"Preludium Fundacji" jako samodzielna pozycja z mojego punktu widzenia raczej nie broni się najlepiej. Niestety odczuwalne jest zaczepienie w historiach, które u Asimova wydarzyły się wcześniej, jak również odczuwamy, iż jest to geneza większej całości, która dopiero nadejdzie.
Pomimo tych wcześniejszych wad autorowi dość umiejętnie udaje się pokazać świat przyszłosci, który poniekąd boryka się z podobnymi problemami, jakie mamy współcześnie. I pomimo, iż dzieło to ma już 30 lat dalej aktualne są dla nas problemy różnic kulturowych, alienacji kulturowej i braku akceptacji dla inności.
Smaczku całości pozycji dodaje zakończenie, którego pewnie nikt się nie spodziewa, ale dla fanów serii Asimova będzie niemałym zaskoczeniem. :)

Podsumowując, pozycja ewidentnie napisana jako uzupełnienie fabularne poprzednich dzieł Asimova (co sam autor potwierdza) w tej kwestii dobrze się sprawdza i polecam ją tylko w sytuacji, gdy wcześniejsze tytuły (patrząc fabularnie, a nie chronologicznie spisane) mamy już za sobą.

"Preludium Fundacji" jako samodzielna pozycja z mojego punktu widzenia raczej nie broni się najlepiej. Niestety odczuwalne jest zaczepienie w historiach, które u Asimova wydarzyły się wcześniej, jak również odczuwamy, iż jest to geneza większej całości, która dopiero nadejdzie.
Pomimo tych wcześniejszych wad autorowi dość umiejętnie udaje się pokazać świat przyszłosci,...