"Royal. Miłość z aksamitu" to powieść, która choć czasem zwalnia tempa, wciąga czytelnika swoją niezwykłą intrygą i głębokimi relacjami między bohaterami. Autor Valentina Fast stworzyła barwny świat, w którym miłość i tajemnice splatają się w sposób niezwykle intrygujący.

Fabuła opowiada o skomplikowanej historii miłości między bohaterami, która wydaje się być przesądzona przez los. Główni bohaterowie, mimo różnic społecznych i przeciwności losu, próbują odnaleźć swoje miejsce w świecie, w którym królują intrygi i ambicje.

Jedną z mocnych stron tej książki jest wyrazista kreacja postaci. Każdy bohater, począwszy od głównych, aż po te drugoplanowe, ma swoje własne motywacje i tajemnice, co nadaje fabule głębi i autentyczności. Czytelnik z łatwością może się wczuć w emocje i dylematy bohaterów.

Jednakże, pomimo tej bogatej charakteryzacji postaci, momentami tempo narracji zwalnia, co może nieco zniecierpliwić czytelnika. Niektóre fragmenty mogą wydawać się nieco przewlekłe, a akcja zdaje się nieco tracić na dynamice.

Mimo tych drobnych zastrzeżeń, "Royal. Miłość z aksamitu" pozostaje świetną pozycją, którą czyta się szybko i z zainteresowaniem. Fansi romansów z nutą tajemnicy i historii miłosnych, które przenoszą w świat królewskich intryg, z pewnością znajdą w tej książce wiele satysfakcji. Valentina Fast umiejętnie buduje napięcie i trzyma czytelnika w napięciu aż do ostatniej strony.

"Royal. Miłość z aksamitu" to powieść, która choć czasem zwalnia tempa, wciąga czytelnika swoją niezwykłą intrygą i głębokimi relacjami między bohaterami. Autor Valentina Fast stworzyła barwny świat, w którym miłość i tajemnice splatają się w sposób niezwykle intrygujący.

Fabuła opowiada o skomplikowanej historii miłości między bohaterami, która wydaje się być przesądzona...

Z Valentiną Fast mam ten problem, że nawet, kiedy 3/4 książki mi się nie podoba, nie zgadzam się z niektórymi wyborami i pomysłami i jestem już pewna oceny, to Ona w 1/4 książki zrobi tak, że ja już nic nie wiem, przegrywam z emocjami i chcę więcej. Tak właśnie było z "Miłością z aksamitu".

Z Valentiną Fast mam ten problem, że nawet, kiedy 3/4 książki mi się nie podoba, nie zgadzam się z niektórymi wyborami i pomysłami i jestem już pewna oceny, to Ona w 1/4 książki zrobi tak, że ja już nic nie wiem, przegrywam z emocjami i chcę więcej. Tak właśnie było z "Miłością z aksamitu".

Całkiem mi się podobało to zakończenie. Utrzymało się na poziomie całej serii. Szkoda, że autorka uśmierciła jedną postać, która nie zasługiwała na śmierć. Czy serię polecam? Jeśli ktoś na prawdę potrzebuje odmóżdżenia, to tak. Jeśli szuka rozrywki, również. Ale jeśli szuka w tym czegoś mądrego, to nie. Dla mnie lepszą serią pozostaną rywalki, bo mają dużo więcej humoru w sobie niż royal.

Całkiem mi się podobało to zakończenie. Utrzymało się na poziomie całej serii. Szkoda, że autorka uśmierciła jedną postać, która nie zasługiwała na śmierć. Czy serię polecam? Jeśli ktoś na prawdę potrzebuje odmóżdżenia, to tak. Jeśli szuka rozrywki, również. Ale jeśli szuka w tym czegoś mądrego, to nie. Dla mnie lepszą serią pozostaną rywalki, bo mają dużo więcej humoru w...

Jeszcze się wypowiem o całej serii, ale nie będą to pochlebne słowa...

Jeszcze się wypowiem o całej serii, ale nie będą to pochlebne słowa...

Książka mi się bardzo podobała lecz końcówka złamała mi serce. Nie mogłam przeżyć śmierci jednego z bohaterów. Płaczę na tym momencie zawsze gdy wracam do tej części. Niektórzy mówią że ta seria jest kopią ,,Rywalek". Pani Fast zainspirowała się ,,Rywalkami" ale nie skopiowała. Podsumowując cała seria jest super.

Książka mi się bardzo podobała lecz końcówka złamała mi serce. Nie mogłam przeżyć śmierci jednego z bohaterów. Płaczę na tym momencie zawsze gdy wracam do tej części. Niektórzy mówią że ta seria jest kopią ,,Rywalek". Pani Fast zainspirowała się ,,Rywalkami" ale nie skopiowała. Podsumowując cała seria jest super.

Koniec tej serii zaskoczy każdego, jednocześnie radując i łamiąc jego serce. Ta książka jest przecudna i jednocześnie tak smutna i trudna, że aż czasami ciężko się ją czyta. Prawdziwa poezja, mamy tu przedstawiony zupełnie inny świat niż ten bajkowy z początku tej serii co nie znaczy, że mniej intrygujący. Czuję się absolutnie poruszona i mam złamane serce, że to już prawie koniec tej wspaniałej przygody z tak genialnymi bohaterami.

Koniec tej serii zaskoczy każdego, jednocześnie radując i łamiąc jego serce. Ta książka jest przecudna i jednocześnie tak smutna i trudna, że aż czasami ciężko się ją czyta. Prawdziwa poezja, mamy tu przedstawiony zupełnie inny świat niż ten bajkowy z początku tej serii co nie znaczy, że mniej intrygujący. Czuję się absolutnie poruszona i mam złamane serce, że to już prawie...

Ucieczka z balu kończy się poza granicami znanego świata. Śnieg spowija tereny na których dawno temu wniesiono królestwo Viterry. Brat króla od lat mieszka w pobliżu murów zewnętrznych i cierpliwie czeka. Komu może zaufać dziewczyna, którą przypadkiem uratowano z ataku na antyutopijne królestwo? I czy Tatiana, odrzucona w finałowym etapie wyboru na księżną, może jeszcze cokolwiek zmienić w tej międzynarodowej rozgrywce?

Są takie serie, które z wyjawieniem tajemnicy czekają aż do ostatniego tomu. Sporo książek pojawia się wtedy na drodze czytelnika zanim pozna on prawdę. I nie chodzi tylko o istotę sekretu, ale też o pomysł, jaki autor cyklu miał na całość historii. Jaki był w tym zamysł i czy opłaciło się aż tyle czasu inwestować w lekturę jednej tylko opowieści, a jednak rozciągniętej na tyle tomów?

Valentina Fast od pierwszej część serii Royal kreowała świat tajemnic. Czytelnik nie znał ani tożsamości księcia antyutopijnej monarchii ani tego, co dzieje się za kopułą, chroniącą królestwo Viterry. Choć wiadomo już, kto jest księciem, sekretem pozostawało to, jak wygląda świata zewnętrzny. Były podejrzenia ze strony bohaterów, ale nic pewnego.

Tajemnicze ataki na królestwo chyba wielu czytelników kojarzył już bezpośrednio ze światem "Rywalek". Koncepcje obu tych światów są w zasadzie bardzo do siebie podobne: jest konkurs o koronę, mnogość balowych sukni i zadań dla kandydatek, możliwość umawiania się na "randki" z wieloma uczestniczkami jednocześnie, panujący władca o nieprzychylnym charakterze, sporo niepotrzebnych łez oraz nieustanne zmiany zdania przez główną bohaterkę.

"Miłość z aksamitu" to praktycznie finał "Royal". I to finał właśnie często w takich przypadkach decyduje o ocenie całości. Patrząc z perspektywy tego tylko tomu na całość tej serii można poczuć lekkie rozczarowanie. Mimo iż antyutopijną monarchię nie kreowano wcale na idealny świat, jest tak jakby autorka nagle spróbowała dowieść, że jednak nim od początku był. To, kto faktycznie jest odpowiedzialny za ataki na kopułę, oraz powody, dla których się tak dzieje, zostały bardzo spłaszczone, a rozwój finałowych wydarzeń niepotrzebnie przyśpieszony. W efekcie otrzymujemy królestwo pod kopułą, na zasadzie złotej klatki, w której to woli się pozostać, pomimo tego, że drzwi są już na oścież otwarte. Lub nawet dla niektórych - od dawna były otwarte.

Całość najważniejszych wydarzeń "Royal" dałoby się zdecydowanie opowiedzieć w jednym czy dwóch tomach. W takich proporcjach jakie są, okazało się, że ważniejszy jest wybór sukienki niż kwestia wolności. Tyle poświęcono proporcjonalnie czasu na te tematy. "Royal" ma swój urok, cieniutkie tomy czyta się błyskawicznie i każdy z nich wnosi jakiś nowy aspekt. Prawdą jest jednak, że widoczna będzie spora powtarzalność scen (finał tego tomu przebił w swej powtarzalności wszystko).

Jeśli ktoś ma więc ochotę na powieść w stylu Rywalek, to będzie to dobra propozycja. Jeśli natomiast szuka się kolejnej antyutopijnej wizji, to trzeba szukać dalej.

Recenzje zawsze na ZAKŁADKA DO PRZYSZŁOŚCI
http://zakladkadoprzyszlosci.blogspot.com

Ucieczka z balu kończy się poza granicami znanego świata. Śnieg spowija tereny na których dawno temu wniesiono królestwo Viterry. Brat króla od lat mieszka w pobliżu murów zewnętrznych i cierpliwie czeka. Komu może zaufać dziewczyna, którą przypadkiem uratowano z ataku na antyutopijne królestwo? I czy Tatiana, odrzucona w finałowym etapie wyboru na księżną, może jeszcze...

Królestwo Vittery zostaje zaatakowane i musi się bronić. Praktycznie nikt nie zdołał uciec. Królestwo zalewa obca armia a wśród swoich są zdrajcy, którym nie można ufać. Nasza bohaterka trafia do miejsca, o którym nie miała pojęcia i nie śniła o nim. Nie ma czasu, aby zastanowić się nad sytuacją. Jej bliscy są w niebezpieczeństwie. Tylko paru osobą udało się uciec przed wrogą armią. Nie wie komu może ufać. Na jej barkach spoczywa ogromna odpowiedzialność uratowania kraju. W obecnej chwili nie odpowiem wam na te pytania, ale na takie zakończenie warto czekać. Rodzina królewska została uwięziona i grozi im ogromne niebezpieczeństwo. Emocje w tym tomie rosną ogromie. Jestem pod bardzo dużym wrażeniem jak się historia potoczyła a zakończenie mnie bardzo zaskoczyło. Nie mogę uwierzyć, że autorka z wielką łatwością wodziła mnie za nos i nic nie było aż tak oczywiste jak by się mogło wydawać. Ataki na kopułę były bardzo dużym zaskoczeniem dla mnie. Moje serce po zakończeniu rozpadło się na milion małych kawałeczków

Królestwo Vittery zostaje zaatakowane i musi się bronić. Praktycznie nikt nie zdołał uciec. Królestwo zalewa obca armia a wśród swoich są zdrajcy, którym nie można ufać. Nasza bohaterka trafia do miejsca, o którym nie miała pojęcia i nie śniła o nim. Nie ma czasu, aby zastanowić się nad sytuacją. Jej bliscy są w niebezpieczeństwie. Tylko paru osobą udało się uciec przed...

Myślałam, że najgorsze jest to że pani Valentina Fast zerżnęła fabułę od Kiery Cass, ale po przeczytaniu tej części uważam że najgorsze jest to, że pani Fast sama próbuje pisać bez wzorowania się na innych. Istny dramat. Wyobraźnia jak u 5 lata z problemami. Plan odbicia królestwa był tak żałosny, że aż ciężko było to czytać. nie chcę tu opisywać co było najbardziej infantylne bo nie chcę uprzedzać faktów osobą które będą to czytać, ale wg. mojej opinii jest to jedna z najbardziej żenujących książek jakie czytałam dlatego dziwi mnie tak wysoka ocena. Tania jak zwykle jest najwspanialsza i najlepsza i prawie wszyscy ja kochają i wychwalają ją pod niebiosa w sumie za wszystko za co mogą (myślę że jak by puściła pierda też by dostała pochwały za dźwięk, zapach albo coś w tym stylu) aż się ulewało czytając to, ale jest postęp w tej części nie płacze już tyle co w poprzednich. WOW. I osobiście myślę, że autorka ma jakąś ostrą fiksację na temat sukien ślubnych ( co w tej części aż bolało) Więcej niestety napisać nie mogę .... a aż się o to prosi :)

Myślałam, że najgorsze jest to że pani Valentina Fast zerżnęła fabułę od Kiery Cass, ale po przeczytaniu tej części uważam że najgorsze jest to, że pani Fast sama próbuje pisać bez wzorowania się na innych. Istny dramat. Wyobraźnia jak u 5 lata z problemami. Plan odbicia królestwa był tak żałosny, że aż ciężko było to czytać. nie chcę tu opisywać co było najbardziej...

Zdecydowanie ta książka jest moją faworytką w całej serii. Wplecione rozdziały odbywające się z perspektywy innych osób były fajnym dodatkiem choć w mojej opinii były zbyt krótkie.

Zdecydowanie ta książka jest moją faworytką w całej serii. Wplecione rozdziały odbywające się z perspektywy innych osób były fajnym dodatkiem choć w mojej opinii były zbyt krótkie.