Nietrafione prezenty to dobrze znany problem. Przyjmowane i chwalone z fałszywym entuzjazmem, trafiają później w inne ręce albo pokutują na dnie szaf, wydobywane jedynie z okazji wizyt ofiarodawcy. Każdy, kto w duchu utyskuje na podarunek w postaci brzydkiego szalika, nieciekawej książki albo bezużytecznego bibelotu, powinien jednak podziękować losowi, bo przecież mógł trafić gorzej – na przykład gdyby narodził się w głowie amerykańskiej pisarki Gail Carson Levine i przyszedł na świat jako tytułowa bohaterka jej najpopularniejszej powieści.

W dniu narodzin Ella otrzymuje od wróżki prezent, którego nie będzie mogła zwrócić, wymienić ani schować w nieużywanej szufladzie. To dar posłuszeństwa (zwany również klątwą), który zmusza dziewczynę do wykonywania każdego wydanego jej polecenia, choćby było idiotyczne czy niebezpieczne. Ella zrobiłaby wszystko, by pozbyć się problemu, który uniemożliwia jej normalne życie. W końcu wpada na pewien pomysł…

Gail Carson Levine stworzyła własną wersję znanej baśni – o wiele ciekawszą i bardziej sensowną niż oryginał, ze zdecydowanie łatwiejszą do polubienia i lepiej przystającą do rzeczywistości bohaterką. Ella jest postacią, której po prostu chce się towarzyszyć – trudno nie martwić się o nią, gdy wpada w tarapaty, i nie cieszyć się, gdy odnosi, choćby i niewielkie, zwycięstwa nad swoimi nieprzyjaciółmi.

Świat wymyślony przez autorkę zasiedla mnóstwo magicznych istot. Spotkamy tu między innymi ogry, olbrzymy czy elfy, a każdy z tych gatunków ma pewne charakterystyczne cechy. Gdyby osadzić tę historię w zwykłej rzeczywistości, na pewno nie miałaby tak oryginalnego, wywołującego lekki dreszczyk klimatu i nie przyciągałaby niczym magnes. Nawet jeśli łatwo domyślić się, ku jakiemu zakończeniu zmierza akcja, przygody głównej bohaterki budzą zainteresowanie i wiele emocji.

„Ella zaklęta” to ciepła i pełna wdzięku opowieść, która zmusza do zastanowienia nad kwestią bezwarunkowego posłuszeństwa, manipulacji, a także uszczęśliwiania innych na siłę. Można ją polecać zarówno tym dziesięcio- czy jedenastoletnim, jak i znacznie starszym czytelnikom.

Małgorzata Pawlak