Dużo teorii, która wydaje się być bardzo wartościowa. Natomiast po przeczytaniu książki mam wrażanie dużego zagmatwania → właśnie z powodu ilości materiału i braku powiązania pomiędzy rozdziałami. Nie ma przekazanego systemu działania - raczej dostajemy menu z którego można samemu wybrać co w danej chwili realizować.
W skrócie, według mnie, jeżeli osoba jest już świadoma co i jak należy robić w pracy z uważnością to pozycja będzie doskonała. Dla początkujących nie polecam.

Dużo teorii, która wydaje się być bardzo wartościowa. Natomiast po przeczytaniu książki mam wrażanie dużego zagmatwania → właśnie z powodu ilości materiału i braku powiązania pomiędzy rozdziałami. Nie ma przekazanego systemu działania - raczej dostajemy menu z którego można samemu wybrać co w danej chwili realizować.
W skrócie, według mnie, jeżeli osoba jest już świadoma...

Bardzo cenię autora, nieco mniej jego talent pisarski.

Bardzo cenię autora, nieco mniej jego talent pisarski.

Niby interesujące, ale jakoś tak topornie mi w tym momencie idzie przyswajanie tej książki. Dlatego zostawiam ją na "lepsze" czasy.

Niby interesujące, ale jakoś tak topornie mi w tym momencie idzie przyswajanie tej książki. Dlatego zostawiam ją na "lepsze" czasy.

Jak każda z książek Macieja Wieloboba, ta również była krótka, treściwa i dość trudna. Trudność nie polega na stosowanym przez autora stylu (wręcz przeciwnie, Pan Maciej wyraźnie stara się pisać jak najprościej i przejrzyście),lecz na samej tematyce. Każda z jego publikacji wymaga od czytelnika skupienia, wnikliwego wczytania się w treść i sporej dozy refleksji. Nie są to książki które czyta się raz, aby wyciągnąć z nich jak najwięcej najlepiej do nich wracać co jakiś czas i pracować nad poruszanymi w nich zagadnieniami. “Uważność w praktyce” nie jest w tym wyjątkiem od reguły - na niecałych 200 stronach dostaliśmy ogromną dozę czystej teorii oraz przydatnych informacji do przetrawienia wraz z zestawem technik do praktykowania w domowych warunkach.

Zacznę może od tego, że żeby wprowadzać i praktykować proponowane przez autora tematy trzeba mieć naprawdę otwartą głowę. Nie uważam żeby jego książki były odpowiednie dla laików w temacie jogi, duchowości czy uważności bo mogą zostać źle odebrane, szczególnie po spojrzeniu na spis treści. Ja sama nie rozumiem i szczerze mówiąc nie przyjmuję z niej wiele rzeczy, ale w niczym to nie przeszkadza - to co chcę się z niej dowiedzieć mam na wyciągnięcie ręki, przedstawione w stosunkowo przejrzysty sposób. Piękne w niej właśnie jest to, że treść będzie odpowiadać osobom na różnych etapach ścieżki życiowej. Nie staram się też zapamiętywać wszystkich skomplikowanych nazw, myślę że z czasem same osiądą w mojej głowie. Podoba mi się również jasny podział rozdziałów i ich długość - łatwo można znaleźć interesujące nas zagadnienie zawarte na dosłownie kilkunastu stronach. Moje ulubione części to te o medytacji i technikach oddechowych, których jak się okazuje, jest naprawdę sporo.

Książkę zatem polecam, szczególnie osobom chcącym bardziej zagłębić temat uważności niż go poznać od zera, bo inaczej może być trochę za trudna i niezrozumiała. Myślę że mistykiem nigdy nie będę (nawet nie mam takich aspiracji na ten moment) ale ich wiedza i doświadczenie, a przede wszystkim podejście do życia mogą realnie ułatwiać odnajdowanie się w rzeczywistości. Polecam! :)

Jak każda z książek Macieja Wieloboba, ta również była krótka, treściwa i dość trudna. Trudność nie polega na stosowanym przez autora stylu (wręcz przeciwnie, Pan Maciej wyraźnie stara się pisać jak najprościej i przejrzyście),lecz na samej tematyce. Każda z jego publikacji wymaga od czytelnika skupienia, wnikliwego wczytania się w treść i sporej dozy refleksji. Nie są to...

Maciej Wielobób to nauczyciel jogi i medytacji. Nie zachęca do zmiany religii (przytacza cytaty dotyczące różnych religii),a jednocześnie dzieli się z czytelnikami swoją wiedzą oraz zachęca do wykorzystania jej w praktyce. Książka napisana jest lekkim i dostępny językiem, zawiera definicje podstaw jogi, uważności i medytacji. Autor przytacza słowa nauczyciela jogi i filozofii Piotra Marcinowa:
"Uważność kojarzy mi się z mindfulness, które jest angielskim tłumaczeniem sanskryckiego smriti oraz palijskiego sati. Podstawowe znaczenie sati i smriti to również pamięć, która była potrzebna braminom podczas recytacji mantr. (...) Starożytni nie używali pisma, tylko ważne treści zapamiętywali, a następnie je recytowali. Skupiony bramin, recytując długie partie tekstu, wpadał w stan medytacyjny charakteryzujący się wyciszeniem, ujednoliceniem umysłu, energią i radością."
Przyznam, że z niektórymi pojęciami spotkałam się po raz pierwszy. Bardzo pomocne jest oznaczenie tłustym drukiem ważnych tematów, dzięki temu bardzo łatwo jest wrócić i coś odnaleźć.
W kolejnych rozdziałach dowiemy się m.in. wiele na temat czakr, świadomego oddechu i świadomości własnego ciała, mundr, medytacji uważnościowej oraz poznamy żelazne, brązowe, złote i srebrne zasady suwizmu uniwersalnego. Książka zawiera przykładowe ćwiczenia technik medytacji. Autor zwraca uwagę, że "Medytacja ma być sztuką obecności (...) w aktualnym, a nie w wyobrażonym doświadczeniu. (...) Istotą praktyki jest nie to, czy idealnie ją zrealizujemy (...),ale czy będziemy uważni i skoncentrowani."
Warto zwrócić uwagę na słowa błogosławieństwa, które przekazał Panu Maciejowi jego nauczyciel H.J. Witteveen, powtarza się je podczas układania dziecka do spania:
"Dobrego zdrowia, długiego życia, własnego przewodnictwa z góry, dobrobytu, sukcesu, szczęścia i miłości."
Na końcu książki jest miejsce na własne notatki. Moim zdaniem przydałby się jeszcze skorowidz i płyta z nagranymi ćwiczeniami, co ułatwiłoby ich wykonywanie.
Wielkim plusem jest możliwość kontaktu z autorem przez stronę internetową http://maciejwielobob.pl/ lub przez facebook https://www.facebook.com/MaciejWielobobPL?fref=ts .
Książkę czyta się kilka dni, jednocześnie wykonując ćwiczenia. Warto do niej wracać, szukając wyciszenia w dzisiejszym zabieganym świecie. Polecam serdecznie.

Maciej Wielobób to nauczyciel jogi i medytacji. Nie zachęca do zmiany religii (przytacza cytaty dotyczące różnych religii),a jednocześnie dzieli się z czytelnikami swoją wiedzą oraz zachęca do wykorzystania jej w praktyce. Książka napisana jest lekkim i dostępny językiem, zawiera definicje podstaw jogi, uważności i medytacji. Autor przytacza słowa nauczyciela jogi i...

Cieszę się, że udało mi się dotrzeć do fachowej książki, która wprowadza głębiej w tajniki medytacji i praktyk duchowych. Tym bardziej iż większość pozycji o medytacji, niestety traktuje tylko o zupełnie banalnych podstawach typu: jak wygodnie usiąść, zrelaksować się i obserwować myśli w naszej głowie ;)
Tytuł "uważność" jest mylący! NIE JEST TO KSIĄŻKA O MAINDFULNESS !!! Tylko tajemna księga mówiąca o t r a d y c y j n y c h, mistycznych praktykach dla wtajemniczonych ;) Przedstawiane są różne praktyki rozwoju duchowego (głównie bazując na sufiźmie) - modlitwy, mundry, mantry, koncepcja umysłu w jodze, jamy i nijamy, zasady etyczne sufich etc.
Nie jest to książka dla laików. Osoba chcąca stawiać pierwsze kroki w medytacji czy uważności nie znajdzie tu wprowadzenia w praktykę. Wręcz przerazi ją natłok zupełnie nieprzydatnych na tym etapie informacji.
Książkę polecam znawcom tematu, praktykującym już joginom, którzy chętnie pogłębią swoją wiedzę dotyczącą tradycyji, chcąc czerpać z wachlarza dostępnych praktyk duchowych.

Cieszę się, że udało mi się dotrzeć do fachowej książki, która wprowadza głębiej w tajniki medytacji i praktyk duchowych. Tym bardziej iż większość pozycji o medytacji, niestety traktuje tylko o zupełnie banalnych podstawach typu: jak wygodnie usiąść, zrelaksować się i obserwować myśli w naszej głowie ;)
Tytuł "uważność" jest mylący! NIE JEST TO KSIĄŻKA O MAINDFULNESS !!!...

Pełna recenzja książki na stronie:
http://moznaprzeczytac.pl/uwaznosc-w-praktyce-tradycyjne-techniki-uwaznosci-i-medytacji-dla-wspolczesnego-czlowieka-maciej-wielobob/

W swojej książce autor stara się przekazać koncepcje i praktyki, które są uniwersalne w większości szkół medytacyjnych. W pierwszych rozdziałach skupia się bardziej na części teoretycznej. Mówi nam czy jest jedność (niedualność),mianowicie, że odnosi się do samandhi:
„Jest to taki stanu skupienia umysłu, w którym umysł porzuca identyfikowanie się ze swoimi funkcjami i jakby rozpuszcza się w przedmiocie koncentracji.”
W kolejnych rozdziałach dowiadujemy się więcej na temat koncepcji umysłu w jodze klasycznej, ezoterycznej koncepcji ciała, psychologii sufich, a także o wielu innych aspektach związanych z uważnością, nie będę tutaj opisywała każdego zagadnienia, serdecznie zachęcam do sięgnięcia po „Uważność w praktyce…”, aby zgłębić wiedzę.

Pełna recenzja książki na stronie:
http://moznaprzeczytac.pl/uwaznosc-w-praktyce-tradycyjne-techniki-uwaznosci-i-medytacji-dla-wspolczesnego-czlowieka-maciej-wielobob/

Pełna recenzja książki na stronie:
http://moznaprzeczytac.pl/uwaznosc-w-praktyce-tradycyjne-techniki-uwaznosci-i-medytacji-dla-wspolczesnego-czlowieka-maciej-wielobob/

W swojej książce autor stara się przekazać koncepcje i praktyki, które są uniwersalne w większości szkół medytacyjnych. W pierwszych rozdziałach skupia się bardziej na części teoretycznej. Mówi nam czy jest...

Bardzo dobra książka. Naładowana jest informacjami, dlatego dobrze jest czytać ja powoli i uważnie.

Bardzo dobra książka. Naładowana jest informacjami, dlatego dobrze jest czytać ja powoli i uważnie.

Bez oceny, bo nie mogę ocenić. Jeszcze dla mnie za trudna, jeszcze nie ten etap. Wrócę.

Bez oceny, bo nie mogę ocenić. Jeszcze dla mnie za trudna, jeszcze nie ten etap. Wrócę.