Charles Bukowski. Wspomnienia Scarlet

Niewielu widziało Bukowskiego w tak prywatnych, nawet intymnych chwilach. Chwilach fascynacji, słabości i szału twórczego. Pamela opowiada jak się zachowywał względem niej, o jego chronicznej zazdrości i atakach wściekłości, kiedy wypił zbyt dużo. Dowiadujemy się o głębi jego alkoholizmu i muskamy trudne dzieciństwo. Bywał czuły i troskliwy, bywał agresywny i niekontrolowany. Pisał o niej peany, żeby za chwilę oczernić w najpodlejszy sposób. Obydwoje cechowało pewne szaleństwo i zupełny brak poczucia realizmu.Na ile można wierzyć słowom Pameli? Jak dobrze pamięta wydarzenia z pijackiej i zaćpanej młodości? W jakim stopniu wybiela siebie i oczernia Bukowskiego, który napisał o niej niejedno gorzkie słowo? Sama przyznała, że ostatecznie to on miał dosyć jej i jej wiecznej fazy. Przygoda, jaką było bycie w związku z połowę młodszą kobietą, okazała się go przerastać. Czy to miłość, czy zwykły sentyment, jaki obydwoje do siebie czuli? Ja tego nie kupuję.Podsumowując:Jeśli chcecie zajrzeć pod podszewkę Bukowskiego, takiego, jakim zapamiętała go Pamela, to szczerze zachęcam do książki. Ze względu na lekkość czyta się w mgnieniu oka, ukazuje zarówno blaski jak i cienie tego kontrowersyjnego artysty. Widzimy w jaki sposób tworzył, jak bardzo bał się spotkań z fanami i co napełniało go natchnieniem. Nie wiem na ile jest to ciekawa książka dla prawdziwych pasjonatów Bukowskiego, dla mnie, która zna go jedynie z kilku wierszy, była fajnym doświadczeniem.

Bolesna lektura. I to nie tylko dlatego, że jest słabo napisana, a tłumaczenie bardzo pobieżnie zredagowane.
Bałwochwalczy wielbiciele Wielkiego Buka, zwłaszcza ci, którzy wierzą, że jego życie i proza to tylko „wóda i dziwki”, mogę doznać udaru. Pamela „Cupcakes” Miller/Wood, słynna „Scarlet”/„Tammy” z utworów Bukowskiego, pokazuje nam pisarza w gaciach. A Buk w bieliźnie, oczywiście brudnej, nie był tym gościem, który wyłania się z kart jego prozy czy strof poezji, szarym wilkiem – samotnikiem, cynikiem, lubieżnikiem, sceptykiem i stoikiem. Nie był gościem, a zwykłym kolesiem; skłonnym do wybuchów facecikiem, mazgajem stojącym na skraju żałosności; starzejącym się frajerem żebrzącym o względy, bojącym się samotności i grającym w licealne erotyczne bierki.
Inna sprawa, to pytanie, czy relacja „Cupcakes” jest prawdziwa, czy ta wspominająca dziś młodość kobieta jest w stanie pokusić się obiektywizm. I tu pojawia się trzeci powód, dla którego lektura tej książki jest bolesna – młodsza kochanka lub 2/3 żona faceta w średnim wieku.
Gdy się poznawali, Bukowski miał 55, a „Cupcakes” 22 lata. Ona chciała się bawić, szalała i co jakiś czas miała ochotę na seks, potrzebowała pieniędzy lub mentora. Jemu wydawało się chyba, że to przygoda, ale sytuacja wymknęła się spod kontroli. Banalny scenariusz. Bardzo uniwersalny.
To przede wszystkim dlatego warto tę książkę przeczytać. Nawet jeżeli Bukowski jest dla czytelnika tylko obleśnym świntuchem, pornografem lub kimś w tym stylu. Szkoda tylko, że jest tak słabo napisana. Ale to też pewna wskazówka. W jakie rejony Buk sięgał, jak bardzo musiał być zdesperowany, skoro nawet po ponad 40 latach doświadczeń jego muza/kobieta ma tyle (i w taki sposób) do powiedzenia.
Szkoda Cię, man.

Już nie raz wspominałam Wam, że rzadko zdarza mi się sięgać po biografię, ale są takie, które zdecydowanie TRZEBA przeczytać. Dla mnie jest to właśnie jedna z nich.
Dwa lata z życia Charlesa Bukowskiego u boku Pameli, to właśnie z jej perspektywy zobaczymy jak wszystko wyglądało i jak było naprawdę. Książka napisana prostym, ale dzięki temu bardzo przystępnym językiem. Zdradza naprawdę bardzo dużo i zdecydowanie wszystko pokazane jest bez zatajania i owijania w bawełnę. Sporo kontrowersyjnych i drastycznych momentów, które mnie przerażały, ale dzięki temu jeszcze bardziej chciałam wiedzieć, jak zakończy się całość i jak ostatecznie skończyła Pamela. Dużo seksu, alkoholu i narkotyków. We wszystkim ta dwójka, wraz z przyjaciółmi, rodziną i dzieckiem.
Książka pokazuje, jaki naprawdę był Bukowski, jaki miał stosunek do kobiet, jak się zachowywał i jaki był na początkach swojej kariery. Bardzo kontrowersyjna postać, którą tutaj mamy szansę poznać o wiele lepiej! Podobają mi się analizy i pokazanie jego psychiki. Widzimy również jak wpłynęła na niego ciężka przeszłość oraz dzieciństwo.

Podobały mi się też te małe "smaczki", czyli na przykład jego spotkanie z producentem muzycznym, który był nominowany do Oscara w 1975 roku, czy znajomość z ojcem Leonarda DiCaprio!

Mnie książka pozytywnie zaskoczyła! I co więcej, bardzo zachęciła mnie do sięgnięcia po książki Bukowskiego. Na pierwszy ogień zdecydowanie pójdzie powieść Women, w której wspomina on od Pameli Woods.

Dla niej on miał być "sugar daddym", "mentorem" i życiowym przewodnikiem, który doradzi co zrobić w trudnej sytuacji, a częściej, pożyczy pieniądze na wieczne nieoddanie. Dla niego ona miała być pierwszą miłością. Tą najpierwszą z pierwszych. Dziewczyną z liceum, której nie miał. Żaden kryzys wieku średniego. Raczej rozpaczliwy powrót do przeszłości aby nadrobić stracony czas. Piękności z liceum nie wybierają na chłopaków dziwaków. Na bal absolwentów zabiera je kapitan drużyny baseballowej. Jak mogłeś o tym zapomnieć, chłopie?

Nie była jego groupie. Nie znała jego twórczości. Nie doceniała tego, co robił najlepiej, jego "świętości" - dlaczego ona ze mną jest? Bukowski nieśmiały, Bukowski zakompleksiony. A przecież miał być gruboskórnym twardzielem, którego nic nie rusza. Niedojrzały on, niedojrzała ona.

Mniej więcej taki obraz wyłania się z lektury. Na ile szczery tego nie wie nikt. O ile wierzyć autorce, której się finansowo doskonale powodzi, książka powstała w ramach tych, które się pisze aby rozliczyć się z przeszłością, a nie dla pieniędzy. I tak może być. Po tylu latach już nikomu taką publikacją nie nadepnie się na odcisk.

Literacko średnio jeżeli wziąć pod uwagę, że napisała to osoba dojrzała i ze wsparciem doradców od literatury. Z drugiej strony lekko infantylny styl pozwala wczuć się w postać "Cupcakes", tak jakby wydarzenia były opisywane na bieżąco, bo czyta się jak pamiętnik nastolatki z borderline.

Interesujące uzupełnienie do twórczości Bukowskiego. Warto czytać wraz z "Kobietami".

Bardzo rzadko sięgam po biografie. Z pewnością nie jest powodem jakaś ignorancja z mojej strony. Najpierw warto sięgnąć do opisu książki:
Zaczęło się pod wpływem impulsu – przelotna znajomość pomiędzy ikonicznym Charlesem Bukowskim a jego słynną muzą, Pamelą „Cupcakes” Wood, która doprowadziła do dwuletniego związku, opisywanego przez Wood w tym pamiętniku bez zbędnego owijania w bawełnę. Jest to orzeźwiająco prostolinijna historia ich pełnego absurdów, lecz i czaru związku.

Mam nadzieję, że nie znajdę tutaj żadnej osoby, która nie kojarzy Bukowskiego ani jego twórczości. Nawet jeśli, kilka stron na facebook'u poniekąd promuję tę twórczość, więc nawet jeśli nie pamiętacie to i tak mogliście się zderzyć z jego dziełami, cytatami.

Dzięki Pameli Wood poznajemy Bukowskiego od trochę innej strony. W latach siedemdziesiątych dwudziestego stulecia poznała Bukowskiego. Ba, nawet stworzyli krótki związek. Kobieta była bohaterką niektórych dzieł Charlesa.
Książka jest napisana w sposób prosty, lecz nieco kapryśny. Niektóre zdania mogą wzbudzać pewne kontrowersje, być może?