Fragmenty zawarte w antologii zaczerpnięte zostały z utworów literackich, rozpraw naukowych i filozoficznych, prasy, prywatnej korespondencji. Najstarszy tekst pochodzi z 1775 roku (list Mesmera do Johanna Christopha Unzera d’Altona, który ukazał się w przeglądzie wydawanym przez adresata),najmłodszy – z 1930 roku (nowela Tomasza Manna *Mario i czarodziej*). Zgromadzeniu w jednym miejscu wyimków z tak różnorodnych gatunkowo i odległych czasowo źródeł przyświecała idea stworzenia katalogu obrazów i tropów, charakterystycznych dla języka, w który z czasem przekształciła się doktryna Mesmera. Nie wszystkie więc z zamieszczonych tu tekstów mają za swój temat magnetyzm w znaczeniu nadanym mu przez twórcę tego pojęcia. Niektóre fragmenty zostały włączone na zasadzie powidoków, by zobrazować związki, w jakie magnetyzm wchodzi z innymi ważnymi tematami epoki, i unaocznić różnego rodzaju wpływy, jakie wywarł na kulturę europejską.