Anna ma 40 lat, syna, który dopiero co osiągnął pełnoletność, niezbyt lubianą przez nią pracę w banku oraz okropnego męża, którego chce się pozbyć ze swojego życia.
Adam ma 38 lat, bolesną ranę w duszy, pokryte brudem ciało oraz prawie 10 wiosen tułaczki za sobą. Ranny w rękę, głodny i zdesperowany trafia do domku letniskowego w Jantarze należącego do Anny.
Spotkanie tej dwójki odmieni ich życie.
Ta książka to dla mnie pozytywne zaskoczenie. Autor porusza w interesujący sposób temat bezdomności. Pokazuje ten problem takim jaki jest, bez upiększania, bez osądzania.
Książka traktuje też o toksycznych relacjach, przełamywaniu barier, podnoszeniu się z dołka.
Nie każdy bezdomny to pijak czy narkoman. Za każdą osobą dotkniętą tym problemem skrywa się jakaś historia. Niekiedy jest ona bardzo tragiczna. Autor obdarzył głównego bohatera niesamowitą przeszłością. To kim mężczyzna był, co osiągnął w tak młodym wieku to nie było byle co. Dzięki temu możemy zrozumieć, że czasami spada się z bardzo wysokiego C, bo potężne ciosy od losu może dostać każdy.
Powieść Tomasza Betchera to przyjemna obyczajówka z delikatnym wątkiem romantycznym. Postacie Adama i Anny są fajnie skrojone. Ania to wspaniała, dobra kobieta i myślę, że każdy powinien się uczyć od niej jak traktować ludzi.

Anna ma 40 lat, syna, który dopiero co osiągnął pełnoletność, niezbyt lubianą przez nią pracę w banku oraz okropnego męża, którego chce się pozbyć ze swojego życia.
Adam ma 38 lat, bolesną ranę w duszy, pokryte brudem ciało oraz prawie 10 wiosen tułaczki za sobą. Ranny w rękę, głodny i zdesperowany trafia do domku letniskowego w Jantarze należącego do Anny.
Spotkanie tej...