Prezentowana praca jest owocem wieloletnich studiów autora poświęconych broni barbarzyńskiej okresu rzymskiego i wędrówek ludów w Barbaricum. Stanowi ona kompendium wiedzy na temat uzbrojenia na ziemiach polskich w tych czasach (I–VII w. po Chr.). Czytelnik znajdzie w niej omówienie militariów kultur przeworskiej i wielbarskiej, kręgu zachodniobałtyjskiego oraz problematyki ofiarnych stanowisk bagiennych (jeziornych),które od niedawna znane są także z ziem Polski północnej. Dodatkowo w książce zamieszczono rozdział poświęcony tarczom, przede wszystkim z okresu protohistorycznego, uwzględniający jednak ponadto genezę, pradzieje i historię tej broni ochronnej, a także analogie z innych kultur i cywilizacji. Problematyka powyższa została ujęta na szerokim tle, z uwzględnieniem zagadnień często wykraczających poza terytorium środkowoeuropejskie i granice okresu protohistorycznego. Jest to pierwsze tego rodzaju opracowanie w literaturze bronioznawczej.

Spis treści:

Wstęp
1. Stanowiska bagienne jako źródło do poznania wojskowości i rytuałów wojny w barbarzyńskiej Europie okresu rzymskiego i wędrówek ludów
2. Wojownicy kultury przeworskiej w okresie wpływów rzymskich i początkach okresu wędrówek ludów
3. Uzbrojenie w kulturze wielbarskiej
4. Broń bałtyjska w okresach rzymskim i wędrówek ludów na ziemiach polskich
5. O tarczy u Germanów i jej pochodzeniu