Ledwo skończyłam powieść Szczelina, a już mam ochotę przeczytać ja jeszcze raz. Już dawno żadna książka nie zrobiła na mnie takiego wrażenia, że zaraz po przeczytaniu ostatniej strony chciałam powrócic do strony 1 i na nowo rozpocząć przygodę.
Szczelina Jozefa Kariki ma formę zapisu wspomnień bohatera wraz z komentarzem autora. Taka forma powieści dodatkowo wprowadza autentyczność i czytelnik jest pewien, że cała powieść jest oparta na rzeczywistych przeżyciach Igora.
Całość to majstersztyk- niesamowite opisy przeżyć, tajemniczość, prawdziwość historii, mistyczność Trybecza i ten strach, który towarzyszy czytelnikowi przez całą historię. Strach, który nie jest straszny, wydaje się zwyczajny, a przez to jeszcze bardziej przerażający.
Książka zmusza, choć może nie zmusza, ale raczej wywołuje impuls do działania i zgłebiania historii metafizycznego pasma gór Trybecz w Słowacji. Jego tajemnic związanych ze starozytnością , dawnymi kulturami i ich pozostałościami w postaci ruin w całym paśmie Trybecz. Jego tajemniczości związanej z dziwnymi zaginięciami osób. Jego tajemniczości w przyrodzie, niezwykłych zjawiskach, które są niewytłumaczalne. Jego wpływie na innych.
Zwykłe małe górki, które dosłownie hipnotyzują, fascynują i przerażają.
Cała fabuła osnuta jest na wspomnieniach Igora, który zgłasza się do Kariki, bo jego wspomnienia wydaja mu się podobne do tego co autor opisał w swojej powieści Strach. Sceptyczny pisarz, sceptyczny czytelnik. Mimo wszystko dochodzi do kilku spotkać, w trakcie których Igor opowiada swoją historię związaną z Trybeczem. Wszystko zaczyna się od prac na budowie w dawnym szpitalu psychiatrycznym, gdzie Igor znajduje zapisy z terapii jednego z pacjentów. Pacjenetm okazuje się Walter, który zaginął w górach Trybecza, a po prawie 3 miesiacach szczęśliwie się odnalazł. Jednak szcześliwe odnalezienie nie oznaczało powrotu do żywych. Ta historia doprowadziła również naszego bohatera do wędrówki w pasmo Trybecza, ale jak dla niego skończy się ta przygoda musisz przeczytać sam. Na pewno nie będziesz żałował.
Podążanie wraz z Igorem przez jego wspomnienia jest jak znalezienie się w innej czasoprzestrzeni. Pzrekonaj się jak niby zwyczajność potrafi przerazić.

Ledwo skończyłam powieść Szczelina, a już mam ochotę przeczytać ja jeszcze raz. Już dawno żadna książka nie zrobiła na mnie takiego wrażenia, że zaraz po przeczytaniu ostatniej strony chciałam powrócic do strony 1 i na nowo rozpocząć przygodę.
Szczelina Jozefa Kariki ma formę zapisu wspomnień bohatera wraz z komentarzem autora. Taka forma powieści dodatkowo wprowadza...