Po „Ponad wszystko” byłam niesamowicie ciekawa kolejnej książki Nicolii Yoon. Czy będzie równie przewidywalna? Czy będzie równie lekka i równie szybko będzie się ją czytało? Początek trochę chaotyczny, nie wiedziałam czego mogę naprawdę spodziewać się po tej pozycji. Bardziej nastawiałam się na opis życia na Jamajce, proces przystosowania nastolatki. Tym bardziej, że autorka sama dorastała na Jamajce, temat nie byłby jej obcy. Miałam nadzieję że ów poznany chłopak z opisu porzuci wszystko. Wyruszy za swą wybranką na Karaiby, a wszystko w nutach miłości, która poprowadzi ich przez nieznane, ku zakończonej happy endem, nowej przygodzie w której będą miała zaszczyt uczestniczyć. Trochę żałuję, bo byłby to intrygująca przeprawa, szczególnie dla kogoś kto interesuje się podróżami i innymi kulturami.

Zamiast tego dostałam kolejną dawkę procesu nawracania niedowiarka w wielkim świecie jakim jest Nowy Jork. Nie, nie chodzi o religię lecz o miłość, która od wieków jest tematem rozważań i nawet najbardziej zagorzały naukowiec jeśli pozna smak prawdziwego uczucia nie będzie już potrafił wciąż racjonalnie go wytłumaczyć-świat nie pozostaje już światem reakcji chemicznych, a swoistą magią. Połączenie dwójki bohaterów, tak młodych o tak różnym podejściu do uczuć i świata okazuje się niezłą, wciągającą zabawą. Gra nauki z irracjonalnością. Opis świata wzorami matematycznymi kontra poezja. Plusem jest wprowadzanie drobnych opisów uczuć i historii bohaterów pobocznych co daje całkiem klarowny obraz życia dwojga młodych ludzi, każdego z innej kultury, z innymi relacjami rodzinnymi, które niewątpliwie miały wpływ na postrzegany przez nich świat od najmłodszych lat.

Ciekawe przemyślenia o życiu, miłości, nauce, codzienności, migracjach ludzi, rozpoczynaniem nowego życia i ciężkiej kwestii czy przeszłość określa to kim jesteśmy? Czy aby być tym kim chcemy należy zacząć wszystko od nowa? Może jednak czasem potrzebujemy drugiej osoby aby zrozumieć kim jesteśmy, czego pragniemy i dokąd zmierzamy? Rozważania dotyczące pytań, których odpowiedzi zapewne nigdy nie poznamy-czy wszystko jest zapisane, nasze przeznaczenie, przyszłość? Czy może wszystko jest jedynie zbiegiem niemających nic wspólnego ze sobą wydarzeń? Książka sprawiła, że kilkakrotnie zatrzymywałam się i dałam ponieść własnym przemyśleniom, przyznałam autorce rację niejednokrotnie zdumiona jak oczywiste rzeczy głośno wypowiedziane i nazwane zmieniają swoje przesłanie i znaczenie. I tak jak „Ponad wszystko” było typową książką dla nastolatków czy młodzieży, tak wg mnie „Słońce też jest gwiazdą” może być ciekawą lekturą również dla ich rodziców. Intrygująca nieprzewidywalność, wyróżniająca forma. Czyta się przyjemnie i szybko.

Na uwagę zasługuje też fakt, że autorka kolejny raz namaszcza swoich głównych bohaterów różnymi kolorami skóry. Osoby, które podróżowały po świecie, przebywały w Stanach bądź Wielkiej Brytanii, Niemczech, Francji wiedzą o czym mowa. Na pewno odczuwały, że wciąż na świecie człowiek człowiekowi nie jest równy i mimo panującej wielokulturowości przykładowych w/w państw panuje wciąż mimo, że niewidzialna, segregacja na różnych płaszczyznach życia. Jedynie pamięć o karze jaka grozi za szerzenie rasizmu i nienawiści pozwala na zachowanie pięknej, przykładnej zewnętrznej symbiozy. Idąc śladami pierwszej książki gdzie autorka w ogóle nie zwraca uwagi na różnice w kolorze skóry pary głównych bohaterów (dzieło przypadku, miłość nie zna wyróżnień, mimo wszystko; choć nie wywodziły się z niego żadne konsekwencje odniosłam wrażenie, że zabieg ten nie był bezcelowy) tak w drugiej poświęca na to sporo miejsca i posuwa się krok dalej. Jest to jeden z wielu powodów, którym wprawia swoich bohaterów w niezłe rozterki, rozrzucając na ich wspólnej drodze przeszkody i wyznaczając kolejne zakręty, a miłość mimo, że pewnych wyróżnień nie zna to musi przejść przez wiele, aby być spełnioną i szczęśliwą. Jak sobie z tym poradzą Natasha i Daniel? Jak poradzą sobie ich bliscy?

Warto…

Po „Ponad wszystko” byłam niesamowicie ciekawa kolejnej książki Nicolii Yoon. Czy będzie równie przewidywalna? Czy będzie równie lekka i równie szybko będzie się ją czytało? Początek trochę chaotyczny, nie wiedziałam czego mogę naprawdę spodziewać się po tej pozycji. Bardziej nastawiałam się na opis życia na Jamajce, proces przystosowania nastolatki. Tym bardziej, że...