Jedna z książek z mojego dzieciństwa, do której wróciłam w życiu dorosłym. Byłam ciekawa, co takiego urzekło mnie w " Zemście rodu Sawanów", że książka zapadła mi w pamięć.
Klimat jest ciekawy, powiedziałabym nawet, egzotyczny. Rodzina z siódemką dzieci po raz kolejny się przeprowadza. Ojciec jest nieobecny, matka obecna ciałem, ale nie duchem. Dzieci zajmują się sobą i wychowują same, w oderwaniu od świata dorosłych.
Ta zmiana socjologiczna widoczna jest doskonale, we współczesnych książkach rodzice mają o wiele większy wpływ na życie swoich dzieci, tak samo zresztą, jak i w realu. W czasach PRL te dwa światy były absolutnie odrębne. Dawało to o wiele więcej wolności, z jednej strony. Z drugiej jednak, interwencja rodzicielska potrzebna była rzadko, większość decyzji dzieci podejmowała sama.
Czyta się to dość dobrze, aczkolwiek większa część książki składa się z dialogów. Postaci są leciutko zarysowane, czasem się mylą, bo autorka nie poświęciła uwagi na charakteryzację.
Fabuła jest prosta, akcja rozgrywa się w ciągu kilku letnich dni. Miałam też wrażenie, że książka urywa się nagle, wiele wątków zostaje nierozwiązanych. Nadmiar dialogów niestety męczy, miałam też wrażenie, że wszyscy tam krzyczą na siebie, a ilość akcji i reakcji pomiędzy rodzeństwem bywa przytłaczająca.

Jedna z książek z mojego dzieciństwa, do której wróciłam w życiu dorosłym. Byłam ciekawa, co takiego urzekło mnie w " Zemście rodu Sawanów", że książka zapadła mi w pamięć.
Klimat jest ciekawy, powiedziałabym nawet, egzotyczny. Rodzina z siódemką dzieci po raz kolejny się przeprowadza. Ojciec jest nieobecny, matka obecna ciałem, ale nie duchem. Dzieci zajmują się sobą i...

Ocena stricte sentymentalna, czytałem trzydzieści i kilka lat temu. Jedna z ukochanych lektur dzieciństwa.

Ocena stricte sentymentalna, czytałem trzydzieści i kilka lat temu. Jedna z ukochanych lektur dzieciństwa.

Tą książkę znalazłem z resztą książek mojej mamy w piwnicy jak kończyłem podstawówkę. Od razu w oczy rzuciła mi się dziwna okładka: wyglądała jak bazgroły dziecka. Zaintrygowało mnie to i zacząłem ją czytać. Opowiada o zabawnej historii wielodzietnej rodziny. Przygody dzieciaków są ciekawie opisane, zabawne, książka pisana jest lekkim językiem. Wspaniała książka młodzieżowa, przeczytałem ją kilka razy ale chętnie znów do niej wrócę :)

Tą książkę znalazłem z resztą książek mojej mamy w piwnicy jak kończyłem podstawówkę. Od razu w oczy rzuciła mi się dziwna okładka: wyglądała jak bazgroły dziecka. Zaintrygowało mnie to i zacząłem ją czytać. Opowiada o zabawnej historii wielodzietnej rodziny. Przygody dzieciaków są ciekawie opisane, zabawne, książka pisana jest lekkim językiem. Wspaniała książka...

Nie spodziewałam się znaleźć tę książkę tutaj;-)
Bardzo mi się podobała, czytałam ją w czasach gimnazjum. Zbyt dokładnie nie pamiętam fabuły, coś jakby przez mgłę.. Zabawne perypetie rodziny, gdzie było chyba pięcioro rodzeństwa. Muszę do tego wrócić;-)

Nie spodziewałam się znaleźć tę książkę tutaj;-)
Bardzo mi się podobała, czytałam ją w czasach gimnazjum. Zbyt dokładnie nie pamiętam fabuły, coś jakby przez mgłę.. Zabawne perypetie rodziny, gdzie było chyba pięcioro rodzeństwa. Muszę do tego wrócić;-)

Jedna z ulubionych książek mojego dzieciństwa, prawdopodobnie dlatego, że zaspakajała moją tęsknotę jedynaczki za posiadaniem rodzeństwa! Mam nadzieję, że gdzieś znajdę ją jeszcze w moich kartonach ze starymi książkami i przekażę synom!

Jedna z ulubionych książek mojego dzieciństwa, prawdopodobnie dlatego, że zaspakajała moją tęsknotę jedynaczki za posiadaniem rodzeństwa! Mam nadzieję, że gdzieś znajdę ją jeszcze w moich kartonach ze starymi książkami i przekażę synom!

Czytane dawno temu, ale wciąż pamiętam niektóre fragmenty :)

Czytane dawno temu, ale wciąż pamiętam niektóre fragmenty :)

Miła lektura, wspomnienie z dzieciństwa, i cóż że w PRLu....

Miła lektura, wspomnienie z dzieciństwa, i cóż że w PRLu....