Państwo Strombergowie ni stąd, ni zowąd postanawiają sprzedać dom w Sztokholmie i zamieszkać na plantacji choinek w północnej Szwecji, co – delikatnie rzecz ujmując – nie bardzo podoba się ich nastoletniemu synowi. Wyjazd dochodzi jednak do skutku – rodzina wprowadza się do starego dworu i poznaje posępną gospodynię, która spędziła w nim większą część życia.

Młody Stromberg szybko odkrywa, że wokół dzieje się coś dziwnego. Drzewa od czasu do czasu zastygają w kompletnym bezruchu, z lasu napływają niepokojące dźwięki, nawet pogoda wydaje się podejrzana – zima nadchodzi znacznie szybciej niż zwykle, zupełnie jakby zamierzała uwięzić nowych właścicieli nieruchomości. Coraz więcej wskazuje na to, że przyjazd na plantację był błędem, za który rodzina Strombergów może słono zapłacić.

„Las” to horror z interesującą fabułą, w której pojawiają się elementy podań ludowych północnej Skandynawii, oraz z wyraźnym ekologicznym przesłaniem. Sama historia nie należy może do najbardziej przerażających, ale ponieważ autorka potrafi stworzyć naprawdę mroczny klimat, nie sposób przejść przez tę opowieść ze stabilnym tętnem.

Sharon Gosling zabiera czytelników w miejsce odizolowane od reszty świata, zasypane śniegiem, ponure i niebezpieczne. Bardzo łatwo poczuć panujący tu chłód. Pisarka odmalowuje niezwykle sugestywne obrazy dzikiej przyrody, świetnie oddaje jej piękno i grozę. Wiarygodnie przedstawia też emocje towarzyszące głównemu bohaterowi.

Jeszcze niedawno nie sądziłam, że nastolatek może być odpowiednim narratorem dla historii, która ma wywoływać strach, ale w przypadku „Lasu” ten zabieg się udał. Młodzi czytelnicy mogą utożsamić się z chłopakiem poszukującym odpowiedzi na mrożące krew w żyłach pytania, a sam fakt, że o strasznych wydarzeniach opowiada ktoś w takim wieku, w moim odczuciu nie odbiera im mocy. Jedynym zbędnym elementem powieści są dziwne wstawki między niektórymi rozdziałami – zapewne mają budzić uczucie niepokoju, ale zupełnie sobie z tym nie radzą.

Myślę, że z wyprawy w głąb „Lasu” zadowoleni będą wszyscy, którzy szukają horroru wywołującego lekkie dreszcze, a nie długotrwałe koszmary. Nie jest to raczej idealna propozycja dla koneserów tego gatunku, ale zdecydowanie może się podobać, zwłaszcza nastoletnim czytelnikom, do których jest adresowana.

Małgorzata Pawlak