Kompletna porażka merytoryczna. Chyba najsłabszy tom z całej serii Rzeczpospolitej Mitologie Świata. Pod kątem wizualnym jest świetny, tak jak pozostałe książki tej serii. I to jedyny plus. Poziom wiedzy autorów jest niestety żenujący.

Autorzy nie mają jakichkolwiek kompetencji do zajęcia się religią Słowian i to niestety widać. Przeczytali chyba ze dwie-trzy książki o mitologii Słowian i to nie koniecznie te lepsze (mocno widać tu wpływ przede wszystkim Artura Kowalika), dorzucili jeszcze na chybił-trafił kilka książek do bibliografii, choć nie wygląda na to by znali ich treść. Za to sporo zaczerpnęli po prostu z przeglądnięcia internetu i to raczej blogów i forów niż stron naukowych, do czego się nie przyznają. Aby czytelnik miał wrażenie spójnej wizji pozlepiali razem różne teoryjki, często wątpliwej jakości a nie rzadko zupełnie fałszywe (znajdujemy tu np. opis czysto neopogańskiej koncepcji Jawii i Prawii, nie mających żadnego potwierdzenia w odniesieniu do średniowiecznych Słowian) i, co już woła o pomstę do nieba, okrasili to wszystko swoimi własnymi fantazjami wyssanymi z paluchów i nie mającymi żadnego oparcia w faktach (np. zmyślona hierarchia bogów na str. 41).

Książka do oglądania, w żadnym razie nie do czytania.

Kompletna porażka merytoryczna. Chyba najsłabszy tom z całej serii Rzeczpospolitej Mitologie Świata. Pod kątem wizualnym jest świetny, tak jak pozostałe książki tej serii. I to jedyny plus. Poziom wiedzy autorów jest niestety żenujący.

Autorzy nie mają jakichkolwiek kompetencji do zajęcia się religią Słowian i to niestety widać. Przeczytali chyba ze dwie-trzy książki o...