Zima, rok 1992. Thomas i kilku innych uczniów pozostaje w kampusie, który został odcięty od reszty świata z powodu burzy śnieżnej. Dzień po zamieci okazuje się, że zaginęła Vinca Rockwell, jedna z najzdolniejszych i najładniejszych uczennic. Wszystko wskazuje na to, że uciekła ona z jednym z nauczycieli, z którym łączył ją gorący romans.

Wiosna, rok 2017. Z okazji planowanej przebudowy starego kampusu, na jego terenie zostaje zorganizowany zjazd absolwentów. Thomas, Maxime oraz Fanny mają powody, by obawiać się nadchodzącego remontu. Spodziewają się, że zostanie wtedy znalezione ciało, które dwadzieścia pięć lat temu zostało zamurowane w ścianie sali gimnastycznej.

Książka ma wiele plusów, ale znajdą się również nieliczne minusy. Zacznę może od tych drugich, a do tych należy moim zdaniem styl autora. Nie jest on oczywiście zły, w końcu Musso to naprawdę świetny pisarz. Problem w tym, że pisze on bardzo specyficznie, a to niestety nie przypadło mi do gustu. Książki nie czyta się źle, ale autor uwielbia opisywać wszystko co się da, nawet jeśli nie jest to związane z fabułą. W dodatku jest on francuzem, więc wplata w fabułę mnóstwo francuskich nazw, które są trudne do przeczytania.

Przechodząc do znacznie bardziej pozytywnych rzeczy – fabuła jest absolutnie genialna! Wraz z głównym bohaterem odkrywamy kolejne tajemnice dotyczące zdarzeń z feralnego zimowego wieczoru. Dość szybko zostajemy cofnięci w czasie i dowiadujemy się, co się wtedy stało, ale okazuje się, że jest do dopiero część prawdy. Thomas za wszelką cenę chce odkryć, gdzie podziała się Vinca, jego wielka miłość z tamtych czasów. Stopniowo zbliża się do prawdy, by pod koniec zobaczyć, jak wszystkie wątki zgrabnie się ze sobą łączą, odsłaniając fakty, które cały czas były widoczne, ale opacznie rozumiane. Końcówka totalnie mnie zaszokowała, bo ani przez chwilę nie domyśliłam się tego, jak to wszystko może się zakończyć.

Bardzo podoba mi się też sposób, w jaki Musso wykreował bohaterów – nie tylko tych pierwszoplanowych, ale też tych mniej istotnych. Każda postać jest wyrazista, ma swój indywidualny sposób bycia oraz jest naprawdę szczegółowo przedstawiona. W dodatku większość z nich skrywa więcej tajemnic, niż można by przypuszczać.

Ta książka naprawdę mi się podobała, chociaż styl autora nie należy do moich ulubionych. Zaciekawiła mnie już od pierwszych stron, a ta ciekawość wzmagała się z każdym kolejnym rozdziałem i z każdym nowo odkrytym faktem. Fani autora na pewno będą zachwyceni tą historią, natomiast osoby, które jeszcze nie miały wcześniej przyjemności sięgnąć po jego książki, muszą nastawić się na to, że pisze on bardzo dobrze, ale specyficznie.

Zima, rok 1992. Thomas i kilku innych uczniów pozostaje w kampusie, który został odcięty od reszty świata z powodu burzy śnieżnej. Dzień po zamieci okazuje się, że zaginęła Vinca Rockwell, jedna z najzdolniejszych i najładniejszych uczennic. Wszystko wskazuje na to, że uciekła ona z jednym z nauczycieli, z którym łączył ją gorący romans.

Wiosna, rok 2017. Z okazji...