W końcu nadszedł czas, w którym i ja sięgnęłam po twórczość Remigiusza Mroza. Sporo się słyszy o książkach autora i byłam bardzo ciekawa czy i mi się one spodobają. Kiedy wydawnictwo Czwarta Strona wznowiło cykl 'Parabellum' to wiedziałam od razu, że chcę poznać tę serię, chcę sprawdzić czy tematyka wojenna przypadnie mi do gustu.

Sierpień 1939 roku. Zbliża się wojna, zmienia się znany wszystkim świat. Pośród tych wszystkich wydarzeń jest sierżant Bronek Zaniewski, który zmierzy się z wrogiem na froncie. Jego młodszy brat Staszek wraz ze swoją narzeczoną, która jest Żydówką, ucieka z miasta, by znaleźć gdzieś schronienie. Pojawia się również oficer Wehrmachtu Christian Leitner, który również jest ciekawą postacią. W tej książce nie tylko wojna odgrywa ważną rolę, ale równie ważną odgrywają bohaterowie i ich niepewny los. Czy uda im się przetrwać? Co ich spotka w tym trudnym czasie?

Nie czytałam jak dotąd zbyt wielu książek o tematyce wojennej, ale po przeczytaniu tej pozycji wiem, że chcę poznać więcej podobnych historii. Na początku trochę się obawiałam tego, że książka może przytłaczać, że może niekoniecznie jest dla mnie, ale pozytywnie się zaskoczyłam, bo to naprawdę dobra i wciągająca powieść. Zaczyna się spokojnie, bo najpierw dokładnie poznajemy głównych bohaterów, ale gdy zaczyna się wojna akcja przyspiesza i sporo się dzieje. Historia bohaterów została podzielona, są rozdziały opisujące losy Bronka, inne opowiadają o Staszku i Marii, a kolejne o Christanie Leitnerze, dzięki czemu możemy też spojrzeć na wojnę z perspektywy oficera Wehrmachtu. Każdy rozdział zaczyna się krótkim wstępem, z którego dowiadujemy się o miejscu i czasie rozgrywanej opowieści. Nie umiem powiedzieć czyje losy były dla mnie ciekawsze, bo tak naprawdę wciągnęłam się w losy każdego z bohaterów. Każdy z nich odgrywał tu inną rolę, każdy w inny sposób przeżywał wojnę, ale wszyscy musieli mierzyć się z wieloma przeszkodami. Nie zabraknie tutaj wzruszeń, bólu, cierpienia, ale znajdzie się również miejsce na nadzieję i miłość. Fabuła wzbudziła we mnie sporo emocji, dzieje się tak wiele, że często bałam się o bohaterów, ale też denerwowałam, gdy czytałam fragmenty o bestialstwie Niemców. Znajdziecie w tej książce również ciekawe zwroty akcji, pojawi się też napięcie, nie ma miejsca na nudę. Tematyka wojenna nie przytłacza, tak naprawdę najważniejsi tutaj są bohaterowie, którym będziemy towarzyszyć w tak trudnym dla nich momencie i będziemy razem z nimi wszystko mocno przeżywać.

Podoba mi się kreacja bohaterów, tutaj każdy ma do odegrania ważną rolę. Bronek Zaniewski wraz ze swoją kompanią walczy niedaleko granicy z Rumunią. Niestety z całej ich grupy pozostaje tylko czterech żołnierzy - Bronek, Chwieduszko, Kiljan i kapitan Obelt. Chcieliby wrócić do polskiej armii, ale po drodze spotka ich wiele ciężkich i trudnych chwil, nie raz spotkają się z okrucieństwem wroga. Bronek jest oddanym żołnierzem, który chce walczyć o swój kraj, ale nie wie jeszcze, co go może spotkać. Staszek Zaniewski zdaje sobie sprawę z niebezpieczeństw, jakie czekają na niego i jego narzeczoną, która jest Żydówką. Oboje postanawiają uciec, ale nie uciekają tam gdzie wszyscy, oni chcą udać się na zachód, gdzie są ich wrogowie. Sprawy nie ułatwia fakt, że towarzyszy im przestępca Holzer, któremu nie można ufać. Czy ich podróż może zakończyć się szczęśliwie? Polubiłam ich, chociaż Staszek czasem wydawał mi się trochę zbyt naiwny, brakowało mu silniejszego charakteru. W ich związku to Maria zachowywała zimną krew, to głównie ona wszystko załatwiała. Ich losy też mocno mnie wciągnęły, nie spodziewałam się takich wydarzeń. Christian Leitner to oficer Wehrmachtu, który ślepo wierzy w to, że Hitler chce zjednoczyć Europę, naiwnie wierzy w jego teorie. Mimo tego jednak nie traci rozsądku i chociaż jest surowy to jednak nie jest pozbawiony uczuć i wie co to honor i sprawiedliwość. O tym bohaterze nie będę zbyt dużo pisać, aby nie zdradzić za wiele. Myślę, że lepiej jak sami poznacie jego losy. Każdy z bohaterów coś wnosi do fabuły, o każdym czytałam z zainteresowaniem, często autor zaskakiwał mnie różnymi nieoczekiwanymi sytuacjami, które wzbudzały najróżniejsze emocje.

Polubiłam styl pisania Remigiusza Mroza. Pomimo trudnej tematyki jest lekki i całkowicie zrozumiały. Na początku książki znajduje się ramka, w której są opisane stopnie wojskowe w Wehrmachcie i SS, a także ich polski odpowiednik, co pomaga lepiej zrozumieć kto jest jakiej rangi. W pierwszych rozdziałach autor dość szczegółowo przedstawia nam bohaterów i ich dotychczasowe życie, ale później tempo akcji przyspiesza. Dla mnie było to plusem, lubię dobrze poznać bohaterów, gdy chcę poznać całą serię, można dzięki temu bardziej się z nimi zżyć. Jeśli chodzi o narrację jest trzecioosobowa.

"Prędkość ucieczki" to naprawdę ciekawa książka, która jest dobrym wstępem do całej serii. To opowieść nie tylko o wojnie, ale także o cierpieniu, miłości, o bohaterstwie i okrucieństwie. Nie nudziłam się przy tej powieści, tutaj dzieje się naprawdę dużo, często pojawiają się sytuacje, których nie da się przewidzieć. Tematyka wojenna nie jest łatwa, ale dobrze czyta się tę książkę. Zakończenie również wywołuje sporo emocji i jestem bardzo ciekawa kolejnej części, w której poznam dalsze losy bohaterów.

"Wszyscy w Piątej Kompanii zdawało sobie sprawę z tego, że wojna może wybuchnąć w każdej chwili. I że świat, który znają, w okamgnieniu zmieni się bezpowrotnie."

''Mimo to czuł, że z otchłani, w której się znalazł, nie ma już ucieczki. Choćby poruszał się z prędkością światła.''

https://czytam-wszystko.blogspot.com

W końcu nadszedł czas, w którym i ja sięgnęłam po twórczość Remigiusza Mroza. Sporo się słyszy o książkach autora i byłam bardzo ciekawa czy i mi się one spodobają. Kiedy wydawnictwo Czwarta Strona wznowiło cykl 'Parabellum' to wiedziałam od razu, że chcę poznać tę serię, chcę sprawdzić czy tematyka wojenna przypadnie mi do gustu.

Sierpień 1939 roku. Zbliża się wojna,...