Z przykrością stwierdzam, że ciężko się to czyta, zwłaszcza na głos. Przez większość książki akcja jest rozwleczona, duzo rozmów o niczym, nie wiadomo o co chodzi a jak już zagadka się rozwiązuje to następuje to na kilku ostatnich stronach. Za to mojemu synowi się podobało.

Z przykrością stwierdzam, że ciężko się to czyta, zwłaszcza na głos. Przez większość książki akcja jest rozwleczona, duzo rozmów o niczym, nie wiadomo o co chodzi a jak już zagadka się rozwiązuje to następuje to na kilku ostatnich stronach. Za to mojemu synowi się podobało.

Nie znałam tej pozycji ze swojego dzieciństwa, tym bardziej cieszę się, że mogłam ją poznać czytając córce. Książka jak przystało na literaturę z lat 60' jest trochę staroświecka na nasze czasy, co jest dodatkowym atutem dla czytającego rodzica, mojej córce natomiast kompletnie nie przeszkadzało w odbiorze, bawiłyśmy się przy niej przednio ;)

Nie znałam tej pozycji ze swojego dzieciństwa, tym bardziej cieszę się, że mogłam ją poznać czytając córce. Książka jak przystało na literaturę z lat 60' jest trochę staroświecka na nasze czasy, co jest dodatkowym atutem dla czytającego rodzica, mojej córce natomiast kompletnie nie przeszkadzało w odbiorze, bawiłyśmy się przy niej przednio ;)

Wciagnela mnie tak jak za dzieciaka, choć z perspektywy czasów współczesnych czasem włos się na głowie jeży 😅

Wciagnela mnie tak jak za dzieciaka, choć z perspektywy czasów współczesnych czasem włos się na głowie jeży 😅

Kończą się nieuchronnie wakacje 2023, no niestety.
Pozwólmy sobie jeszcze na malutkie słoneczne przeżycie na ich ostatek. Tematyka wakacyjna, dla dzieci i wczesnej młodzieży, kryminał dla naszych milusińskich.
Nie taka zwyczajna sensacja, gdyż sięga czasów PRL-u.

Książka napisana przez Adama Bahdaja, prozaika, poetę, scenarzystę, dziennikarza, tłumacza literatury węgierskiej, uczestnika wojny obronnej 1939 roku, kuriera tatrzańskiego czasu II wojny światowej, działacza polonijnego na Węgrzech, choć głównie klasyka powieści dla dzieci i młodzieży. Urodził się 2 stycznia 1918 roku w Zakopanem, zmarł 7 maja 1985 roku w Warszawie.

Teraz już każdy wie dla kogo i w jakich czasach tworzył literaturę. Kochał dzieci i młodzież.
Pisał prostym, ciepłym językiem ,tak aby był rozumiany przez tę najmłodszą warstwę społeczeństwa.

Jego książki czytała moja babcia, mama i ja w dzieciństwie. Teraz czytam moim dzieciom i są również zachwycone jak poprzednie pokolenia. Bahdaj jest wiecznie żywy w swoich utworach.

Głównym bohaterem akcji jest Kubuś zwany detektywem i jego koleżanka ze szkoły Hipcia.
Są wakacje i dzieci chwilowo spędzają je w miejscu zamieszkania w Warszawie.
Zajmują się rozwiązywaniem zagadek kryminalnych. Odnajdują skradzionego jamnika starszej pani, a później biorą na tapetę poszukiwanie starego czarnego parasola ze srebrną rączką.
Afera właśnie zaczyna się od tropienia tego przedmiotu, akcja nabiera rekordowego tempa i dzieci same nie wiedzą w jaką historię dały się wkręcić.
Ciekawie odmalowane postacie dzieciaków Kubusia, Hipci i ich kolegi Leniwca, który z gruntu właściwie nic nie robi i błogo spędza czas, ale ma wielką zaletę jak pamięć fotograficzną przewijających się osób wokół niego.
Kolorowe indywidualności jak Biały Kapelusz, Sportowiec, Toluś Poeta, Dziadek Kufel czy pani Baumanowa ,prywatna nauczycielka angielskiego Hipci nadają tajemniczości całej powieści.

Książkę czyta się lekko, jest dużo humoru oraz napięcia sensacyjnego. Otwiera się jeszcze druga strona medalu książki. Dowiadujemy się jak żyły dzieci w PRL-u, co robiły, jak się bawiły . Ich egzystencja wcale taka nie była nudna bez smartfonów, konsol itp. jak się komuś wydaje.
Starsze pokolenia poczytają i powspominają z łezką w oku, a najmłodsza latorośl dowie się jak to naprawdę kiedyś bywało.

Pozycję otrzymałam od mamy, to była jej książka. Teraz stoi u mnie i u dzieci w biblioteczce.
Muszę kończyć zachwalanie, gdyż moje dzieci poodkręcały rączki wszystkich parasoli w całym domu. Wyraźnie czegoś szukają. Co to może być?

Zapraszam do lektury! Uważam , że warto.

Kończą się nieuchronnie wakacje 2023, no niestety.
Pozwólmy sobie jeszcze na malutkie słoneczne przeżycie na ich ostatek. Tematyka wakacyjna, dla dzieci i wczesnej młodzieży, kryminał dla naszych milusińskich.
Nie taka zwyczajna sensacja, gdyż sięga czasów PRL-u.

Książka napisana przez Adama Bahdaja, prozaika, poetę, scenarzystę, dziennikarza, tłumacza literatury...

Przeczytałem 1/4 i tyle mi wystarczy.
Literatura słaba, momentami grafomańska. Styl zdecydowanie nie porywa.
Jedynie dialogi trochę to wszystko ratują.
Jest zagadka do rozwiązania, jest mały detektyw i niby
wszystko się zgadza a jednak czytanie tej historii trochę męczy. Książka zdecydowanie skierowana jest do dzieci więc nie jestem pewien czy przy jej ocenie osiągnąłem odpowiedni poziom obiektywizmu. No trudno.
"To powiedziawszy, skinął ręką na pożegnanie i wysunął się
wolno z pokoju. Przy drzwiach jeszcze raz zerknął na zamki.
Pokręcił głową."
Ja też kręcę głową i bez żalu wychodzę.

Przeczytałem 1/4 i tyle mi wystarczy.
Literatura słaba, momentami grafomańska. Styl zdecydowanie nie porywa.
Jedynie dialogi trochę to wszystko ratują.
Jest zagadka do rozwiązania, jest mały detektyw i niby
wszystko się zgadza a jednak czytanie tej historii trochę męczy. Książka zdecydowanie skierowana jest do dzieci więc nie jestem pewien czy przy jej ocenie osiągnąłem...

"Chodziła" za mną i "chodziła"... W końcu po prostu musiałam. Jedna z ulubionych w latach szczenięcych.
A dziś? Mile spędzony czas!
Nie tylko podróż sentymentalna do świata dzieciństwa, ale i garść refleksji. Z jednej strony ujmuje kreowanie przyjaznego świata, który daje dziecku poczucie bezpieczeństwa i ufność w jego dobro - temu, myślę, mają służyć niegroźni, sympatyczni bohaterowie z półświatka. Groźni są w zdecydowanej mniejszości i niejako w tle.
Ponadto subtelnie wplecione morały i interesujący wątek kryminalny.
A z drugiej - zaskoczenie: nie pamiętałam jakim to sposobem dzieci zdobywały wieści od Dziadka Kufla. Fragment o podróży autem z pewnością powstał przed epoką "czarnej wołgi", a sugestia stróża prawa co do klapsów - wiadomo. I na koniec - tylko częściowo usatysfakcjonowało mnie rozwiązanie kwestii Tolusia i psów....
Widać wyraźnie ile zmieniło się w aspekcie wychowawczym.
I rodzi się nieuniknione pytanie: czy kiedyś rzeczywiście było bezpieczniej w naszych lokalnych społecznościach, czy tylko ograniczony (w porównaniu z obecnym) dostęp do informacji sprawiał, że jedynie czuliśmy się bezpieczniej?

"Chodziła" za mną i "chodziła"... W końcu po prostu musiałam. Jedna z ulubionych w latach szczenięcych.
A dziś? Mile spędzony czas!
Nie tylko podróż sentymentalna do świata dzieciństwa, ale i garść refleksji. Z jednej strony ujmuje kreowanie przyjaznego świata, który daje dziecku poczucie bezpieczeństwa i ufność w jego dobro - temu, myślę, mają służyć niegroźni,...

Jak zwykle Bahdaj nie zawiódł przygodami młodzieży! Podobna fabuła do "Kapelusza za 100 tysięcy", również motyw młodych, współpracujących detektywów. Bardzo dobrze się czytało, szybko przepadłam w stronicach powieści.

Jak zwykle Bahdaj nie zawiódł przygodami młodzieży! Podobna fabuła do "Kapelusza za 100 tysięcy", również motyw młodych, współpracujących detektywów. Bardzo dobrze się czytało, szybko przepadłam w stronicach powieści.

Kocham tę książkę bezgranicznie, odkąd byłem dzieciakiem, więc nie umiem "Parasola" ocenić na chłodno. Jestem na świeżo po lekturze z moimi dziećmi (6,5 i 3,5 roku) i wszyscy mieliśmy radochę ze śledzenia perypetii wokół czarnego parasola. Młodzi najbardziej docenili bohaterów: Hipcię, Kubusia, Leniwca, no i cały gang Olsena w składzie: Biały Kapelusz, Toluś Poeta, dziadek Kufel i Sportowiec z Rudą. Sympatyczne jest też samo tło, choć Warszawy jest tu znacznie mniej, niż choćby w "Do przerwy 0:1". Bahdaj w "Uwaga! Czarny Parasol!" dał nam idealną prozę wakacyjną i nie mogę się już doczekać, aż wrócę do niej z dziećmi za kilka lat, w lipcu lub sierpniu.

Kocham tę książkę bezgranicznie, odkąd byłem dzieciakiem, więc nie umiem "Parasola" ocenić na chłodno. Jestem na świeżo po lekturze z moimi dziećmi (6,5 i 3,5 roku) i wszyscy mieliśmy radochę ze śledzenia perypetii wokół czarnego parasola. Młodzi najbardziej docenili bohaterów: Hipcię, Kubusia, Leniwca, no i cały gang Olsena w składzie: Biały Kapelusz, Toluś Poeta, dziadek...

Jedna z najbardziej wytartych książek w mojej biblioteczce.

Jedna z najbardziej wytartych książek w mojej biblioteczce.

Książka ta opowiada o dwójcę przyjaciół którzy, spędzają wakacyjne dni na rozwiązywaniu zagadki tajemniczego parasola o którego, każdy pyta. Samemu, sięgnąłem po nią w wakacje czyli można było poczuć to tak, jakby się to działo w tym momencie. Przeczytałem ją zaledwie w dwa dni. Wydawała mi się z początku prosta a że siedziałem w domu to było to jak chwila. Książkę bardzo polecam dlatego bo, jest w niej taka ciągła nuta niewiedzy. Uważam że pan Bahdaj utrzymuję w niej jak i w każdej jego książce te dziecinność. Mogę tak powiedzieć ponieważ przeczytałem już parę książek jego twórczości i wszystkie mnie wciągnęły tak samo. Gorąco polecam ją przeczytać!

Książka ta opowiada o dwójcę przyjaciół którzy, spędzają wakacyjne dni na rozwiązywaniu zagadki tajemniczego parasola o którego, każdy pyta. Samemu, sięgnąłem po nią w wakacje czyli można było poczuć to tak, jakby się to działo w tym momencie. Przeczytałem ją zaledwie w dwa dni. Wydawała mi się z początku prosta a że siedziałem w domu to było to jak chwila. Książkę bardzo...