Jeśli przepadasz za polską fantastyką, z pewnością spodoba Ci się "Siewca wiatru". Osobiście widzę mnóstwo podobieństw w stylu pisania Kossakowskiej do jej męża, ale to absolutnie nie jest wada - Grzędowicza uważam za wybitnego pisarza, którego twórczość znakomicie się czyta. Co tu dużo mówić, mamy wartką akcję, mnóstwo bohaterów z dobrymi i złymi cechami (a więc w większości dość wyraźnie przedstawionych),świat aniołów i demonów. Momentami miałam jednakże wrażenie, że z danej akcji można było wyciągnąć dużo więcej i autorka zostawiła to czy owo na zbyt płytkim poziomie.

Jeśli przepadasz za polską fantastyką, z pewnością spodoba Ci się "Siewca wiatru". Osobiście widzę mnóstwo podobieństw w stylu pisania Kossakowskiej do jej męża, ale to absolutnie nie jest wada - Grzędowicza uważam za wybitnego pisarza, którego twórczość znakomicie się czyta. Co tu dużo mówić, mamy wartką akcję, mnóstwo bohaterów z dobrymi i złymi cechami (a więc w...

Dzisiaj powracam do Was z recenzją kontynuacji historii, którą poznajemy na kartach opowiadań ze zbioru 'Żarna Niebios'~ opowiadania to tak jakby tom 0.5, a Siewca jest tomem 1, pierwszą pełnoprawną powieścią cyklu anielskiego.

Tak po prawdzie to rozwinięcie ostatniego opowiadania ze zbioru, który nosi ten sam tytuł i od niego też ponownie zaczynamy lekturę tego tomu.

Anioły, opuszczone przez Pana, próbują ogarnąć kuwetę tak, aby w krainach niebieskich nie zapanował chaos, ani nie wybuchła wojna domowa. Co muszą zrobić? Otóż nikt nie może się dowiedzieć, że Bóg ich opuścił.
Jakby tego było mało, wszystkie znaki na niebie i ziemi wskazują na to, że Antykreator prawdopodobnie podejmuje kolejną próbę unicestwienia wszelkiego stworzenia. Daimon Frey wraz z ekipą Archaniołów zrobią wszystko aby uratować świat i utrzymać porządek wszechrzeczy. Nawet jeśli to oznacza bratanie się z upadłymi~

Ja jestem wobec tej historii bezkrytyczna. Kocham, uwielbiam i polecam wszystkim zapoznać się z tym światem i ekipą bohaterów~ Maja Lidia Kossakowska miała ten niesamowity dar snucia opowieści, kreowania świata i bohaterów tak żywych, wielowymiarowych i namacalnych, że ciężko się z nimi rozstać.
Znajdziecie tu też idealny balans patosu i poczucia humoru~

Jeśli miałabym się czegoś uczepić to audiobooka. Moim zdaniem lektor turaj sporo ujmuje bohaterom. W audio nie czuć tej ich jakby wielowymiarowości. Szczególnie dużo tracą postacie Daimona i Gabriela, których charaktery są bardzo złożone, a w audio są strasznie płascy 🥲

Podsumowując mój reread po 20 latach... NADAL ⭐5/5⭐

Dzisiaj powracam do Was z recenzją kontynuacji historii, którą poznajemy na kartach opowiadań ze zbioru 'Żarna Niebios'~ opowiadania to tak jakby tom 0.5, a Siewca jest tomem 1, pierwszą pełnoprawną powieścią cyklu anielskiego.

Tak po prawdzie to rozwinięcie ostatniego opowiadania ze zbioru, który nosi ten sam tytuł i od niego też ponownie zaczynamy lekturę tego...

Pierwszy tom zaintrygował, drugi mocno batalistyczny o wojnie w niebiesiech; i znów motyw podobny do serialowego Lucyfera, tym razem z Bogiem opuszczającym swoje dzieci, choć serial powstał ponad dekadę po książce (nie wiem jak było w komiksach). Poszła w inną stronę, niż bym oczekiwał, ale wciąż w porządku.

Pierwszy tom zaintrygował, drugi mocno batalistyczny o wojnie w niebiesiech; i znów motyw podobny do serialowego Lucyfera, tym razem z Bogiem opuszczającym swoje dzieci, choć serial powstał ponad dekadę po książce (nie wiem jak było w komiksach). Poszła w inną stronę, niż bym oczekiwał, ale wciąż w porządku.

Pierwsza połowa podzielonej na dwie części w kolekcji powieści. Mocno Gaimanowi - retelling buntu Lucyfera, humanizacja niebiańskich zastępów, jest też kilka punktów stycznych z serialowym Lucyferem (znów Gaiman, choć komiksów nie czytałem).

Pierwsza połowa podzielonej na dwie części w kolekcji powieści. Mocno Gaimanowi - retelling buntu Lucyfera, humanizacja niebiańskich zastępów, jest też kilka punktów stycznych z serialowym Lucyferem (znów Gaiman, choć komiksów nie czytałem).

Prolog tej książki stanowi opowiadanie zawarte w opublikowanym wcześniej zbiorze pt. żarna niebios , także na dobrą sprawę nie jest konieczne przeczytanie wcześniejszego zbioru. Głównymi bohaterami są aniołowie oraz upadli aniołowie zamieszkujący głębię. Są oni przedstawieni bardzo ludzko. Fabułą oscyluje wokół zagrożenia spowodowanego możliwym nadejściem siewcy wiatru. Moim zdaniem uczucie między Daimonem i Hiją przedstawione zostało trochę na siłę na potrzeby późniejszej fabuły. Czytało mi się dobrze ale bez zapału. Na końcu książki zamieszczona jest glosa będąca czymś w rodzaju słowniczka.

Prolog tej książki stanowi opowiadanie zawarte w opublikowanym wcześniej zbiorze pt. żarna niebios , także na dobrą sprawę nie jest konieczne przeczytanie wcześniejszego zbioru. Głównymi bohaterami są aniołowie oraz upadli aniołowie zamieszkujący głębię. Są oni przedstawieni bardzo ludzko. Fabułą oscyluje wokół zagrożenia spowodowanego możliwym nadejściem siewcy wiatru....

"Siewcę Wiatru", mimo permanentnego braku czasu, pochłaniałam zarywając nocki albo zawalając obowiązki domowe. Są rzeczy ważne i ważniejsze, a dobra lektura jest właśnie taką rzeczą. I jeszcze bardzo ważna rzecz dla mnie; autorka i do tego Polka, który stworzyła taki świat, w który "wsiąknęłam" od pierwszych stron. Jestem mega dumna z tego faktu.

Historia bardzo ciekawa, choć na koniec miałam wrażenie, że akcja za bardzo przyspieszyła. Jak dla mnie zbyt szybko. Jakby pani Kossakowska nagle zaczęła się bardzo spieszyć.

"Siewcę Wiatru", mimo permanentnego braku czasu, pochłaniałam zarywając nocki albo zawalając obowiązki domowe. Są rzeczy ważne i ważniejsze, a dobra lektura jest właśnie taką rzeczą. I jeszcze bardzo ważna rzecz dla mnie; autorka i do tego Polka, który stworzyła taki świat, w który "wsiąknęłam" od pierwszych stron. Jestem mega dumna z tego faktu.

Historia bardzo ciekawa,...

Przeczytana ponownie po około 15 latach. Mam dużo podziwu dla nastoletniej mnie, która potrafiła wpaść w świat tej powieści jak śliwka w kompot - brakuje mi dzisiaj takiej immersji przy czytaniu. Może wtedy byłam mniej wymagająca, a może po prostu łatwiej było mi się skupić na tekście i dać mu się porwać. Pamiętam jak zachwycona byłam wtedy światem wykreowanym przez Kossakowską, jej bohaterami, historią... Dziś niestety nie odczułam tego samego.

Nie jest to książka zła, ale bywa dość nierówna, akcja jest dziwnie rozłożona, dialogi momentami jakieś takie płaskie, relacje między postaciami do uwierzenia, ale tylko na słowo, bo grubymi nićmi szyte, a świat Skrzydlatych i Głębian jest dużo mniej fascynujący niż zapamiętałam. Mocne strony to sceny walki (epicki występ Izrafela podczas ostatecznego starcia nie stracił na jakości i dalej robi wrażenie!) i postacie z drugiego planu - Drago i Drop, Lampka, Asmodeusz. Reszta niestety dużo straciła w zestawieniu z tym, co żyło w mojej pamięci. Trochę za dużo przegadanych scen "wielkiej polityki", które wypadają drętwo, gdy jedna wypowiedź zajmuje dwie strony, przez co siada tempo i książka zwyczajnie zaczyna nudzić. Wątek miłosny zupełnie od czapy, wziął się dosłownie znikąd i to chyba dlatego zupełnie wymazałam go z pamięci.

Eksperyment rereadowy uważam mimo wszystko za udany. Niewiele pamiętałam z tej książki, poza głównym wątkiem starcia z Siewcą i postaciami aniołów rządzących Królestwem. Ciekawie było do tej historii wrócić i myślę, że po kolejne tomy również sięgnę. Tym bardziej, że nigdy tej serii nie skończyłam.

Dodatkowy plus należy się za wydanie i ilustracje, które dokładnie wyryły się w mojej głowie i, mimo że do książki nie zaglądałam od wielu lat, wciąż były żywe w mojej pamięci.

Przeczytana ponownie po około 15 latach. Mam dużo podziwu dla nastoletniej mnie, która potrafiła wpaść w świat tej powieści jak śliwka w kompot - brakuje mi dzisiaj takiej immersji przy czytaniu. Może wtedy byłam mniej wymagająca, a może po prostu łatwiej było mi się skupić na tekście i dać mu się porwać. Pamiętam jak zachwycona byłam wtedy światem wykreowanym przez...

Początkowo książka mnie nie zachwyciła, ale mogło to też być spowodowane tym, że słuchałem audiobooka podczas jazdy samochodem i nie wszystko było dobrze słychać (lektor mocno moduluje głos). Później książka zassała i weszła na cało. Cały pomysł na historie bardzo mi się podoba. Chętnie poznam dalsze losy bohaterów.

Początkowo książka mnie nie zachwyciła, ale mogło to też być spowodowane tym, że słuchałem audiobooka podczas jazdy samochodem i nie wszystko było dobrze słychać (lektor mocno moduluje głos). Później książka zassała i weszła na cało. Cały pomysł na historie bardzo mi się podoba. Chętnie poznam dalsze losy bohaterów.

Jedna z moich ulubionych książek fantasy, na podstawie której zresztą machnęłam swoją pracę na maturę ustną z polskiego xd Tematem były motywy biblijne w literaturze, toteż wraz z "Mistrzem i Małgorzatą" świetnie pasowało. Pani Kossakowska nadzwyczajnie weszła w temat aniołów i ogólnie pojętej boskości. Jej anioły klną, chleją, "nie pieprzą się w tańcu", że tak to bardzo ogólnie ujmę. Mają mnóstwo wad, dzięki czemu łatwo dostrzec, że w zasadzie niemal niczym nie różnią się od człowieka. Ale, wbrew pozorom, to nie jest wada; to nie jest niedopatrzenie autorki i brak pomysłu na odróżnienie boskich aniołów od niedoskonałych ludzi. Autorce właśnie na tym zależało - i podkreśliła to wspaniale - by pokazać, że anioły też mają swoje słabości, wady i niedociągnięcia. Jak dla mnie wyszło świetnie, zwłaszcza że właśnie ta ich niedoskonałość jest swoistą osią całej fabuły. Uwielbiam tę książkę, uwielbiam całą serię.

Jedna z moich ulubionych książek fantasy, na podstawie której zresztą machnęłam swoją pracę na maturę ustną z polskiego xd Tematem były motywy biblijne w literaturze, toteż wraz z "Mistrzem i Małgorzatą" świetnie pasowało. Pani Kossakowska nadzwyczajnie weszła w temat aniołów i ogólnie pojętej boskości. Jej anioły klną, chleją, "nie pieprzą się w tańcu", że tak to bardzo...

Powrót do tej książki po wielu latach od ostatniej lektury. Wiem, że ma wady i może nie jest super wybitna. Niemniej, tempo opowieści, kreacja świata i postaci, humorystyczne i cięte dialogi oraz świetnie opisane sceny batalistyczne, a do tego rewelacyjny research autorki po Biblii, apokryfach oraz mistycznej literaturze judaistycznej - to wszystko, plus mój własny sentyment, sprawia, że nie potrafię nie kochać tej książki, ani jej niżej ocenić. All time favorite i tyle.

Powrót do tej książki po wielu latach od ostatniej lektury. Wiem, że ma wady i może nie jest super wybitna. Niemniej, tempo opowieści, kreacja świata i postaci, humorystyczne i cięte dialogi oraz świetnie opisane sceny batalistyczne, a do tego rewelacyjny research autorki po Biblii, apokryfach oraz mistycznej literaturze judaistycznej - to wszystko, plus mój własny...