"Nasze dusze nocą" przeczytałam w ciągu jednego wieczoru. W przeważającej części powieści mamy do czynienia z dialogiem między parą starszych i samotnych ludzi, którzy dzięki inicjatywie kobiety zaczęli się spotykać nocą, by rozmawiać. Te rozmowy toczą się nieśmiało i niespiesznie, bohaterów poznajemy powoli, z czasem dowiadujemy się, jak wyglądało ich życie, rozwijające się według podobnego schematu. Addie i Louis mówią o tym, co najważniejsze dla nich, nie udają kogoś innego, by oczarować partnera, nie oszukują siebie. W postrzeganiu życia dominuje pogodzenie się z losem, spokój, a także bunt przeciw rutynie, postanowienie odmiany i chęć życia wbrew potocznemu wyobrażeniu, ale w zgodzie z własnymi potrzebami. Książka prowokuje do stawiania pytań i do rozmyślań na temat życia w małżeństwie, szuka przyczyn zagubienia i samotności w rodzinie. Czy tak musi być, że dopiero po siedemdziesiątych urodzinach człowiek zaczyna naprawdę rozumieć, co jest w życiu najważniejsze? Czy dopiero wtedy przestaje gonić za wyimaginowanym sposobem życia i wymyślonym wzorcem osobowości, zamiast o wiele wcześniej zaakceptować siebie i innych ze wszystkimi cechami? "Zawsze jest tylko dwoje ludzi obijających się o siebie na oślep, odgrywających swoje role na podstawie nieaktualnych wyobrażeń, pragnień i błędnie interpretowanych umów." Dlaczego ciągle chciałoby się zmieniać siebie i innych? Dlaczego człowiek po prostu nie umie być sobą? Czy tak jest, że przez całe życie nie umiemy żyć, nie umiemy cieszyć się swoją obecnością? Dzieci są tak samo nieporadne jak ich rodzice, odtwarzają nieświadomie ich role, sądząc, że tak trzeba. A przecież, mówi Louis Waters, wystarczy żyć zwyczajnie, skupiając się na tym, co mnie spotka każdego dnia. By nie cierpieć w samotności, wystarczy rozmawiać o tym, co czują nasze dusze? Można zacząć od zaraz! Zachęcam do lektury tej małej powieści, pełnej ciepła i dobra mimo zawartego w niej smutku.

"Nasze dusze nocą" przeczytałam w ciągu jednego wieczoru. W przeważającej części powieści mamy do czynienia z dialogiem między parą starszych i samotnych ludzi, którzy dzięki inicjatywie kobiety zaczęli się spotykać nocą, by rozmawiać. Te rozmowy toczą się nieśmiało i niespiesznie, bohaterów poznajemy powoli, z czasem dowiadujemy się, jak wyglądało ich życie, rozwijające...