"Serce lodu" przeczytałem, zachęcony recenzją z jednego z portali o temtyce około fantastycznej.
Oczekiwałem po powieści pana Saulskiego czegoś lekkiego, przygody, która mnie chwyci i porwie.
Tak! Dostałem to!
Rozrwyka jest wyśmienita. Akcja rusza z kopyta od pierwszych stron. Styl pisarza jest prosty, przejrzysty i bez zbędnych elementów. Czyta się szybko. W świat, który wykreaował pan Arkady wchodzimy płynnie.
Można zarzucić, że klisze, że już to gdzieś widziałem/czytałem.

Spoilery poniżej!

Akcja w podziemiach na wzór Morii z Władcy Pierścieni.
Początek powieści a'la Skyrim.
Klimat zimna, barbarzyńców, trochę takie Diablo.
Nawiązania do Bibli.
Wielokrotnie wałkowane, że magia może prowadzić do demonizacji.
Wszystko to już gdzieś było... ale co z tego. Ja dostałem spójną, fajną historię, a tylko(albo i aż) tego oczekiwałem.

Szkoda, że najciekawszy dla mnie wątek, czyli obłąkanego mnicha kończy się gdzieś w 2/3 książki.
Nawet naiwny, ale uroczy wątek romantyczny był fajny.
Na minus tylko trochę te mikstury uzdrawiające, spokrewnione z fasolkami z Dragon Balla. Ich istninie powodowało to, że problemy (nawet najgorsze) głównych bohaterów nie traktowałem w pełni serio, bo wystarczyło wypić jedną z mikstur i już wszystko było w porządku.

Ta książka jest przyjemna, niewymagająca i wciągająca.
Nie jest robiona jako kolejna, wielotomowa seria, aby były tomy: jeden - "Dziedzictwo", dwa - "Unicestwienie" (ZIEEEW)itp.
Wszystko mamy w jednej powieści, spięte i gotowe by Cię ogarnąć czytelniku.
Polecam jako lekką, rozrywkową lekturę.

"Serce lodu" przeczytałem, zachęcony recenzją z jednego z portali o temtyce około fantastycznej.
Oczekiwałem po powieści pana Saulskiego czegoś lekkiego, przygody, która mnie chwyci i porwie.
Tak! Dostałem to!
Rozrwyka jest wyśmienita. Akcja rusza z kopyta od pierwszych stron. Styl pisarza jest prosty, przejrzysty i bez zbędnych elementów. Czyta się szybko. W świat, który...