Losy ludzi na tle wydarzeń historycznych - takie książki lubię najbardziej. Do tego barwny Wiedeń, dużo odniesień do sztuki. Wciągająca od pierwszej strony.

Losy ludzi na tle wydarzeń historycznych - takie książki lubię najbardziej. Do tego barwny Wiedeń, dużo odniesień do sztuki. Wciągająca od pierwszej strony.

Bardzo lubię książki z historią w tle i dlatego po nią sięgnęłam.Pomimo iż bardziej interesują mnie czasy II wojny,postanowiłam zagłębić się w początek XX wieku ,trudne czasy dla Polski jak i Austrio-Węgier w czasie I wojny.Bohaterka,córka cenionego jubilera w formie pamiętnika opowiada jak wyglądało życie w tym czasie.
Pierwsze strony książki nudne,ale później coraz bardziej wciągająca i z chęcią przeczytam kontynuację.

Bardzo lubię książki z historią w tle i dlatego po nią sięgnęłam.Pomimo iż bardziej interesują mnie czasy II wojny,postanowiłam zagłębić się w początek XX wieku ,trudne czasy dla Polski jak i Austrio-Węgier w czasie I wojny.Bohaterka,córka cenionego jubilera w formie pamiętnika opowiada jak wyglądało życie w tym czasie.
Pierwsze strony książki nudne,ale później coraz...

Pamiętnik dorastającej panienki z dobrego domu, pisany w czasie trwania I wojny światowej na pewno nie może być wybitnym dzielem. W tle ciekawe przedstawienie postaci znanych że świata sztuki, muzyki czy architektury.

Pamiętnik dorastającej panienki z dobrego domu, pisany w czasie trwania I wojny światowej na pewno nie może być wybitnym dzielem. W tle ciekawe przedstawienie postaci znanych że świata sztuki, muzyki czy architektury.

Nudna ciągnąca się powieść. Bohaterka naiwna i denerwująca. Gdybym nie miała już wypożyczonej z biblioteki drugiej części to nawet bym nie chciała jej przeczytać.

Nudna ciągnąca się powieść. Bohaterka naiwna i denerwująca. Gdybym nie miała już wypożyczonej z biblioteki drugiej części to nawet bym nie chciała jej przeczytać.

Nie ukrywam, że sięgnęłam po tę książkę ze względu na mój ukochany Wiedeń w czasach Franciszka Józefa. I rzeczywiście Wiednia jest w niej sporo. Miło jest przemierzać w wyobraźni znajome ścieżki (a raczej Strassen) i poczuć atmosferę tamtej pasjonującej, malowniczej epoki. Jednak sama fabuła nie porwała mnie. Postacie można wprawdzie polubić - ciotkę Wilhelminę od razu, główna bohaterka też ma zadatki na to, aby ciekawie ewoluować, ponadto występuje kilka innych postaci z potencjałem, jednak ich losy nie zainteresowały mnie na tyle, aby zgłębiać je sięgając po tom drugi. Przez znaczna część czasu było po prostu nudnawo, właściwie tylko Wiedeń "ratował" dla mnie tę powieść.

Czytałam wcześniej jedną książkę M.Knedler, która mimo pokładanych przeze mnie nadziei okazała się dużym rozczarowaniem ("Pan Darcy nie żyje"). Może nie po drodze mi z tą autorką? Jeśli chodzi o powieści, których akcja rozgrywa się w Wiedniu w epoce schyłku cesarstwa, preferuję i polecam kryminały Franka Tallisa.

Nie ukrywam, że sięgnęłam po tę książkę ze względu na mój ukochany Wiedeń w czasach Franciszka Józefa. I rzeczywiście Wiednia jest w niej sporo. Miło jest przemierzać w wyobraźni znajome ścieżki (a raczej Strassen) i poczuć atmosferę tamtej pasjonującej, malowniczej epoki. Jednak sama fabuła nie porwała mnie. Postacie można wprawdzie polubić - ciotkę Wilhelminę od razu,...

Nie będę oceniała tej książki bo jej nie skończyłam.
Nie dlatego, że jest kiepska, bo jest ok. Ale dłuży mi się strasznie, nie czuje chęci do przeczytania jej, dowiedzenia się co dalej.
Może to jeszcze nie jej pora.

Nie będę oceniała tej książki bo jej nie skończyłam.
Nie dlatego, że jest kiepska, bo jest ok. Ale dłuży mi się strasznie, nie czuje chęci do przeczytania jej, dowiedzenia się co dalej.
Może to jeszcze nie jej pora.

Ciekawa książka, w której obserwujemy proces dorastania właścicielki pamiętnika- córki jubilera. Zostały tu zawarte najważniejsze problemy czasów wojny, emigracji, przynależności kulturowej i państwowej. Wszystko to nie powoduje jednak przesytu brutalnością wojny i problemami ówczesnych ludzi. Głównym wątkiem cały czas pozostaje życie przedstawicieli arystokracji. Ciekawa lektura. Polecam.

Ciekawa książka, w której obserwujemy proces dorastania właścicielki pamiętnika- córki jubilera. Zostały tu zawarte najważniejsze problemy czasów wojny, emigracji, przynależności kulturowej i państwowej. Wszystko to nie powoduje jednak przesytu brutalnością wojny i problemami ówczesnych ludzi. Głównym wątkiem cały czas pozostaje życie przedstawicieli arystokracji. Ciekawa...

Książka, w której autorka połączyła tradycję z nowoczesnością. Przez pierwszych kilkaset stron czytamy staromodną powieść dla dorastających panien.
Ale zarazem jest to utwór intertekstualny i skonstruowany szufladkowo. Poznajemy równolegle wiele dzieł w dziele (obrazy, rzeźby, obiekty architektoniczne, dzieła sztuki użytkowej, dzieła projektantów mody). Jawi się nam w końcu ten tekst jako audiowizualny, symultaniczny i wielowątkowy.
Sposób wprowadzania wątków biograficznych przywołuje na myśl książkę Floriana Illies'a- "Rok przed burzą- 1913" . I do tych samych czasów się odnosi.
Tak jak Bloom- bohater "Ulissesa", pokonuje cały Dublin i oglądamy z nim ulice, budynki oraz poznajemy ludzi, czytelnik książki M. Knedler ogląda (oczami wyobraźni i posiłkując się internetem) architekturę Wiednia i artystów, którzy tam żyli- bezrękiego pianistę Wittgensteina, G. Klimta. Ale także ludzi, którzy ze sztuką mieli niewiele wspólnego, aczkolwiek grzali się w jej świetle- Z. Freuda i niedoszłą żonę Szopena. A także syjonistów, feministki, żołnierzy. Nie od razu mi się spodobała książka, ale w końcu mogę powiedzieć, że jestem usatysfakcjonowana.
A imię Lotka po drugiej stronie starej rodzinnej fotografii, to zdrobnienie od imienia Leokadia, a nie od imienia Charlotte.

Książka, w której autorka połączyła tradycję z nowoczesnością. Przez pierwszych kilkaset stron czytamy staromodną powieść dla dorastających panien.
Ale zarazem jest to utwór intertekstualny i skonstruowany szufladkowo. Poznajemy równolegle wiele dzieł w dziele (obrazy, rzeźby, obiekty architektoniczne, dzieła sztuki użytkowej, dzieła projektantów mody). Jawi się nam w...

Plusy:
+ forma pamiętnika
czułam się jakbym zaglądała naprawdę w cudze zapiski
+ tło historii
przedstawienie wielu postaci ze świata sztuki i historii bardzo mi się podobało i było miłym ubogaceniem powieści
+ zamiłowanie do biżuterii
też takie posiadam, dlatego przyjemniej mi się czytało
+ lekka, łatwa i przyjemna
nie budziła silnych emocji, ale jak większość książek z wojną w tle zmuszała do przemyśleń

Minusy? Skąd ocena 6/10
Trochę nudnawo momentami. Trochę dłużyło się czytanie. Ale i tak polecam i na pewno sięgnę po kolejny tom.

Plusy:
+ forma pamiętnika
czułam się jakbym zaglądała naprawdę w cudze zapiski
+ tło historii
przedstawienie wielu postaci ze świata sztuki i historii bardzo mi się podobało i było miłym ubogaceniem powieści
+ zamiłowanie do biżuterii
też takie posiadam, dlatego przyjemniej mi się czytało
+ lekka, łatwa i przyjemna
nie budziła silnych emocji, ale jak większość książek...

Charlotte Seidemann-Aber jest córką polskiego Żyda, jubilera posiadającego sklepy w Warszawie i Wiedniu. Lotte, jak nazywa ją ojciec, w wieku 17 lat rozpoczyna pisać pamiętnik, mający swój początek w roku 1915, kiedy w Europie trwa I wojna światowa.

To wciągająca i fascynująca historia jej życia, dojrzewania, rozumienia świata i tego wszystkiego, co się wokół niej dzieje; to opowieść o uczuciach, pasjach, przyjaźniach, miłości, stracie i wewnętrznych rozterkach, o współczuciu, sprzecznościach, wątpliwościach i obawach. Ale równocześnie jest to bardzo ciekawy i frapujący obraz Wiednia z jego kulturą, znamienitymi postaciami ze świata sztuki i nauki, jak Oskar Kokoschka, Stefan Zweig, Gustav Klimt, Zygmunt Freud, towarzyskich spotkań i niekiedy wręcz politycznych rozmów w rodzinnym domu, lekcji muzyki dawanych Lotte przez pochodzącego z Krakowa Jensa Janowskiego, to opis miejsc, muzeów, teatrów czy po prostu dzielnic i ulic stolicy Austrii, której historia również pojawia się w tle zapisków Charlotte.

"Zanim wręczyłam dziennik Miriam, sama ponownie go przeczytałam. Minęły lata, a ja wciąż widzę tamten świat. Czuję zapach czekolady i kawy, słyszę muzykę, rozmowy, widzę siebie, siedemnastolatkę, która zbyt szybko dorasta i za dużo myśli, osiemnastolatkę, która usiłuje zrozumieć rzeczywistość, dziewiętnastolatkę, która poznaje smak miłości i dwudziestolatkę, która chce umrzeć. Odgrzewam jej emocje, tamtej Lotte, która przestała istnieć. Zdarza mi się tęsknić za dziewczyną, którą byłam. Nie ma już z nami prawie nikogo. Mojego ojca i ciotki Wilhelminy. Jensa."

Książka dobrze napisana, z ciekawie skonstruowaną fabułą, choć na początku nie wzbudziła mojego specjalnego zainteresowania, jednak z upływem czasu i przewracaniem kolejnych stron moje podejście się zmieniło i czytałam ją z przyjemnością.

Charlotte Seidemann-Aber jest córką polskiego Żyda, jubilera posiadającego sklepy w Warszawie i Wiedniu. Lotte, jak nazywa ją ojciec, w wieku 17 lat rozpoczyna pisać pamiętnik, mający swój początek w roku 1915, kiedy w Europie trwa I wojna światowa.

To wciągająca i fascynująca historia jej życia, dojrzewania, rozumienia świata i tego wszystkiego, co się wokół niej dzieje;...