połknęłam".

...sporo tu naiwności, graniczących z absurdem i dowcipów wywołujących depresję, ale...rozrywka to rozrywka - z pewnością na liście najlepszych powieści szpiegowskich nie powinna się ta książka znaleźć...

...sporo tu naiwności, graniczących z absurdem i dowcipów wywołujących depresję, ale...rozrywka to rozrywka - z pewnością na liście najlepszych powieści szpiegowskich nie powinna się ta książka znaleźć...

Agent i agentka mają rozwikłać zagadkę zniknięcia paru osób. Gdyby nie niezłe zakończenie, uznałbym tę książkę za całkowitą pomyłkę.

Agent i agentka mają rozwikłać zagadkę zniknięcia paru osób. Gdyby nie niezłe zakończenie, uznałbym tę książkę za całkowitą pomyłkę.

Idealna książka dla poszukujących pracy :P

Tym razem MacLean przynajmniej wysłał bohaterów w jakieś ładne, ciepłe miejsce :D

Idealna książka dla poszukujących pracy :P

Tym razem MacLean przynajmniej wysłał bohaterów w jakieś ładne, ciepłe miejsce :D

Wydana w nakładzie 200 tys. egzemplarzy w latach 80-tych.
Było minęło. Próbowałem czytać ale się poddałem. James Bond przy bohaterze książki to fajtłapowaty skaut.
Nie oceniam, to archiwalia, moim zdaniem.

Wydana w nakładzie 200 tys. egzemplarzy w latach 80-tych.
Było minęło. Próbowałem czytać ale się poddałem. James Bond przy bohaterze książki to fajtłapowaty skaut.
Nie oceniam, to archiwalia, moim zdaniem.