Nawet ujdzie. Fajnie się czyta.

Nawet ujdzie. Fajnie się czyta.

Rzecz o Afryce, piratach ale też całkowicie odmiennej mentalności ludzi dla których Zachód jest rajem kapiącym złotem. Autor porwany przez Somalijczyków opisuje lata spędzone w niewoli na afrykańskim lądzie i wybrzeżu. Dużo głębokich przemyśleń i wniosków filozoficznych, psychologicznych na tle barwnej i trzymającej w napięciu historii.

Rzecz o Afryce, piratach ale też całkowicie odmiennej mentalności ludzi dla których Zachód jest rajem kapiącym złotem. Autor porwany przez Somalijczyków opisuje lata spędzone w niewoli na afrykańskim lądzie i wybrzeżu. Dużo głębokich przemyśleń i wniosków filozoficznych, psychologicznych na tle barwnej i trzymającej w napięciu historii.

Jeżeli chodzi o piratów kojarzę tych z Karaibów oraz z filmu Kapitan Philips, w którym główną rolę zagrał Tom Hanks. Czy sięgnięcie po tę książkę miało na celu rozszerzenie mojego pojęcia o piratach? Raczej nie. W tym przypadku zwyciężyła ludzka ciekawość.
Michael Scott Moore podczas zbierania materiałów do książki o piractwie, nie spodziewał się, że materiał uzyska w tak szybki i drastyczny sposób. Przez 977 dni żył w niewoli nie wiedząc czy kiedykolwiek się z niej wydostanie. To opowieść trochę w formie pamiętnika, trochę reportażu pokazująca historię walki o przetrwanie.
Sam temat już od początku wydawał mi się bardzo ciekawy. Absolutnie nie neguję tego co przeżył autor, ale nie do końca forma w jakiej zdecydował się z czytelnikami podzielić swoją historią mnie do siebie przekonała. Może to kwestia krótkich rozdziałów, które niepotrzebnie nadawały tempa akcji. A może to ,,wina" bohatera książki, który zbyt dużo wziął na swoje barki i sam chciał się zmierzyć z tym co go spotkało. Może forma wywiadu byłaby w tym przypadku lepszym wyjściem? Gratuluję panu Michaelowi odwagi, wiary w to, że wszystko dobrze się skończy mimo upływającego czasu, jednak jego wspomnienia muszę ocenić jedynie 5/10. Uwiera mnie ta ocena, bo czyiś przeżyć nie powinno się oceniać, ale chcąc jakoś nakierować przyszłych czytelników bez końcowej noty nie mogło się obyć.

Jeżeli chodzi o piratów kojarzę tych z Karaibów oraz z filmu Kapitan Philips, w którym główną rolę zagrał Tom Hanks. Czy sięgnięcie po tę książkę miało na celu rozszerzenie mojego pojęcia o piratach? Raczej nie. W tym przypadku zwyciężyła ludzka ciekawość.
Michael Scott Moore podczas zbierania materiałów do książki o piractwie, nie spodziewał się, że materiał uzyska w tak...

Wartość merytoryczną tej pozycji jest duża natomiast mogła być lepiej napisana , ale dotarłem do końca i zostaje w pamięci

Wartość merytoryczną tej pozycji jest duża natomiast mogła być lepiej napisana , ale dotarłem do końca i zostaje w pamięci

Książka o niezwykle intrygującym temacie, jednak według mnie nie napisana ciekawie. Dłużyła się i w pewnym momencie po prostu nie miałam ochoty po nią sięgać.

Książka o niezwykle intrygującym temacie, jednak według mnie nie napisana ciekawie. Dłużyła się i w pewnym momencie po prostu nie miałam ochoty po nią sięgać.

Ciekawa i interesująca historia, jednak jakoś tak nudno i nieciekawie opisana. Męczyłem się z tą książką bardzo długo, a i tak ostatnie kilkanaście stron sobie odpuściłem.

Ciekawa i interesująca historia, jednak jakoś tak nudno i nieciekawie opisana. Męczyłem się z tą książką bardzo długo, a i tak ostatnie kilkanaście stron sobie odpuściłem.

Po książkę "Pustynia i morze. 977 dni w niewoli na wybrzeżu u somalijskich piratów" sięgnęłam dzięki recenzji Okonia w sieci. I cóż mogę powiedzieć - spędzić 977 dni uwięzionym i bez kontaktu z najbliższymi, w ciągłym zagrożeniu życia - niewyobrażalne. Michael Scott Moore opisał w książce swoje własne przeżycia. Kiedy przeprowadzając wywiady w Somalii został uprowadzony, nie wiedział na jak długo przyjdzie mu walczyć o przeżycie. Bicie, głodzenie, zakucie w łańcuchy, ciągłe przenosiny i groźby śmierci - to była jego rzeczywistość. Autor ukazuje w niej swoją reakcję na stałe zagrożenie - od fałszywej nadziei po myśli o samobójstwie. Pojawiają się także przyjaźnie w tym trudnym okresie.

Ciężko jest mi ocenić tę pozycję - czytało się ją szybko, ale nie mogę stwierdzić, że przyjemnie, bo jednak ukazuje dramatyczne przeżycia człowieka. Jednak jeśli ktoś chciałby poznać losy Michaela Scotta Moore'a i interesuje się taką tematyką to może sięgnąć po nią bez wahania.

Po książkę "Pustynia i morze. 977 dni w niewoli na wybrzeżu u somalijskich piratów" sięgnęłam dzięki recenzji Okonia w sieci. I cóż mogę powiedzieć - spędzić 977 dni uwięzionym i bez kontaktu z najbliższymi, w ciągłym zagrożeniu życia - niewyobrażalne. Michael Scott Moore opisał w książce swoje własne przeżycia. Kiedy przeprowadzając wywiady w Somalii został uprowadzony,...

Michael książka okey :)

Michael książka okey :)

Przez przypadek sięgnęłam do książki „Pustynia i morze” i musze przyznać , że jestem pod wielkim wrażeniem tej pozycji. Dostaliśmy od Michaela Moore ekscytującą opowieść o 3 latach niewoli u somalijskich piratów. Wiadomo, że piraci istnieją, ale moje wyobrażenie o nich to opisy z powieści lub hollywoodzkich filmów. A tu okazuje się, że są o wiele gorsi i bardziej niebezpieczni.
Świetna narracja autora książki powoduje, że razem z nim staramy się przetrwać w tym piekle. Jestem pod wielkim wrażeniem, jak człowiek może się odnaleźć w tak trudnej sytuacji – niewola, terror, głód, brud, choroby, tortury…
To ciekawa, szczera i smutna historia. Autor sam wie, że popełnił błąd wyruszając na tę wyprawę, powodując, że ucierpiała także jego rodzina oraz znajomi.
Moore mimo wszystko wplata w swoją historie elementy humorystyczne. Do końca trzymałam kciuki , aby Michael był wolny. Przy ostatnim rozdziale pokazały się łezki w oku.
Polecam jak najbardziej.

Przez przypadek sięgnęłam do książki „Pustynia i morze” i musze przyznać , że jestem pod wielkim wrażeniem tej pozycji. Dostaliśmy od Michaela Moore ekscytującą opowieść o 3 latach niewoli u somalijskich piratów. Wiadomo, że piraci istnieją, ale moje wyobrażenie o nich to opisy z powieści lub hollywoodzkich filmów. A tu okazuje się, że są o wiele gorsi i...

Chcieć napisać o piractwie i zostać przez piratów porwanym?
Z perspektywy dziennikarza chyba lepiej się nie dało.
Z perspektywy człowieka nie jest już tak optymistycznie.

977 dni.
977 dni w niewoli.
We współczesnym świecie.
Przerażające. Jak to przetrwać? Jak do tego doszło? Jak, jak, jak...?

Autor skrupulatnie opisuje, co się z nim działo. Co jadł. Jak go traktowano. Jak wyglądało uwolnienie. Kogo spotkał. O czym myślał. Kim się stał. Ale nie leje wody i nie użala się nad sobą.
Dużym plusem jest indeks osób umieszczony na końcu książki. Dzięki temu łatwiej rozpoznać bohaterów wydarzeń. W końcu nie trudno pomylić Farrah'a z Farhaan'em czy Abdinuur'a z Abdinasser'em.

Wszystko to chce się czytać bo człowiek nie dowierza, że takie są fakty. Z resztą, zarówno język jak i styl pisania ułatwiają odbiór książki. Wplątane są też somalijskie wątki historyczne i polityczne, ale w wyważonej ilości. Nie nudzące człowieka!

Czy można było napisać tę książkę lepiej? Pewnie tak. Nasuwa mi się na myśl "Wszystko za Everest" Krakauer'a. Analogia pojawiła się stąd, że autorzy to dziennikarze, którzy przeżyli dramat i postanowili to opisać. Książka o Evereście była dynamiczniejsza, bardziej jak kino akcji.
"Pustynia i morze" toczy się wolniejszym tempem.
Ale w końcu mówimy tu o opisie prawie 3 latach siedzenia w Somalii, pod okiem strażników. Nie ma co porównywać :)
Polecam wszystkim, na ogół o piractwie wiele nie wiemy, a warto się dokształcić właśnie z tego typu lektur.

Chcieć napisać o piractwie i zostać przez piratów porwanym?
Z perspektywy dziennikarza chyba lepiej się nie dało.
Z perspektywy człowieka nie jest już tak optymistycznie.

977 dni.
977 dni w niewoli.
We współczesnym świecie.
Przerażające. Jak to przetrwać? Jak do tego doszło? Jak, jak, jak...?

Autor skrupulatnie opisuje, co się z nim działo. Co jadł. Jak go traktowano....