Za młodu zaczytywałem się w przygodach Kapitana Majtasa, dziś sięgnąłem po spin-offa o DOG MANIE, który niedawno ukazał się na naszym rynku nakładem Wydawnictwa Jaguar.

Z powrotami do tytułów, które uwielbiało się za dzieciaka, zawsze wiąże się ryzyko, że człowiek się rozczaruje. Konfrontacja naszych - zafałszowanych przez czas - wspomnień z rzeczywistością często kończy się tak, że brutalnie znokautowana nostalgia ląduje na oiomie w stanie krytycznym, z obitą mordą i krwotokiem wewnętrznym.

Rozumiecie więc, dlaczego do Dog Mana podchodziłem jak - hehe - pies do jeża. I wyobraźcie sobie moje zdziwienie, kiedy okazało się, że lektura komiksów Dava Pilkeya wciąż - mimo upływu tych wszystkich lat - sprawia mi ogromną frajdę.

Bo wiecie. Przez chwilę naiwnie myślałem, że wyrosłem z żartów o kupie. Ale nie. Chyba jednak nic się w tej kwestii nie zmieniło. I powiem Wam, że cudownie było znowu przez chwilę poczuć się dzieckiem.

Polecam DOG MANA przegorąco, jeśli macie akurat ochotę na szybką, bezpretensjonalną rozrywkę, która mimo nagromadzenia fabularnych głupotek okazuje się też zaskakująco... błyskotliwa. Serio. Absurd podkręcony do niebezpiecznego maksimum wyrywa z kapci. Zresztą, jak sami widzicie na załączonym obrazku. ;)

instagram.com/polishpopkulture

Za młodu zaczytywałem się w przygodach Kapitana Majtasa, dziś sięgnąłem po spin-offa o DOG MANIE, który niedawno ukazał się na naszym rynku nakładem Wydawnictwa Jaguar.

Z powrotami do tytułów, które uwielbiało się za dzieciaka, zawsze wiąże się ryzyko, że człowiek się rozczaruje. Konfrontacja naszych - zafałszowanych przez czas - wspomnień z rzeczywistością często kończy...