Cóż... Są wydawnictwa, które za odpowiednią kwotę wydadzą wszystko. Są osoby odpowiedzialne za korektę i redakcję. W tym przypadku osoby te zawiodły. Nie będę pastwić się nad autorem, jak inni. Chłopak zaczął pisać Oazę w wieku 18-stu lat. Nie ma warsztatu. Jeśli marzy o tym by pisać, sporo przed nim nauki. Życzę mu powodzenia.

Cóż... Są wydawnictwa, które za odpowiednią kwotę wydadzą wszystko. Są osoby odpowiedzialne za korektę i redakcję. W tym przypadku osoby te zawiodły. Nie będę pastwić się nad autorem, jak inni. Chłopak zaczął pisać Oazę w wieku 18-stu lat. Nie ma warsztatu. Jeśli marzy o tym by pisać, sporo przed nim nauki. Życzę mu powodzenia.

Widac, ze debiut pisarski. Jedna z najgorzej napisanych ksiazek jakie mialem okazje przeczytac.

Widac, ze debiut pisarski. Jedna z najgorzej napisanych ksiazek jakie mialem okazje przeczytac.

‘Oaza’ jest jedna z tych ksiazek, ktorych prostota az bije po oczach. Duzy zawód, bo fabula miala potencjal, mimo tego, ze gdzies juz cos podobnego bylo. Widac, ze to debiut pisarski, bo ksiazka posiada tyle bledow, ze nie wiem nawet gdzie zaczac. Mysle, ze autor stracil zamysl calej historii, ktora mial ulozona w glowie. Bohaterowie sa nijacy, czytelnik nie ma nawet czasu ich minimalnie poznac, bo ‘Oaza’ jest az nazbyt pospieszona (w sumie ze wszystkim) przez co traci caly swoj urok a po przeczytaniu ksiazki czytelnik sam nie wie co sie stalo i o co chodzilo.
Dialogi byly bez sensu, opisywanie swiata i scen az bolesnie amatorskie i po prostu za krotkie.
Ostatecznie ciesze sie, ze ksiazka byla tak krotka, bo nie znioslbym kolejnych piecdziesieciu stron!

‘Oaza’ jest jedna z tych ksiazek, ktorych prostota az bije po oczach. Duzy zawód, bo fabula miala potencjal, mimo tego, ze gdzies juz cos podobnego bylo. Widac, ze to debiut pisarski, bo ksiazka posiada tyle bledow, ze nie wiem nawet gdzie zaczac. Mysle, ze autor stracil zamysl calej historii, ktora mial ulozona w glowie. Bohaterowie sa nijacy, czytelnik nie ma nawet czasu...

W poszukiwaniu lepszego życia…

Tytułowa Oaza to teren dawnego Elbląga. Elbląga, który jako jedno z nielicznych miast przeżył apokalipsę, która nawiedziła Polskę – plagi silnych zjawisk atmosferycznych. Społeczeństwo Oazy składa się z 3 frakcji – czarnych płaszczy, czyli osób dominujących, szarych płaszczy, wykonujących usługi dla czarnych oraz białych płaszczy, zajmujących się domami czarnych za bezcen. Wystarczy iskra, by te sztywne ramy naruszyć wizją rewolucji…

Koncept na fabułę „Oazy” bardzo mnie przyciągnął – społeczeństwo postapokaliptyczne, bez dostępu do książek, filmów, w ogóle szeroko pojętej kultury, w dodatku podzielone na 3 frakcje. Przyszły dziedzic, chcący rządzić społeczeństwem. I ruch oporu przeciwko regułom, rządzącym tym światem, przeciwko wykorzystywaniu niższych kast do cna możliwości, próbujący znaleźć ratunek wśród innych ocaleńców z apokalipsy spoza Oazy… Brzmi to wręcz genialnie!

A więc dlaczego, koniec końców, „Oaza” nie przypadła mi do gustu?

- świat przedstawiony jest bardzo słabo opisany, w ogóle niepogłębiony. I nawet pomimo tego, że to 1 część serii (i póki co jedyna). Brakowało mi informacji odnośnie przyczyn apokalipsy, jej dokładnego przebiegu, pogłębienia informacji dotyczących funkcjonowania społeczeństwa Oazy… To wszystko sprawia, że książka zwyczajnie jest płytka.

- bohaterowie – słabo nakreśleni, przede wszystkim pod względem charakterologicznym. Najbardziej wyróżniającą się postacią jest syn obecnego dziedzica – Adalbert, który swoją postacią na myśl przywodził mi Joffreya z Pieśni Lodu i Ognia Martina. Reszta bohaterów to postacie zbyt papierowe…

- dialogi – płytkie, w wielu przypadkach nic nie wnoszące do fabuły

- akcja pośpieszona do granic możliwości. Ledwo zaczyna się jakaś scena to za chwilę się kończy i przeskakujemy do kolejnej

- wątek romantyczny w ogóle nie wzbudza żadnych uczuć w czytelniku

Podsumowując, zamysł fabularny na „Oazę” miał potencjał, jednak, w moim odczuciu, ten potencjał został zmarnowany. Nawet biorąc poprawkę na to, iż jest to debiut autora nadal jest to książka, niestety, słaba. A jedyny plus w tym, że jest krótka (nieco ponad 150 stron).

Niestety, ale nie polecam.

https://www.instagram.com/w_otchlani_wyobrazni/

W poszukiwaniu lepszego życia…

Tytułowa Oaza to teren dawnego Elbląga. Elbląga, który jako jedno z nielicznych miast przeżył apokalipsę, która nawiedziła Polskę – plagi silnych zjawisk atmosferycznych. Społeczeństwo Oazy składa się z 3 frakcji – czarnych płaszczy, czyli osób dominujących, szarych płaszczy, wykonujących usługi dla czarnych oraz białych płaszczy, zajmujących...

Książka zapowiadała się bardzo fajnie. Niestety mocno się przy niej rozczarowałam. Liczyłam na fajnie wyjaśniony, rozbudowany świat, a tu klapa. Do bohaterów nie mam się, co mocno przyczepiać, ale reguły rządzące tym światem mogły być bardziej wyeksponowane, a nie tylko wspomniane mimochodem. Szkoda, bo słucha się jej bardzo szybko i przyjemnie.

Książka zapowiadała się bardzo fajnie. Niestety mocno się przy niej rozczarowałam. Liczyłam na fajnie wyjaśniony, rozbudowany świat, a tu klapa. Do bohaterów nie mam się, co mocno przyczepiać, ale reguły rządzące tym światem mogły być bardziej wyeksponowane, a nie tylko wspomniane mimochodem. Szkoda, bo słucha się jej bardzo szybko i przyjemnie.

xD!

xD!

Autor w przypisie mówi, że szukał inspiracji jeżdżąc po jakimś mieście z koleżanką... moim zdanie inspirację znalazł na Netflixie. Fabuła wyjęta ze znanego serialu. Potencjał autor ma, ale ta pozycja to za mało.

Autor w przypisie mówi, że szukał inspiracji jeżdżąc po jakimś mieście z koleżanką... moim zdanie inspirację znalazł na Netflixie. Fabuła wyjęta ze znanego serialu. Potencjał autor ma, ale ta pozycja to za mało.

Ta książka to moim zdaniem taka 'Opowieść podręcznej', tylko bez podręcznej.

Ta książka to moim zdaniem taka 'Opowieść podręcznej', tylko bez podręcznej.

Jedna gwiazdka to i tak zbyt wiele. Książka słaba, bardziej makulatura, niż literatura, i wypowiadam się tu niejako ekspert, student filologii polskiej. Opis świata przedstawionego słaby, bark spójnej gry języka przedstawionego i przedstawiającego. Fabuła raczej płytka i naiwna. Zabawne lub bardziej żałosne jest dodatkowo zachowanie autora, który wręcz obsesyjnie cieszy się swoją książką, którą uważa pewnie za dzieło godne nobla, a tak naprawdę nadaje się to tylko na rozpałkę do grilla czy pieca.

Jedna gwiazdka to i tak zbyt wiele. Książka słaba, bardziej makulatura, niż literatura, i wypowiadam się tu niejako ekspert, student filologii polskiej. Opis świata przedstawionego słaby, bark spójnej gry języka przedstawionego i przedstawiającego. Fabuła raczej płytka i naiwna. Zabawne lub bardziej żałosne jest dodatkowo zachowanie autora, który wręcz obsesyjnie cieszy się...

Fejkowe wpisy, no to bardzo fajnie :)

Fejkowe wpisy, no to bardzo fajnie :)