„Bardzo często myślę o fotografowaniu. Dla mnie to jak wyrywanie pojedynczego obrazu z rąk czasu, który bez mojej interwencji wyrzuciłby tę chwilę na śmietnik. Zdjęcie można zachować, można się nim dzielić, pozostawić po sobie. W oku każdego nowego widza zaczyna istnieć na nowo.”

Angie mieszka tylko z matką. Przez całe życie matka zapewniała, że jej ojciec zginął zanim Angie się urodziła. Kiedy zupełnie przypadkowo w szufladzie biurka matki Angie znajduje starą fotografię, na której, jak jest przekonana, widzi swojego ojca, zaczyna zastanawiać się, czy jej ojciec jednak żyje. Razem ze swoim byłym chłopakiem postanawia wyruszyć na poszukiwanie brata jej ojca. Czy Angie dowie się co tak naprawdę stało się z jej ojcem?

Do przeczytania tej książki skusił mnie opis, ponieważ bardzo lubię czytać książki dotyczące relacji matki i córki. Tutaj mamy możliwość poznania perspektywy obu, co bardzo mi się w niej podobało. Możemy poznać obie postacie, ich historie oraz emocje z jakimi się zmagają. Kolejnym plusem tej książki jest to, że czyta się ją naprawdę bardzo szybko, a dzięki dosyć dobremu rozwinięciu postaci i ciekawej fabule czytało się ją bardzo przyjemnie. Autorka porusza kilka ważnych tematów, między innymi problem rasizmu, którego na co dzień ludzie starają się nie zauważać. Charakteryzuje ją przede wszystkim lekkie pióro, ale także bardzo emocjonalny sposób prowadzenia fabuły i opisywania historii, co czyni tę książkę naprawdę wyjątkową. Z pewnością będę miała w przyszłości na uwadze inne książki autorki.

„Bardzo często myślę o fotografowaniu. Dla mnie to jak wyrywanie pojedynczego obrazu z rąk czasu, który bez mojej interwencji wyrzuciłby tę chwilę na śmietnik. Zdjęcie można zachować, można się nim dzielić, pozostawić po sobie. W oku każdego nowego widza zaczyna istnieć na nowo.”

Angie mieszka tylko z matką. Przez całe życie matka zapewniała, że jej ojciec zginął zanim...