Prezentowane w niniejszym tomie listy Marii Konopnickiej do Ignacego Wasiłowskiego z lat 1867-1900 stanowią nieocenione źródło do poznania ówczesnego życia literacko-polityczno-kulturalnego. Nade wszystko zaś są wzruszającym i bardzo osobistym świadectwem dziejów przyjaźni oddalonych od siebie – ale złączonych więzami krwi i losu – dwojga ludzi. Listy poetki do stryja Ignacego to również skarbnica wiedzy o literackiej twórczości, rozległych zainteresowaniach i życiu osobistym Marii Konopnickiej. Bogactwem szczegółów biograficznych rysują jej nowy, odkrywczy portret, daleki od wyświechtanego, utrwalonego przez lata obrazu płaczliwej „wieszczki ludu”, „pani od Naszej szkapy i Sierotki Marysi”. Pozwalają zobaczyć Konopnicką jako zwyczajnego człowieka z krwi i kości. Portret pisarki wyłaniający się z tej korespondencji jest cenny, bo prawdziwy, szczery i pozbawiony artystycznego retuszu; dlatego też listy do Wasiłowskiego mają istotne znaczenie i wartość dla każdego badacza biografii autorki Imaginy. Są bez wątpienia kroniką długiego okresu tułactwa poetki i rzetelnym źródłem informacji o życiu i twórczości jednej z najwybitniejszych pisarek II połowy XIX wieku.