Bohaterka „Innego początku” próbuje oswoić się z bolesną myślą, że nigdy nie będzie jej dane urodzić dziecka. I wtedy pojawia się słowo „adopcja”, a wraz z nim cała masa pytań. Czy to naprawdę jedyne rozwiązanie? Czy się uda? A co, jeśli nie? To jedno słowo staje się początkiem długiej, niezwykle trudnej drogi.
Piękna krótka opowieść o miłości rodziców do dziecka warta przeczytania :)

Bohaterka „Innego początku” próbuje oswoić się z bolesną myślą, że nigdy nie będzie jej dane urodzić dziecka. I wtedy pojawia się słowo „adopcja”, a wraz z nim cała masa pytań. Czy to naprawdę jedyne rozwiązanie? Czy się uda? A co, jeśli nie? To jedno słowo staje się początkiem długiej, niezwykle trudnej drogi.
Piękna krótka opowieść o miłości rodziców do dziecka warta...

Polecam przeczytać te książkę.

Polecam przeczytać te książkę.

Autorkę książki Honoratę i jej wspaniałą rodzinę: męża i syna, a także wiernego futrzastego towarzysza psiaka poznałam wiele lat temu. Miałyśmy przyjemność pracować razem i zawsze powtarzałam wszystkim: "Tej laski nie da się nie lubić. Ciepło, które od niej bije jest wyjątkowe i niepowtarzalne." Nie będę ukrywać, zazdrościłam i do dziś zazdroszczę.

O czym jest "Inny początek"?

O trudnej drodze do rodzicielstwa. Bohaterka i jej mąż nie mogą mieć własnych dzieci. Próbowali każdej metody z negatywnym skutkiem. Pięć lat starań przyniosło tylko ból i łzy. Wtedy przychodzi pomysł adopcji. Tutaj również nie jest łatwo. Procedury adopcyjne są długie i trudne. W końcu się jednak udaje. Nie myślcie jednak, że teraz czeka ich już tylko sielanka. Cała trójka musi nauczyć się ze sobą żyć i przyjdzie im to z naturalną łatwością. Dalej przeczytacie i miłości do dziecka, którego się nie urodziło i poznacie odpowiedź na pytanie: Czy dziecko adoptowane kocha się tak samo, jak biologiczne?. Nie brzmi to może za dobrze, ale wiele z nas zadaje sobie to pytanie.

Ta książka jest dla każdego, ale nie każdy może przyjąć ją z otwartym sercem. Niektórym z nas może być ciężko, ale warto dobrnąć do końca, chociażby dlatego by zrozumieć adopcję - piękno powtórnych narodzin.

pełna recenzja: https://stylowamisja.blogspot.com/2020/03/inny-poczatek-honorata-wojcik-tuliszka.html

Autorkę książki Honoratę i jej wspaniałą rodzinę: męża i syna, a także wiernego futrzastego towarzysza psiaka poznałam wiele lat temu. Miałyśmy przyjemność pracować razem i zawsze powtarzałam wszystkim: "Tej laski nie da się nie lubić. Ciepło, które od niej bije jest wyjątkowe i niepowtarzalne." Nie będę ukrywać, zazdrościłam i do dziś zazdroszczę.

O czym jest "Inny...

Pamiętnik kobiety, która bardzo pragnie zostać mamą. To jedna z tych historii pisana przez kobiet dla innych kobiet. Jej droga do macierzyństwa okazała się trudniejsza i bardziej skomplikowana niż biologia to uwzględnia. Po przeczytaniu książki słowo adopcja chce mi się zastępować stwierdzeniem - szukanie swojego dziecka. Pięknie napisane. Czasem miałam wrażenie, że aż nazbyt pięknie, bo przecież każde macierzyństwo ma gorsze i lepsze dni. Tutaj była mowa tylko o wielkiej miłości. Tego nie oceniam, bo emocji innych się nie ocenia. Warto przeczytać, żeby uświadomić sobie jak wielkim szczęściem jest dziecko. Że dziecko zasługuje na szacunek i miłość, że nie ma złych i nie grzecznych dzieci - to my - dorośli jesteśmy odpowiedzialni za ich zachowania.

Pamiętnik kobiety, która bardzo pragnie zostać mamą. To jedna z tych historii pisana przez kobiet dla innych kobiet. Jej droga do macierzyństwa okazała się trudniejsza i bardziej skomplikowana niż biologia to uwzględnia. Po przeczytaniu książki słowo adopcja chce mi się zastępować stwierdzeniem - szukanie swojego dziecka. Pięknie napisane. Czasem miałam wrażenie, że aż...

Pozycja ta jest napisana w formie pamiętnika przyszłej matki. Narratorką książki jest kobieta, która razem z mężem już od wielu lat stara się o dziecko i dochodzą do momentu, w którym adopcja dziecka jest ostateczną formą, na którą się zdecydowali.

Książka jest o tyle fajna, że porusza trudny temat. Pokazuje nam co czują pary, których starania o dziecko się nie powodzą. Jak wygląda proces adopcyjny. Mimo że dzieci, potrzebujących kochających rodziców jest tak wiele, to czekanie na otrzymanie dziecka trwa czasami lata. I to była dla mnie ta najciekawsza część, czyli jakieś pierwsze 50 stron. Pozostałe 100 stron było dla mnie strasznie monotematyczne, bo sprowadzało się do tego, jak autorka czuła się już posiadając to dziecko, czyli generalnie co stronę pisała, że bardzo je kocha i cieszyła się z tego, że zrobiło coś nowego. Mam wrażenie, że potencjał jest trochę niewykorzystany. Mogła to być naprawdę książka, która bardzo porusza, a ja przez 2/3 książki trochę się nudziłam, bo za bardzo niczego nowego się już nie dowiedziałam.

Z pewnością będzie to dobra pozycja, dla osób, które same mają trudności z zajściem w ciążę albo starają się o adopcję, bo daje nadzieję, że chociaż bywa ciężko, to wszystko może się ułożyć. Ja nie jestem na takim etapie życia, więc do mnie jakoś głębiej nie przemówiła.

Całość recenzji znajduje się na moim blogu:
https://niezwykle-slowa.blogspot.com/2019/03/108-inny-poczatek.html

Pozycja ta jest napisana w formie pamiętnika przyszłej matki. Narratorką książki jest kobieta, która razem z mężem już od wielu lat stara się o dziecko i dochodzą do momentu, w którym adopcja dziecka jest ostateczną formą, na którą się zdecydowali.

Książka jest o tyle fajna, że porusza trudny temat. Pokazuje nam co czują pary, których starania o dziecko się nie powodzą....

Dla niektórych posiadanie dziecka nie jest niczym niezwykłym, dla innych całym światem...

FABUŁA:

Książka ma formę pamiętnika. Bohaterką książki jest kobieta, która mimo wielkich starań i wiary nie może zajść w ciąże. Instynkt macierzyński i chęć podzielenia się dwoją miłością do małego człowieka jaki mógłby być ich dzieckiem jest tak silna, że w głowie pojawia się myśl adopcji. Wspierające się małżeństwo podejmuje decyzje o tym, aby adoptować dziecko, jednak czy to będzie łatwe? Z jakimi problemami będą musieli się zmierzyć? Co stanie na drodze ich szczęściu?




MOIM ZDANIEM:

Książka jest bardzo krótka, ale treściwa. Przedstawia trudy związane z emocjami, uczuciami, złość, radość, szczęście, smutek i strach. Ta pozycja wspiera, uczy i pokazuje, jak może wiele zmienić miłość do innego człowieka. Przedstawione są codzienne rozterki kobiety, która marzy o dziecku. Widok szczęśliwych rodzin z dziećmi jest ogromnym bólem w jej serce. Nie potrafi zrozumieć, czemu to ona nie może być na ich miejscu. Zegar biologiczny nieubłaganie tyka, a małżeństwo wciąż pozostaje bezdzietne. Przychodzi czas decyzji. Ciężkiej, trudnej, ale dającej nadzieje im jak i malutkiemu człowiekowi - ADOPCJI. Małżeństwo decyduje się zaadaptować dziecko, otulić miłością, jednak na ich drodze stanie wiele znaków zapytania, zakrętów i dróg pod górę. Książka poruszy temat nie tylko trudnej drogi adopcji, ale też zaufania, bezsilności, wrażliwości i miłości. Jest to krótka pozycja, którą można tak na prawdę przeczytać w godzinę lub dwie, ale przyznaje, że mimo tego jest warta przeczytania. Niesie za sobą wiele wartości, które mogą pomóc przetrwać nawet w największych chwilach zwątpienia.


DLA KOGO:

Książkę polecam nie tylko małżeństwom z problemami, ale też wszystkim tym dla których miłość w życiu jest niezwykle ważna :)

Dla niektórych posiadanie dziecka nie jest niczym niezwykłym, dla innych całym światem...

FABUŁA:

Książka ma formę pamiętnika. Bohaterką książki jest kobieta, która mimo wielkich starań i wiary nie może zajść w ciąże. Instynkt macierzyński i chęć podzielenia się dwoją miłością do małego człowieka jaki mógłby być ich dzieckiem jest tak silna, że w głowie pojawia się myśl...

„Inny początek” czyta się jednym tchem, tekst napisany ciekawym, żywym, ani na chwilę nie przynudzającym językiem.
Autorka przedstawia bardzo ważny, a w zasadzie najważniejszy życiowy dylemat: pragnienie Dziecka, które nie może się narodzić w sposób naturalny, tej niesamowitej pełnej miłości parze. Jak spełnić marzenia, które dla innych są na wyciągnięcie ręki?
Bezcenność Książki stanowi piękna wzruszająca, wciągająca czytelnika prawdziwa historia, opowiedziana z najprawdziwszymi emocjami. To rzadkie i niezwykle cenne w tych czasach.
Czytając absolutnie fascynujące, pełne szczerości wspomnienia można poczuć się jak krewny fantastycznej Rodzinki. Przeżyć coś prawdziwego, ważnego, uronić kilka łez.
Uważam, że ta historia może być inspiracją dla wielu par, które pragną przeżyć pełnię szczęścia. Jak o to szczęście zawalczyć, jakie są alternatywy. Daje mocne podstawy do myślenia i podjęcia własnej, trudnej decyzji.
Autorce gratuluję udanego debiutu i dziękuję za magiczne chwile spędzone z książką.

„Inny początek” czyta się jednym tchem, tekst napisany ciekawym, żywym, ani na chwilę nie przynudzającym językiem.
Autorka przedstawia bardzo ważny, a w zasadzie najważniejszy życiowy dylemat: pragnienie Dziecka, które nie może się narodzić w sposób naturalny, tej niesamowitej pełnej miłości parze. Jak spełnić marzenia, które dla innych są na wyciągnięcie ręki?
Bezcenność...

„Inny początek” to wspomnienia, które czyta się z mocno bijącym sercem. Jest to rodzaj pamiętnika, osobistych przeżyć, które opatrzone są realnymi emocjami. Narratorką tej książki jest kobieta, która nie może urodzić dziecka i usiłuje pogodzić się z tą trudną sytuacją. Jednak jej chęć bycia matką jest tak duża, tak silna, że postanawia walczyć o swoje szczęścia. Wspiera ją w tym mąż, który również pragnie powiększenia rodziny.

W ich życiu pojawia się magiczne słowo, wręcz zaklęcie, które brzmi „adopcja”. Po wielu pytaniach, przemyśleniach i mieszaninie uczuć, małżeństwo decyduje się na adopcję. Nie jest to łatwa decyzja i wciąż buzują w nich emocje, wciąż pozostają pytania bez odpowiedzi.
Jak to będzie?
Czy damy radę pokochać czyjeś dziecko?
Czy to dziecko pokocha nas? Jakie będzie?
Jaka będzie jego płeć?
Czy nawiążemy bliską relację?
Czy się do tego nadajemy?
Czy nie ma innego wyjścia?

Decydując się na adopcję nie przypuszczali, że to wszystko tyle trwa, że potrzebne jest tyle procedur, a wizyty w ośrodku adopcyjnym… ah, tego nie będę zdradzać.

Krótka historia, która jest zawarta w tej książce opowiada o drodze, jaką muszą przejść pary, którym nie dane jest mieć biologiczne dziecko. Opowiada o wszystkich emocjach, o tym jak wygląda adopcja, jak wygląda życie z adoptowanym dzieckiem. Lektura jest naprawdę poruszająca, chociaż momentami trudna w odbiorze. Autorka momentami używała powtórzeń i pisała o czymś, co pojawiała się już wcześniej w książce. Ale poza kilkoma wadami książka jest naprawdę wartościowa. Pokazuje drogę, jaką musi pokonać serce, aby zaufać i pokochać. Pokazuje, że warto walczyć o swoje szczęście i uczy doceniać to, co mamy.

„Inny początek” to wspomnienia, które czyta się z mocno bijącym sercem. Jest to rodzaj pamiętnika, osobistych przeżyć, które opatrzone są realnymi emocjami. Narratorką tej książki jest kobieta, która nie może urodzić dziecka i usiłuje pogodzić się z tą trudną sytuacją. Jednak jej chęć bycia matką jest tak duża, tak silna, że postanawia walczyć o swoje szczęścia. Wspiera ją...