Do tej pory najlepsza biografia Queenu jaką czytałam - obejmuje ona wyłącznie wczesny okres powstawania i funkcjonowania zespołu, ale robi to w sposób niewartościujący, rzeczowy i jednocześnie wciągający.

Rupert White, pisząc "Queen in Cornwall", uczynił kilka wyborów które w efekcie uczyniły jego książkę absolutnie wyjątkową na rynku biografii Queenu, gdzie mamy istny wysyp chaotycznie napisanych, obsesyjnie skupionych na skandalach i przysłowiowym 'sex, drugs & rock&roll' "dzieł" jakby żywcem wyjętych z tabloidów. White nie jest dziennikarską hieną i widać w stworzonej przez niego książce, że napisał ją z pasji i potraktował sprawę poważnie. Po pierwsze, postawił sobie jasne założenie (jak Kornwalia ukształtowała i wpłynęła na wczesne lata zespołu Queen, zwłaszcza perkusisty, Rogera Taylora),którego się konsekwentnie trzymał, i zawęził ramy chronologiczne i geograficzne, dzięki czemu uniknął bałaganu w swojej narracji. Po drugie, podzielił swoje dzieło na rozdziały według porządku chronologicznego (zazwyczaj 1 rok=1 rozdział),a jego wywód jest uporządkowany i klarowny. Po trzecie, jest to do tej pory bodaj jedyna książka o Queenie, która nie stawia Freddiego Mercury'ego w centrum uwagi, skupia się natomiast na postaci Rogera Taylora, chociaż o pozostałych członkach zespołu pisze tyle, ile w danym momencie trzeba.

White pozwala mówić przede wszystkim świadkom, dopiero w drugiej kolejności sięga po opracowania i artykuły prasowe. Zawiera w sobie też znacznie więcej zdjęć i skanów niż przeciętna biografia Queen (pomijając, rzecz jasna, takie pozycje jak "The Illustrated History of the Crowned Kings of Rock"). Książka jest w efekcie pełna interesujących historii, przedstawiających Rogera, Freddiego, Briana i Johna jako LUDZI, nie jako legendy popkultury. W anegdotach pojawia się spora doza życia prywatnego, pozbawionego jednak taniego dążenia za sensacją, ale równie dużo mówi się o samej muzyce. Gdy trzeba, autor biografii oferuje swój komentarz, ale jest on zawsze rzeczowy, nigdy wartościujący - widać, że White uczynił wszystko, aby zachować obiektywizm. Dzięki temu "Queen in Cornwall" jest pozbawiona rażących błędów merytorycznych, a w całej książce znalazłam zaledwie jeden fragment, który był nieco wątpliwy pod względem faktograficznym.

Trudno cokolwiek zarzucić językowi, w którym została napisana biografia - Rupert White pisze profesjonalną, ale nie nadmiernie trudną angielszczyzną, a jego narrację da się śledzić bez problemu. Przy tym wszystkim nie jest ona nudna, prawdopodobnie dzięki licznym relacjom z pierwszej ręki.

Z mojej strony pozostaje mi tylko polecić "Queen in Cornwall" i wyrazić rozczarowanie, że ta wyśmienita pozycja nie została jeszcze przetłumaczona na język polski.

Do tej pory najlepsza biografia Queenu jaką czytałam - obejmuje ona wyłącznie wczesny okres powstawania i funkcjonowania zespołu, ale robi to w sposób niewartościujący, rzeczowy i jednocześnie wciągający.

Rupert White, pisząc "Queen in Cornwall", uczynił kilka wyborów które w efekcie uczyniły jego książkę absolutnie wyjątkową na rynku biografii Queenu, gdzie mamy istny...