"Nic nie zdarza się przypadkiem" to opis podróży człowieka chorego na raka. Człowieka, który w godny i wyjątkowo aktywny, jak na swój wiek, sposób próbuje nie poddać bez walki (choć wyraźnie zaznacza, że nie należy postrzegać leczenia w kategoriach wojny). Jest to podróż wielowymiarowa: w aspekcie fizycznym, ale przede wszystkim też umysłowym i duchowym.

Autor pisze: "Przedtem jeździłem w poszukiwaniu przygód i myśli, teraz szukałem lekarza, zioła, magicznej formuły, cudu, rozwiązania moich zdrowotnych problemów". Podkreśla swój szacunek do medycyny współczesnej jednak otwarcie romansuje z homeopatią, chiromancją, reiki, ajurwedą, medytacją, ucieczką w samotność. Podchodzi nawet ze swoistą sympatią do hochsztaplerów handlujących nadzieją na różnych szerokościach geograficznych. Wszak "lekarzem jest ten, kto pomaga wyzdrowieć, a nie ten, kto ma po prostu dyplom."

I tak, "pogodnie zawieszony między życiem a śmiercią", przenosi czytelnika z nowoczesnego nowojorskiego szpitala z jego agresywną, interwencjonistyczną działalnością "naprawiaczy" i "pajęczycy", wprost do starej chaty w okolicy Modeny, nad zapyziałe brzegi Gangesu, do Instytutu Astralnego w Dharamsali, w lasy tropikalne Ko Samui, ogrodu publicznego Kowloon na ćwiczenia z Falun Gong, aśramu w Kojambaturze aż po majestatyczną samotnię w Himalajach .

Jako przedstawiciel zachodniej cywilizacji przegląda się w magii Wschodu, konfrontuje wartości, filozofię zachodniego społeczeństwa "furgonetkowego" z magicznym światem ryszich, sadhu, mistyków sam stając się śiśją. Obydwa modele cywilizacyjne traktuje z właściwym sobie dystansem i sceptycyzmem.

Lektura książki stanowi doskonały pretekst do zanurzenia się w egzotyce Azji, do zatrzymania, wyciszenia, refleksji nad codzienną krzątaniną, do podjęcia próby zbudowania wewnętrznego spokoju i harmonii. Z pewnością nie należy traktować jej jako katalogu terapii mających realnie (molekularnie) pomóc osobom dotkniętym chorobą czy też prezentacji składu chemicznego lub właściwości poszczególnych specyfików czy roślin (vide jemioła ;P).

Autor w fantastyczny sposób pokazuje jak można czerpać z dwóch wydawałoby się odmiennych, choć w gruncie rzeczy tak podobnych tradycji; z pozornie przypadkowych, absurdalnych sytuacji.

Jest to książka magiczna. Oswaja ze śmiercią. Przywraca znaczenie ciszy.

"Nic nie zdarza się przypadkiem" to opis podróży człowieka chorego na raka. Człowieka, który w godny i wyjątkowo aktywny, jak na swój wiek, sposób próbuje nie poddać bez walki (choć wyraźnie zaznacza, że nie należy postrzegać leczenia w kategoriach wojny). Jest to podróż wielowymiarowa: w aspekcie fizycznym, ale przede wszystkim też umysłowym i duchowym.

Autor pisze:...