Autor starał się w możliwie obiektywny sposób przedstawić bardzo skomplikowaną sprawę, w której niemal każdy składał odmienne zeznania. Zadawał sporo pytań swoim rozmówcom i korespondentom. Nie od wszystkich otrzymał odpowiedzi. Pojawiły się oprócz tego liczne pytania, które miały skłonić czytelnika do zastanowienia się i próby wyciągnięcia własnych wniosków, a przy okazji pokazania jak wiele nieścisłości i sprzecznych informacji pojawiło się wśród przytoczonych informacji.

Zdarzały się fragmenty, w których brakowało chronologii lub jasnego sprecyzowania tła sytuacji. Te niezrozumiałe momenty mogły być efektem zastosowania skrótów myślowych, które dla osoby nie znającej akt sprawy były kolejnymi niewiadomymi lub nieścisłościami.

Dużym plusem jest to, że autor nie narzucał swojego punktu widzenia. Wielokrotnie zwracał uwagę, że w toku postępowań popełniono wiele błędów i że nie należy wyciągać przedwczesnych wniosków. Posunął się nawet do przedstawienia wymyślonego zakończenia - takiego, które pokazuje, a nawet podkreśla, że są osoby, które warto by było otoczyć opieką, ponieważ one również, a raczej przede wszystkim są... ofiarami systemu.

Autor starał się w możliwie obiektywny sposób przedstawić bardzo skomplikowaną sprawę, w której niemal każdy składał odmienne zeznania. Zadawał sporo pytań swoim rozmówcom i korespondentom. Nie od wszystkich otrzymał odpowiedzi. Pojawiły się oprócz tego liczne pytania, które miały skłonić czytelnika do zastanowienia się i próby wyciągnięcia własnych wniosków, a przy okazji...

Najlepszy reportaż jaki czytałam! Książkę czyta się szybko i łatwo. Wszystko jest opisane w prostym języku, zrozumiałe dla ludzi, którzy nie znają prawa.

Jedynie szkoda, że jest to historia oparta na prawdziwych wydarzeniach, i ze takie rzeczy dzieją się naprawdę.

Najlepszy reportaż jaki czytałam! Książkę czyta się szybko i łatwo. Wszystko jest opisane w prostym języku, zrozumiałe dla ludzi, którzy nie znają prawa.

Jedynie szkoda, że jest to historia oparta na prawdziwych wydarzeniach, i ze takie rzeczy dzieją się naprawdę.

Niespełna miesiąc temu obejrzałam film "25 lat niewinności..." o Tomaszu Komendzie. Zainteresował mnie ten temat, dlatego jak tylko znalazłam "Ofiary systemu..." na Legimi, od razu zabrałam się za lekturę, choć lekka nie była.
Autor rozkłada na części pierwsze szczegóły zbrodni miłoszyckiej, jak i liczne potknięcia służb i wymiaru sprawiedliwości. Analizie poddany został również redaktor Grzegorz Głuszak, na którego dzieło już poluję w bibliotece.
Dobra pozycja dla wielbicieli zagadek czy programu "997". Szkoda jedynie, że to nie fikcja, tylko reportaż... Żal zmarłej Małgosi, jej rodziców, Tomka, a także może (?!) i kolejnych podejrzanych - oby nie skończyło się tak jak w przypadku Komendy, a za kolejnych 20 lat podejrzenie padnie na jeszcze innych... Bo ofiar systemu jest więcej. I to jest przerażające.

Niespełna miesiąc temu obejrzałam film "25 lat niewinności..." o Tomaszu Komendzie. Zainteresował mnie ten temat, dlatego jak tylko znalazłam "Ofiary systemu..." na Legimi, od razu zabrałam się za lekturę, choć lekka nie była.
Autor rozkłada na części pierwsze szczegóły zbrodni miłoszyckiej, jak i liczne potknięcia służb i wymiaru sprawiedliwości. Analizie poddany został...

Po książkę sięgnęłam po przeczytaniu "25 lat niewinności" Głuszaka, kilka dni po ogłoszeniu wyroku skazującego Ireneusza M. i Norberta Basiurę. To właśnie ten wyrok skłonił mnie do przeczytania tej pozycji. Dla mnie ta sprawa to przede wszystkim dramat Małgosi Kwiatkowskiej, która zginęła jak męczennik będąc jeszcze dzieckiem. To co podają media jakoś nie trzyma się kupy i moim zdaniem ta sprawa jeszcze długo się nie wyjaśni. Oskarżeni według sądu mieli działać wspólnie i w porozumieniu natomiast z zeznań samych oskarżonych i świadków wynika że 20 lat temu nie znali się i tego wieczoru nie pili razem nawet wódki. Ivo Vuco zadaje ważne pytania, często pozostają bez odpowiedzi ale taka jest ta sprawa. Pełna niedomówień i zatajonych faktów. W książce autor podaje wiele szczegółów które są ważne dla sprawy i rzucają inne światło na pewne wątki. Na portalach skupiających się na tragedii Tomasza Komendy nie znajdziemy takich informacji. Straszny obraz Polski pokazuje ta sprawa. Sam autor kiedyś w wywiadzie powiedział że sprawiedliwość kończy się tam gdzie zaczynają się pieniądze. Jest DNA trzeciego sprawcy. Tak podają media. Być może było ich wielu. Nie sądzę by obecni oskarżeni mieli możliwości żeby sprawę tak okrutnej zbrodni mataczyć tyle lat. W książce opisane jest zastraszanie świadków i samego Norberta B., oraz zagadkowa śmierć księdza z Jelcza Laskowic. Jeśli kogoś interesuje ta sprawa to polecam książkę. Jest jak szwedzki kryminał ale to o zgrozo działo się naprawdę i mogło się przydarzyć naszej córce, siostrze a dyskoteki w Polsce to w dalszym ciągu w większości mordownie.

Po książkę sięgnęłam po przeczytaniu "25 lat niewinności" Głuszaka, kilka dni po ogłoszeniu wyroku skazującego Ireneusza M. i Norberta Basiurę. To właśnie ten wyrok skłonił mnie do przeczytania tej pozycji. Dla mnie ta sprawa to przede wszystkim dramat Małgosi Kwiatkowskiej, która zginęła jak męczennik będąc jeszcze dzieckiem. To co podają media jakoś nie trzyma się kupy i...

Muszę przyznać , że bardzo ciężko czytało mi się tą książkę. Od początku do końca panuje w niej lekki ,,bałagan" i często musiałam wracać do początku, aby przypomnieć sobie rolę danej osoby w tej książce.
Niestety mi ta książka nie przypadła do gustu.

Muszę przyznać , że bardzo ciężko czytało mi się tą książkę. Od początku do końca panuje w niej lekki ,,bałagan" i często musiałam wracać do początku, aby przypomnieć sobie rolę danej osoby w tej książce.
Niestety mi ta książka nie przypadła do gustu.

Temat ten sam, powszechnie znany, ale zupełnie inaczej przedstawiony niż w książce "25 lat niewinności", można było spojrzeć na sprawę Komendy z dwóch perspektyw.
Momentami ciężko się czytało, zbyt dużo postaci występujących w książce, trochę mi się mieszało.

Temat ten sam, powszechnie znany, ale zupełnie inaczej przedstawiony niż w książce "25 lat niewinności", można było spojrzeć na sprawę Komendy z dwóch perspektyw.
Momentami ciężko się czytało, zbyt dużo postaci występujących w książce, trochę mi się mieszało.

Bardzo nierówna i chaotyczna książka. I przede wszystkim - pozbawiona dystansu, jaki powinien cechować literaturę faktu. Miejscami bardzo przegadana (z niedopuszczalnym dla literatury faktu miejscowym fiksowaniem się na sobie),miejscami zaś brakuje kluczowych informacji. Jeśli wynika to z niedostępności materiału dowodowego (bo przecież wyrok jeszcze nie zapadł i nie wszystko jest jawne),to trochę dziwi, że mimo to książka została wydana. Skąd ten pośpiech. Plus za przedstawienie Tomasza Komendy jako wieloznacznej i złożonej postaci, a nie tylko nowego męczennika "systemu". Jest w tym jakaś iskra, fajny pazur, ale brakuje warsztatu.

Bardzo nierówna i chaotyczna książka. I przede wszystkim - pozbawiona dystansu, jaki powinien cechować literaturę faktu. Miejscami bardzo przegadana (z niedopuszczalnym dla literatury faktu miejscowym fiksowaniem się na sobie),miejscami zaś brakuje kluczowych informacji. Jeśli wynika to z niedostępności materiału dowodowego (bo przecież wyrok jeszcze nie zapadł i nie...

Książka otwierającą oczy. Jeśli znasz "sprawę Komendy" tylko z nagłówków newsów lub z kilkudziesięciusekundowych migawek w Wiadomościach (czyli równie dobrze mogłem napisać: "jeśli należysz do 99% społeczeństwa"),to tak naprawdę nic o tej sprawie nie wiesz. Z tej książki też wszystkiego się nie dowiesz, ale dowiesz się wystarczająco wiele, aby zrozumieć: 1) na jakim świecie żyjemy, 2) w jakim kraju żyjemy, 4) jaki jest stan polskiego wymiaru sprawiedliwości, 4) ile mieliśmy szczęścia, że nie byliśmy na zabawie sylwestrowej 31 grudnia 1996 w dyskotece Alcatraz w Miłoszycach. Osobiście umieściłbym książkę na liście lektur obowiązkowych, z przyczyn jak powyżej, ale także dlatego, że jest świetnie napisana.

Książka otwierającą oczy. Jeśli znasz "sprawę Komendy" tylko z nagłówków newsów lub z kilkudziesięciusekundowych migawek w Wiadomościach (czyli równie dobrze mogłem napisać: "jeśli należysz do 99% społeczeństwa"),to tak naprawdę nic o tej sprawie nie wiesz. Z tej książki też wszystkiego się nie dowiesz, ale dowiesz się wystarczająco wiele, aby zrozumieć: 1) na jakim...

Jak zacząłem, nie przestałem dopóki nie skończyłem - tak jest z lekturą tej doskonałej książki. Chylę czoło do ziemi dla Autora za ogrom benedyktyńskiej pracy jaką wykonał. Książka opowiada o zdarzeniach prawdziwych, prawdziwych postaciach. Czyta się jak powieść sensacyjną. Wszystko jest, okrutna zbrodnia, umyślne, bądź nie prowadzone czynności dochodzeniowe, fałszywi lub prawdziwi świadkowie, chory wymiar sprawiedliwości. Cyniczne media (!). Zwroty akcji, gdy już domyślasz się kto mógł być zabójcą, historia skręca na tory, których nikt nie przewidywał.
Najważniejsze dla mnie to - obraz mediów, które cynicznie, z pełną świadomością mogą człowieka zgnoić, by później bez cienia wstydu, słowa przepraszam uczynić go celebrytą. Brak kultury i świadomości prawnej wśród mediów, społeczeństwa. Chory wymiar sprawiedliwości gdzie ewidentne fałszerstwo pozostaje bez konsekwencji. Książka jest przykładem ( Autorowi za to wielkie prawa ),jak rzetelnie, ostrożnie i wyważenie powinno się oceniać.

Jak zacząłem, nie przestałem dopóki nie skończyłem - tak jest z lekturą tej doskonałej książki. Chylę czoło do ziemi dla Autora za ogrom benedyktyńskiej pracy jaką wykonał. Książka opowiada o zdarzeniach prawdziwych, prawdziwych postaciach. Czyta się jak powieść sensacyjną. Wszystko jest, okrutna zbrodnia, umyślne, bądź nie prowadzone czynności dochodzeniowe, fałszywi lub...

LITERATURA FAKTU Z DRESZCZYKIEM

Szukacie mocnej lektury z dreszczykiem? Czegoś, co Was przerazi, ale jednocześnie zaintryguje tak, że nie będziecie chcieli się oderwać? Macie ochotę na mrok, brutalność, fascynujące zagadki, a jednocześnie głębię, która skłoni Was do zastanowienia się nad tym, co właśnie przeczytaliście? Zapomnijcie o thrillerach – szczególnie tych współczesnych – bo one nie dadzą Wam nawet namiastki tego wszystkiego. Zamiast po nie, sięgnijcie po „Ofiary systemu”, książkę spod szyldu literatury faktu, która przybliży Wam głośną sprawę Tomasza Komendy. I to od strony, jakiej nie zobaczycie w mediach, tak nastawionych na jednostronne ukazanie tematu.

Noc sylwestrowa z 31 grudnia 1996 roku. W dolnośląskiej miejscowości Miłoszyce zgwałcona zostaje piętnastoletnia Małgorzat K. zostawiona przez sprawców na mrozie, wykrwawia się i zamarza na śmierć. Śledztwo trwa, aresztowany w sprawie zostaje Tomasz Komenda, który ostatecznie zostaje skazany przez sąd na dwadzieścia pięć lat więzienia. Niemal dwie dekady później okazuje się, że to, co powtarzał było prawdą – wyrok wydano na niewinnego człowieka. Komenda wychodzi na wolność, proces zaczyna się na nowo, mężczyzna walczy o odszkodowanie. Sprawa rozwiązana? To dopiero początek. Jak można było dopuścić się takiej pomyłki? Dlaczego do głosu nie dopuszczano świadków i ignorowano dowody? A to tylko jedna strona medalu. Bo dlaczego Komenda nie bronił się w sądzie? I jakim cudem zamknięte śledztwo zostało na nowo rozgrzebane po tylu latach? Jak udowodniono niewinność skazanego? I jaki cel przyświecał policjantowi, który zaangażował się w nie, na szali stawiając swoją karierę?

Całość mojej recenzji na portalu Dzika Banda: http://dzikabanda.pl/recenzje/ksiazki/ofiary-systemu-sprawa-tomasza-komendy-literatura-faktu-z-dreszczykiem-recenzja/

LITERATURA FAKTU Z DRESZCZYKIEM

Szukacie mocnej lektury z dreszczykiem? Czegoś, co Was przerazi, ale jednocześnie zaintryguje tak, że nie będziecie chcieli się oderwać? Macie ochotę na mrok, brutalność, fascynujące zagadki, a jednocześnie głębię, która skłoni Was do zastanowienia się nad tym, co właśnie przeczytaliście? Zapomnijcie o thrillerach – szczególnie tych...