bardziejlubieksiazki.pl

Bardzo podoba mi się fakt, że autorki w żaden sposób nie oceniają swoich bohaterek, niezależnie z kim rozmawiają – czy z młodą matką kilkorga dzieci, z zamożną przedsiębiorczynią, panią sołtys, bezzębną staruszką czy żoną stłamszoną przez męża. Forma książki oddaje ich pomysł na ten tekst – rozdziały z przytoczonymi wypowiedziami bohaterek są przeplatane rozdziałami, w których wypowiadają się autorki i specjaliści z różnych dziedzin. Te dwie narracje są oddzielne – najpierw mamy spojrzenie osób mieszkających na wsi, potem dopiero badaczy. Poruszonych tematów jest wiele – etnografia Mazowsza, wykluczenie strukturalne, feminizm, rozwarstwienie wsi, osoby nieheteronormatywne na wsi, wyuczona bezradność i gdzie tkwi jej przyczyna, relacje wsi z dworem, oczekiwania społeczne wobec kobiet. Każdy z nich tak naprawdę spokojnie wystarczyłby na osobny reportaż. Tu mamy jedynie zarys zagadnienia, zwrócenie na nie uwagi. Warto to podkreślić.

To nie jest książka napisana dla osób, które wieś znają. To książka dla osób, które z wiejskim światem nie mają nic wspólnego, ale za to mają głowę pełną stereotypów i obrazów wytworzonych na podstawie przekazów z mediów. Nie ma też żadnego podsumowania, kończącej refleksji. W pierwszej chwili pomyślałam, że jednak powinna być, ale potem stwierdziłam, że autorki mają rację. Bo nie jest to tekst, który trzeba podsumować. Autorki pokazały nam fragmenty wiejskiego życia w różnych jego odsłonach. Czytelnik musi sam wyciągnąć wnioski.

bardziejlubieksiazki.pl

Bardzo podoba mi się fakt, że autorki w żaden sposób nie oceniają swoich bohaterek, niezależnie z kim rozmawiają – czy z młodą matką kilkorga dzieci, z zamożną przedsiębiorczynią, panią sołtys, bezzębną staruszką czy żoną stłamszoną przez męża. Forma książki oddaje ich pomysł na ten tekst – rozdziały z przytoczonymi wypowiedziami bohaterek są...