Ostatnio jestem zmęczona prostymi, bez żadnego polotu i sensu książkami. Ta perełka do nich nie należy. Ta historia być może nie jest oryginalna, ale to w jaki sposób jest napisana już tak. Autorka pięknie oddaje hołd ludziom, którzy nie są złamani, tylko pokiereszowani przez życie. Cytat z początku i końca książki jest tego kwintesencją: „Wszyscy jesteśmy popękani, to przez szczeliny światło przenika do środka”. Merrick to człowiek, który przeszedł piekło, zarówno ciało jak i duszę ma poranione, ale jednak pragnie życia, zwłaszcza po poznaniu Grace. Ta kobieta, która jest również po ciężkich przeżyciach, jest dla niego oczami na nowe życie. Ich przekomarzania, wzajemna fascynacja, silne uczucia i przyciąganie jest pięknie napisane przez autorkę, która nie stara się na siłę wrzucić naszych bohaterów do worka gdzie problemy się kończą i panuje tylko miłość i wszystko jest wspaniałe. Pomimo ich wzajemnego uczucia, problemy nie uciekają, a oni starają się je rozwiązać, czasem z lepszym lub gorszym wynikiem. Pragnienie wspólnej przyszłości przesuwa ich granice bólu, ale warto zawalczyć o coś, co nie każdego spotyka. Grace przez długi czas nie uświadamia sobie, że ona również ma problemy z zaufaniem, z nową miłością i powierzeniem ponownie swojego życia komuś innemu. Bardzo podobały mi się wstawki humorystyczne. Nie pozwoliły, żeby książka była tylko smutną historią. Duża w tym zasługa przyjaciółki Grace – Keary i jej przyszłych szwagierek. Świetnie wpasowały się, dodając żartobliwego charakteru. Merrick również nie stracił swojego sarkastycznego humoru, podobnie jak jego bracia 😊 piękna historia z pięknymi ludźmi, wewnątrz i na zewnątrz. Ich walka ze swoimi słabościami, wybojami, jakie życie przed nimi stawiało, była warta jeśli na koniec czekała ich wspólna przyszłość. Ta książka jest przypomnieniem, że nie ważne jak ciężkie wydaje się życie, jak bardzo czujemy się zranieni, to dzięki tym doświadczeniom stajemy się silniejsi.

Ostatnio jestem zmęczona prostymi, bez żadnego polotu i sensu książkami. Ta perełka do nich nie należy. Ta historia być może nie jest oryginalna, ale to w jaki sposób jest napisana już tak. Autorka pięknie oddaje hołd ludziom, którzy nie są złamani, tylko pokiereszowani przez życie. Cytat z początku i końca książki jest tego kwintesencją: „Wszyscy jesteśmy popękani, to...