Biorąc do ręki samą książkę widać od razu dobrą jakość wszystkiego; ładna kolorowa okładka, miły papier i przyjazna czcionka, a z tyłu, kto nie zna, zdjęcie pięknej autorki z tajemniczym uśmiechem..
W czytaniu od razu można zauważyć oryginalny styl charakteryzujący się dużym tzw. warsztatem literackim, jest wiele przenośni, bogate słownictwo, szeroka, bardzo wnikliwa charakterystyka wszystkich postaci i od razu zaważa się dwa równoległe wątki, z których jeden można nazwać obyczajowym, czyli perypetie Jasmin, drugi – nazwijmy go na ogólnie fantastycznym.
Ten drugi wątek może być dla niektórych początkowo mało zrozumiały, są to jakby obrazy jak ze snu i ktoś może pomyśleć co ma wspólnego jedno z drugim, jednak w rozdziale 11 wszystko już wiemy: Sara to egipska kapłanka, której rolą jest śnić „na zamówienie”, więc tytuł „Śniąca” właśnie stąd. Później widzimy, że na Sarę rzucono klątwę, została zabita, a Jasmin to jej przyszłe wcielenie, które może patrząc w przyszłość częściowo oglądać.
I w tym miejscu świadomy czytelnik ten wątek nazwie np. ezoterycznym, ponieważ może sobie uświadomić, aha, w ten sposób istota może oglądać swoje przyszłe wcielenie, lub ktoś odnajduje, że miał podobne wizje czy sny.
Ale żeby nie było, że kadzę i wszystko mi się podoba bezkrytycznie, to nie mogłem się początkowo przyzwyczaić do tych wymyślnych imion wszystkich postaci, oprócz Jasmin, która oczywiście mi się podoba. Ja może dałbym trochę zwykłych imion niektórym postaciom.
Czytając dalej, postacie z Holandii wydają mi się bardziej naturalne, niż te z Warszawy, gdzie niektórzy są bardzo odjechani, śmieszni, czy nawet groteskowi. W zasadzie wszystkie postacie, również Jasmin są opisane z dystansem i lekką ironią. I ten wątek erotyczny z Balbiną, ha ha, dosyć ostro, ale autorka wybrnęła z tego pięknym literackim kunsztem.
Na końcu każdy czytelnik na pewno szczerze kibicuje dalszym losom Jasmin, zastanawia się, gdzie biedna będzie mieszkać i w jaki sposób się rozstaną z Hipolitem i jak sobie poradzi w życiu.
Na te i inne pytania znajdujemy odpowiedź w II części „Śniącej”, po którą ja z ciekawością sięgam i wszystkich do tego zachęcam.

Biorąc do ręki samą książkę widać od razu dobrą jakość wszystkiego; ładna kolorowa okładka, miły papier i przyjazna czcionka, a z tyłu, kto nie zna, zdjęcie pięknej autorki z tajemniczym uśmiechem..
W czytaniu od razu można zauważyć oryginalny styl charakteryzujący się dużym tzw. warsztatem literackim, jest wiele przenośni, bogate słownictwo, szeroka, bardzo wnikliwa...

Polecam serię "Śniąca" będącą zapisem przeżyć na emigracji i przeżyć paranormalnych, wykraczających poza zwyczajne i przyjęte postrzeganie świata. Autorka znakomicie oddaje emocje towarzyszące osobom, które zmagają się z nowymi wyzwaniami i stawiają czoło własnym strachom i lękom i starają się poszerzyć swoją strefę komfortu. Joanna Piłatowicz pokazuje, że nasza droga przez życie nie jest prosta, ale bardzo często wyboista i pełna niepewności i obaw, ale mimo wszystko warto ją obrać to droga do naszej niezależności i osobistego spełnienia.

Polecam serię "Śniąca" będącą zapisem przeżyć na emigracji i przeżyć paranormalnych, wykraczających poza zwyczajne i przyjęte postrzeganie świata. Autorka znakomicie oddaje emocje towarzyszące osobom, które zmagają się z nowymi wyzwaniami i stawiają czoło własnym strachom i lękom i starają się poszerzyć swoją strefę komfortu. Joanna Piłatowicz pokazuje, że nasza droga przez...

Książkę przeczytałem w dwa wieczory, ponieważ od razu mnie zainteresowała, a Joanna Piłatowicz ma lekkość pióra, co powoduje że czyta się ją bardzo przyjemnie. Najbardziej podobał mi się język autorki - ja jako filolog zwracam na to dużą uwagę - ciekawe środki stylistyczne (metafory, porównania itd.),(auto)ironia, to np. "Do tego, co spadało wystarczyłoby tylko dopiąć tabliczkę informacyjną: uwaga, weteran miłosny po kolejnym wzlocie, obecnie w stanie upadku." - Świetne! - oryginalne ujęcie banalnego tematu zawodów miłosnych; albo to: "Podobno dobić nadzieję najtrudniej. Tli się to i żyje ostatkiem sił."

Podobała mi się również postać Jasmin i fakt, że jest outsiderką, a ten temat jest mi bardzo bliski, bo pisałem na ten temat moją pracę magisterską z literatury austriackiej (Die Außenseiterfiguren in ausgewählten Werken von Peter Handke/Postacie outsiderów w wybranych utworach Petera Handke). I jestem bardzo ciekawy jak dalej rozwinie się ten charakter, bo mam wrażenie, że w pierwszej części dostałaśmy tylko przedsmak, co będzie dalej z Jasmin.

Były też fragmenty, które mnie totalnie rozbawiły (brawo za poczucie humoru autorki) jak np. ten, w którym kuzynka Jasmin "sztachała" się zapachem książek! -:) (znam to z autopsji!) lub Jasmin idącą ulicą z nosem w książce.

Bardzo podoba mi się też pomysł na serię - to życie między jawą a snem, jak również jedna bohaterka w dwóch postaciach (Jasmin/Sara). Jestem naprawdę ciekawy jak to się dalej potoczy.

Książkę przeczytałem w dwa wieczory, ponieważ od razu mnie zainteresowała, a Joanna Piłatowicz ma lekkość pióra, co powoduje że czyta się ją bardzo przyjemnie. Najbardziej podobał mi się język autorki - ja jako filolog zwracam na to dużą uwagę - ciekawe środki stylistyczne (metafory, porównania itd.),(auto)ironia, to np. "Do tego, co spadało wystarczyłoby tylko dopiąć...

Wyjątkowa książka o wyjątkowej tematyce. Nie czytałam wcześniej niczego podobnego. Gdybym miała napisać własną książkę, to byłaby ona właśnie taka, czyli na granicy jawy i snu, ezoteryczno-filozoficzna z elementami paranormalno-magicznymi.

Niestety, ciężko było mi się wgryźć w styl pisarski autorki. Nie wiem, czy książka była najpierw napisana po polsku, a potem przetłumaczona na angielski, czy autorka od razu pisała po angielsku? Bynajmniej składnia zdań jest tu miejscami dość nienaturalna.

Kolejnym minusem było dla mnie sporo wątków, anegdot i postaci, które nie wnosiły do fabuły kompletnie nic. Być może będą one rozwijane w kolejnych częściach, ale nie czuję się na tyle zachęcona, aby po nie sięgać w najbliższej przyszłości.

Wyjątkowa książka o wyjątkowej tematyce. Nie czytałam wcześniej niczego podobnego. Gdybym miała napisać własną książkę, to byłaby ona właśnie taka, czyli na granicy jawy i snu, ezoteryczno-filozoficzna z elementami paranormalno-magicznymi.

Niestety, ciężko było mi się wgryźć w styl pisarski autorki. Nie wiem, czy książka była najpierw napisana po polsku, a potem...

Good book about Jasmin's dreams and story life. I see a lot of things similar to my life and what I can change with this. I read this book in 2 days. U must check it.

Good book about Jasmin's dreams and story life. I see a lot of things similar to my life and what I can change with this. I read this book in 2 days. U must check it.

Książka The Oracle jest bardzo nietypową książką. Jest to historia młodej kobiety, która decyduje się na emigrację na zachód, najpierw do Holandii, potem do Niemiec. Zderzenie z twardą rzeczywistością emigracji przeplatana elementami fantastyki i elementów nadprzyrodzonych ( główna bohaterka ma zdolności paranormalne) tworzy ciekawy obraz życia i świata opisanego w książce. Powieść opisana jest w niezwykły , a świat widziany oczami głównej bohaterki zdecydowanie odbiega od tzw. standardowej mentalności większości ludzi, co czyni tą powieść niezwykle interesującą i odmienną. Zdecydowanie polecam, szczególnie dla fanów ezoteryki, new age i ludzi otwartych na różne możliwości.

Książka The Oracle jest bardzo nietypową książką. Jest to historia młodej kobiety, która decyduje się na emigrację na zachód, najpierw do Holandii, potem do Niemiec. Zderzenie z twardą rzeczywistością emigracji przeplatana elementami fantastyki i elementów nadprzyrodzonych ( główna bohaterka ma zdolności paranormalne) tworzy ciekawy obraz życia i świata opisanego w...