rozwińzwiń

Lampart

Okładka książki Lampart Giuseppe Tomasi di Lampedusa
Okładka książki Lampart
Giuseppe Tomasi di Lampedusa Wydawnictwo: Państwowy Instytut Wydawniczy Ekranizacje: Lampart (2011) Seria: Klub Interesującej Książki powieść historyczna
301 str. 5 godz. 1 min.
Kategoria:
powieść historyczna
Seria:
Klub Interesującej Książki
Tytuł oryginału:
Il Gattopardo
Wydawnictwo:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania:
1961-01-01
Data 1. wyd. pol.:
1961-01-01
Liczba stron:
301
Czas czytania
5 godz. 1 min.
Język:
polski
Tłumacz:
Zofia Ernstowa
Ekranizacje:
Lampart (2011)
Inne
Średnia ocen

8,0 8,0 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Okładka książki Opowieści niesamowite z języka włoskiego Massimo Bontempelli, Dino Buzzati, Giuseppe Tomasi di Lampedusa, Tommaso Landolfi, Alberto Moravia, Anna Maria Ortese, Luigi Pirandello, Antonio Tabucchi, Juan Rodolfo Wilcock
Ocena 7,6
Opowieści nies... Massimo Bontempelli...
Okładka książki Zeszyty Literackie nr 144 / 2018 Anna Arno, Karol Berger, Josif Brodski, Benedetta Craveri, Józef Czapski, Irena Grudzińska-Gross, Zbigniew Herbert, Maria Iwaszkiewicz, Wojciech Karpiński, Harry hrabia Kessler, Ewa Kuryluk, Giuseppe Tomasi di Lampedusa, Tomasz Łubieński, Claudio Magris, Piotr Matywiecki, Maciej Miłkowski, Czesław Miłosz, Piotr Mitzner, Paweł Muratow, Anna Piwkowska, Redakcja kwartaln. Zeszyty Literackie, Tomasz Różycki, Roberto Salvadori, Marci Shore, Timothy Snyder, Adam Szczuciński, Michał Szymański, Barbara Toruńczyk, Tomas Venclova, Adam Zagajewski, Szymon Żuchowski
Ocena 6,5
Zeszyty Litera... Anna Arno, Karol Be...

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
8,0 / 10
1 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
370
75

Na półkach:

Nie jestem obiektywny, bo przez całe dorosłe życie towarzyszył mi wspaniały film Viscontiego, ale uważam "Geparda" za jedną z najwybitniejszych powieści o polityce w historii literatury.

To malownicza opowieść o tym, że czasem wszystko musi się zmienić, żeby wszystko zostało po staremu. O tym, że kot zawsze spada na cztery łapy, a co dopiero gepard. A zarazem jest to opowieść o zmianie, ale zmianie pozornej, bo zawsze będzie ktoś, kto zajmie miejsce arystokracji, nawet jeśli już nie kryterium niebieskiej krwi będzie decydujące.

To również wybitna powieść o samej Sycylii, która, choć zamieszkała przez białych, zawsze była czyjąś kolonią. A jednak zawsze przekonana była o tym, że jest cywilizacją najwyższego sortu. O Sycylii, która chce spać, która odrzuca wszystkie zmiany, nieważne kto i z jakich szlachetnych pobudek chciałby je przeprowadzić. Jak niesamowicie pozostaje to aktualne.

Nie jestem obiektywny, bo przez całe dorosłe życie towarzyszył mi wspaniały film Viscontiego, ale uważam "Geparda" za jedną z najwybitniejszych powieści o polityce w historii literatury.

To malownicza opowieść o tym, że czasem wszystko musi się zmienić, żeby wszystko zostało po staremu. O tym, że kot zawsze spada na cztery łapy, a co dopiero gepard. A zarazem jest to...

więcej Pokaż mimo to

avatar
156
101

Na półkach:

Pełne zaskoczenie. I to jest przykład na to, że nie należy za wcześnie odkładać lektury. Autor powoli wprowadza nas w klimat, przedstawia rodzinę, ukazuje zawirowania historii (w tle feudalizm, którego przedstawicielem jest książę Salina kontra rewolucja w wydaniu Garibaldiego). Wszystko to z początku trochę nużące. W zasadzie piękno tej opowieści tkwi w rozważaniach księcia, gdy czuje, że jego czas się kończy. Widzi wymianę pokoleń, koniec swego świata, etosu arystokraty. Czytelnik wprowadzony zostaje w rozważania o przemijaniu i śmierci, pełnej melancholii, metafor. Czarę goryczy dopełnia ostatni rozdział książki, opowiadający o starości córek księcia, zaś sam koniec jest po prostu genialny. Warto również zobaczyć film z 1963 r. Luchino Viscontiego pt. Lampart z genialną rolą Burta Lancastera.

Pełne zaskoczenie. I to jest przykład na to, że nie należy za wcześnie odkładać lektury. Autor powoli wprowadza nas w klimat, przedstawia rodzinę, ukazuje zawirowania historii (w tle feudalizm, którego przedstawicielem jest książę Salina kontra rewolucja w wydaniu Garibaldiego). Wszystko to z początku trochę nużące. W zasadzie piękno tej opowieści tkwi w rozważaniach...

więcej Pokaż mimo to

avatar
370
194

Na półkach:

"Na twarzy Turiego zarysowało się zdziwienie zbyt wyraźnie okazane, żeby nie wziąć go za sztuczne"
Jak ja uwielbiam takie lekcje spod pióra wybitnych pisarzy.

A jednak w herbie książąt Lampedusy był ..."lampard wsparty na tylnych łapach w prawo". Zatem czemu jednak w tytule jest gepard?
Odpowiedzi udziela S. Kasprzysiak: "Powieść (...) miała stosować (...) styl domyślny..."

Być może kiedyś powrócę do tej powieści, ale tym razem w przekładzie Zofii Ernstowej...

"Na twarzy Turiego zarysowało się zdziwienie zbyt wyraźnie okazane, żeby nie wziąć go za sztuczne"
Jak ja uwielbiam takie lekcje spod pióra wybitnych pisarzy.

A jednak w herbie książąt Lampedusy był ..."lampard wsparty na tylnych łapach w prawo". Zatem czemu jednak w tytule jest gepard?
Odpowiedzi udziela S. Kasprzysiak: "Powieść (...) miała stosować (...) styl...

więcej Pokaż mimo to

avatar
88
17

Na półkach:

Wybitna książka. Ponadczasowa - napisana z perspektywy historycznej w czasie, który dla dzisiejszego czytelnika też już przeszedł do historii. Pełna przyjemność czytania. Włoski "Pan Tadeusz" pisany prozą. :)

Wybitna książka. Ponadczasowa - napisana z perspektywy historycznej w czasie, który dla dzisiejszego czytelnika też już przeszedł do historii. Pełna przyjemność czytania. Włoski "Pan Tadeusz" pisany prozą. :)

Pokaż mimo to

avatar
315
232

Na półkach: ,

Świetna powieść o schyłku włoskiej arystokracji i przemianach politycznych zachodzacych we Włoszech w latach 1860-1862.

Świetna powieść o schyłku włoskiej arystokracji i przemianach politycznych zachodzacych we Włoszech w latach 1860-1862.

Pokaż mimo to

avatar
57
57

Na półkach:

powieść która polskiemu czytelnikowi proponuje inną perspektywę, niż ta suflowana przez oficjalną szkolną historiografię (zjednoczony w walce z reakcją lud Włoch itede itepe).

Niemniej moim zdaniem zbyt dialektyczna, w typie Unamuno, że niby w konfrontacji przeciwnych wartości powstaje nowa jakość. I te niby-paradoksalne, a w gruncie rzeczy mylące mądrości, że "wszystko musi się zmienić, żeby pozostało takie samo".

Opanowanie Półwyspu Apenińskiego przez Sabaudów było katastrofą kulturową, która zniszczyła setki lat tradycji. Tu nie ma żadnej konwergencji, fuzji, tu jest technokratyczny uniformistyczny pozytywizm przeciw lokalnej tożsamości. Lampedusa - uwikłany w osobiste problemy i rodzinne perypetie - stracił ostrość widzenia i zdradził swoją ojczyznę, łudząc się wizją jakiegoś optymistycznego przyszłego amalgamatu. Tak, było mu żal - ale to za mało.

W podobnym okresie pisał Carlo Alianello. Jego twórczość - niestety literacko nierówna prozie Lampedusy - jest hymnem dla identita duosiciliana. Jej resztki poniewierają się jeszcze po literaturze włoskiej, najwybitniejszy obecnie aktywny twórca to chyba Gianandrea de Antonellis, zob. np. jego Non mi arrendo. Zresztą z ubocznymi wątkami polskimi, zob. np. szyderstwa z Francesco Nullo.

powieść która polskiemu czytelnikowi proponuje inną perspektywę, niż ta suflowana przez oficjalną szkolną historiografię (zjednoczony w walce z reakcją lud Włoch itede itepe).

Niemniej moim zdaniem zbyt dialektyczna, w typie Unamuno, że niby w konfrontacji przeciwnych wartości powstaje nowa jakość. I te niby-paradoksalne, a w gruncie rzeczy mylące mądrości, że "wszystko...

więcej Pokaż mimo to

avatar
823
283

Na półkach: , , ,

Wolę większą ciągłość w tekście, przeskakiwanie w czasie spowodowało, że nie umiałam odnaleźć tła historycznego. Porządek wprowadziło dopiero kalendarium zamieszczone na końcu książki.

Wolę większą ciągłość w tekście, przeskakiwanie w czasie spowodowało, że nie umiałam odnaleźć tła historycznego. Porządek wprowadziło dopiero kalendarium zamieszczone na końcu książki.

Pokaż mimo to

avatar
3123
1411

Na półkach: , ,

Klasyczna już powieść o zmierzchu włoskiej arystokracji i narodzinach współczesnego państwa włoskiego. Zachwyca bogactwem, wyrafinowaniem językowym, ale i trafnymi refleksjami, wkładanymi w usta księcia Saliny, które, jak by to ująć, są dosyć uniwersalne. Trzeba sobie jednak powiedzieć, że tak się już dziś nie pisze powieści i nowe pokolenia utraciły już umiejętność czytania tego typu tekstów. Bo to długie opisy, albo też monologi wygłaszane przez narratora... Dla mnie to czytelnicze spa...

Muszę przyznać, że chyba bardziej odpowiada mi stare tłumaczenie Zofii Ernstowej, tak krytykowane (bo bardziej piękne, niż wierne). Teraz mamy Geparda, ale nowe wydanie nie zachwyciło mnie tak, jak to sprzed lat. Mamy np. takie słowo “gepardiański” - takie słowo chyba nie istnieje, jest gepardzi, podobnie jak p. Ernstowa pisała o lamparcim, a nie o lampardiańskim… Nowe wydanie z Czułego Barbarzyńcy zawiera za to jeszcze (prócz przypisów i posłowia tłumacza) fragmenty, których Lampedusa nie ukończył i nie trafiły one do ostatecznej wersji powieści

Klasyczna już powieść o zmierzchu włoskiej arystokracji i narodzinach współczesnego państwa włoskiego. Zachwyca bogactwem, wyrafinowaniem językowym, ale i trafnymi refleksjami, wkładanymi w usta księcia Saliny, które, jak by to ująć, są dosyć uniwersalne. Trzeba sobie jednak powiedzieć, że tak się już dziś nie pisze powieści i nowe pokolenia utraciły już umiejętność...

więcej Pokaż mimo to

avatar
220
70

Na półkach:

Książka mi się bardzo spodobała; na początku trochę nie widziałem nic więcej w niej poza opisem obyczajów i stanów umysłów tamtej warstwy społecznej we Włoszech w okresie zjednoczenia kraju. Potem jednak zauważyłem że Autor idealnie przez schyłek zycia i śmierć Hrabiego jak i powolny upadek całego rodu ukazał przemijanie czasu, epok, pokoleń. Każdy kto ma minimalne informacje na temat autora wie że jest to też powieść częściowo biograficzna, oddaje jakim "dinozaurem" musiał być włoski hrabia urodzony w XIX wieku we latach 50tych XX wieku we Włoszech.

Książka mi się bardzo spodobała; na początku trochę nie widziałem nic więcej w niej poza opisem obyczajów i stanów umysłów tamtej warstwy społecznej we Włoszech w okresie zjednoczenia kraju. Potem jednak zauważyłem że Autor idealnie przez schyłek zycia i śmierć Hrabiego jak i powolny upadek całego rodu ukazał przemijanie czasu, epok, pokoleń. Każdy kto ma minimalne...

więcej Pokaż mimo to

avatar
173
40

Na półkach: ,

O Sycylii, o historii, o obyczajach, o ludziach.

O Sycylii, o historii, o obyczajach, o ludziach.

Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Chcę przeczytać
    1 225
  • Przeczytane
    912
  • Posiadam
    280
  • Ulubione
    45
  • Literatura włoska
    21
  • Teraz czytam
    18
  • Klasyka
    10
  • Literatura piękna
    8
  • Kanon na koniec wieku
    8
  • 2018
    8

Cytaty

Więcej
Giuseppe Tomasi di Lampedusa Lampart Zobacz więcej
Giuseppe Tomasi di Lampedusa Lampart Zobacz więcej
Giuseppe Tomasi di Lampedusa Lampart Zobacz więcej
Więcej

Podobne książki

Przeczytaj także