Wybitna książka. Ogrom pracy, jaki autor włożył w napisanie tej książki, jest widoczny, ale zupełnie nie przytłaczający czytelnika. Czyta się lekko i z pasją. Historia daktyloskopii, medycyny sądowej, toksykologii i balistyki przedstawiona jest na podstawie rozwiązywania prawdziwych przestępstw – najczęściej zabójstw. Morderstwa, które przytacza autor momentami jeżą włosy na głowie; rzeczywistość przerasta fikcję, gdyż nawet w najlepszych kryminałach wyobraźnia autorów nie dorównuje temu, czego może dopuścić się człowiek na drugim człowieku.
Trochę przysypiałem na toksykologii w momentach lawirowania pojęciami chemicznymi i opisami doświadczeń chemicznych. Ale chemia nigdy nie była moją mocną stroną.
Szczególną uwagę zwróciłem na wątki związane z Polską i Polakami. Nie ma ich za dużo. Inwencja w naukach związanych z kryminalistyką raczej nie była domeną Polaków. Jednakże…
1. Ludwik Teichmann-Stawiarski z Krakowa w roku 1853 odkrył możliwość udowodnienia obecności krwi „zwrócił uwagę na to, że krew zadana kwasem octowym wytwarza charakterystyczne kryształki. (…) Odkrycie anatoma z Krakowa było pod nazwą ‘Teichmannowskiej próby heminy’ od dawna narzędziem pracy każdego lekarza sądowego”.
2. W roku 1915 mieszkający w Krakowie profesorowie medycyny sądowej Wachholz i Goroszkiewicz znani byli na świecie poprzez swoje badania nad problemem „utonięcia” i „utopienia”. Czyli np., „jakie oznaki odróżniają nagłą, lecz naturalną śmierć pływaka w kąpieli od śmierci przez utonięcie, a tę znowuż od gwałtownego utopienia”.
3. „W ciągu dziesiątków lat powstały w samej Europie liczne nowe warsztaty i placówki badawcze medycyny sądowej, które często przewyższały starsze nowoczesnością pomysłów i wyposażenia instrumentalnego. Znajdowały się one w (…) Krakowie, Łodzi (...).
4. Calvin Goddard, człowiek, który zanim zapewnił Ameryce przodownictwo w dziedzinie kryminalistyki – balistyce, w roku 1916 „wstąpił do armii amerykańskiej, został majorem korpusu sanitarnego, służył we Francji i w Belgii, w Niemczech i na terenie Polski”.
5. Około roku 1920 Polak Sobolewski wydawał liczne prace naukowe na temat badań broni palnej.

Wybitna książka. Ogrom pracy, jaki autor włożył w napisanie tej książki, jest widoczny, ale zupełnie nie przytłaczający czytelnika. Czyta się lekko i z pasją. Historia daktyloskopii, medycyny sądowej, toksykologii i balistyki przedstawiona jest na podstawie rozwiązywania prawdziwych przestępstw – najczęściej zabójstw. Morderstwa, które przytacza autor momentami jeżą włosy...