Naprawdę świetną powieść rozpoznajesz między innymi po tym, że kiedy już ją otworzysz, nie odłożysz jej do samego końca. Tak właśnie było w tym przypadku – ponad czterysta stron pochłonęłam w jeden dzień, nie mogąc się oderwać.
Warto wspomnieć, że powieść Pauliny Wróbel nie tylko zasługuje na mnóstwo pochwał, ale też stanowi jej literacki debiut, co robi tym większe wrażenie i stawia wysoko poprzeczkę kolejnym nowym twórcom. Nie mogę doczekać się dalszego ciągu i na pewno będę śledzić dalszą twórczość tej autorki.
„Tajemnica Sary H.” już od pierwszych stron wyróżnia się kreacją głównej bohaterki. Śledzimy historię Małgorzaty, którą trudno jednak uznać za sympatyczną osobę. Jest zgorzkniała, histeryczna, nieznośna, bywa wręcz naprawdę podła i egoistyczna – ale jednocześnie ma w sobie taki urok i charyzmę, że choć w prawdziwym życiu pewnie nikt z nas by jej nie polubił, to towarzyszenie jej i kibicowanie w knuciu niecnych planów to prawdziwa przyjemność i uczta literacka. Osadzenie takiej osoby w roli protagonistki to oryginalny i udany zabieg, bo Małgorzata jest po prostu intrygująca, poza tym nawet ona ma swoje ludzkie cechy, więc mimo wszystko nie sposób się do niej nie przywiązać. Na uznanie zasługuje też dowcipna narracja – autorka w wielu momentach śmieje się ze swoich bohaterów i w mistrzowski sposób uwypukla ich karykaturalne cechy.
Historia jest przewrotna, pełna humoru i porywająca dzięki warsztatowi autorki, ale warto zaznaczyć, że jest to humor inteligentny i z polotem, a w powieści odnajdziemy też sporo poważniejszych treści. Autorka wzięła na tapet świat show-biznesu wraz z jego blaskami i cieniami – z jednej strony go obśmiała, ale też i wytknęła poważne problemy oraz jego wpływ na społeczeństwo. W lekki sposób przemyca wątki, które skłaniają do refleksji, i to nad wieloma sprawami, w tym w końcu nad samym sobą – co ja bym zrobił, gdybym dostał szansę na drugie życie? Czy umiałbym oprzeć się pokusie?
Książka idealnie wpisuje się w to, czego ostatnimi czasy brakuje mi na polskim rynku wydawniczym – mądrych, ale nieprzeintelektualizowanych powieści obyczajowych, w dodatku z oryginalną fabułą i okraszonych humorem.
Dla mnie rewelacja. Bardzo polecam!

Naprawdę świetną powieść rozpoznajesz między innymi po tym, że kiedy już ją otworzysz, nie odłożysz jej do samego końca. Tak właśnie było w tym przypadku – ponad czterysta stron pochłonęłam w jeden dzień, nie mogąc się oderwać.
Warto wspomnieć, że powieść Pauliny Wróbel nie tylko zasługuje na mnóstwo pochwał, ale też stanowi jej literacki debiut, co robi tym większe...